Dzieje Apostolskie 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dzień zesłania Ducha Świętego

1 A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy,^[1] byli wszyscy razem na jednym miejscu.^[2] (Łk 24,53; Dz 1,13; Dz 20,16; 1 Kor 16,8)

Łk 24,53Dz 1,13Dz 20,161 Kor 16,8

2 I nagle stał się z nieba szum, jakby uderzenie potężnego wiatru, i napełnił cały dom, w którym siedzieli. (Dz 4,31; Dz 9,3) 3 I ukazały im się rozdzielające się języki jakby ognia^[3] – i usiadł na każdym jednym z nich. 4 I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak Duch dawał im się wypowiadać.^[4] (Mt 3,11; Mk 16,17; Łk 1,15; Łk 3,16; Dz 2,11; Dz 4,20; Dz 4,31; Dz 8,17; Dz 10,44; Dz 10,46; Dz 11,15; Dz 19,6; 1 Kor 12,10; 1 Kor 12,11; 1 Kor 12,28; 1 Kor 12,30; 1 Kor 13,1; 1 Kor 14,2; 1 Kor 14,4; 1 Kor 14,19)

Mt 3,11Mk 16,17Łk 1,15Łk 3,16Dz 2,11Dz 4,20Dz 4,31Dz 8,17Dz 10,44Dz 10,46Dz 11,15Dz 19,61 Kor 12,101 Kor 12,111 Kor 12,281 Kor 12,301 Kor 13,11 Kor 14,21 Kor 14,41 Kor 14,19

5 A przebywali w Jerozolimie Żydzi, bogobojni mężczyźni ze wszystkich narodów pod niebem. (Łk 2,25; Dz 13,26) 6 Gdy więc powstał ten głos, zgromadził się tłum i wpadł w zdumienie, gdyż słyszeli, każdy jeden, jak mówili ich własnym dialektem.^[5] (Dz 2,4; Dz 21,40; Dz 26,14)

Dz 2,4Dz 21,40Dz 26,14

7 Zaskoczeni zaś i zdumieni mówili: Czy oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami? (Dz 1,11; Dz 2,12) 8 Jak to więc jest, że my słyszymy, każdy nasz własny dialekt, w którym zostaliśmy urodzeni? 9 Partowie i Medowie, i Elamici,^[6] i mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocji,^[7] Pontu^[8] i Azji,^[9] (Dz 7,2; Dz 18,2; Dz 19,10; 1 Kor 16,19; 1 P 1,1)

Dz 7,2Dz 18,2Dz 19,101 Kor 16,191 P 1,1

10 Frygii^[10] i Pamfilii,^[11] Egiptu i tych części Libii, które leżą koło Cyreny,^[12] i przybysze z Rzymu, (Mt 27,32; Dz 11,20; Dz 13,13; Dz 16,6; Dz 18,23)

Mt 27,32Dz 11,20Dz 13,13Dz 16,6Dz 18,23

11 zarówno Żydzi, jak i prozelici,^[13] Kreteńczycy oraz Arabowie – słyszymy ich, jak w naszych językach mówią o wielkich dziełach Boga. (Dz 27,7; Dz 27,12; Ga 1,17; Tt 1,5; Tt 1,12)

Dz 27,7Dz 27,12Ga 1,17Tt 1,5Tt 1,12

12 Wszyscy więc, zaskoczeni i bardzo zmieszani, mówili jeden do drugiego: Co to ma być? (Dz 2,7) 13 Inni zaś drwili i utrzymywali: Młodym winem są upici. (Dz 17,32; 1 Kor 14,23; Ef 5,18)

Dz 17,321 Kor 14,23Ef 5,18

Wyjaśniająca mowa Piotra

14 Wówczas powstał Piotr wraz z jedenastoma, podniósł swój głos i wyraźnie do nich przemówił: Mężowie judzcy i wy wszyscy, którzy mieszkacie w Jerozolimie! Niech to będzie wam wiadome i z uwagą wysłuchajcie moich słów.^[14] 15 Ci ludzie bowiem nie są pijani, jak podtrzymujecie, gdyż jest trzecia godzina dnia,^[15] (Dz 9,1; 1 Tes 5,7) 16 ale to jest to, co było powiedziane przez proroka Joela:^[16] 17 I stanie się w dniach ostatecznych^[17] – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha^[18] na wszelkie ciało^[19] i prorokować będą wasi synowie i wasze córki, i wasi młodzieńcy oglądać będą widzenia, i wasi starcy śnić będą sny; (Dz 2,33; Dz 10,3; Dz 10,17; Dz 10,45; Dz 16,10; Dz 21,9; Rz 5,5; 1 Kor 12,1; 2 Kor 12,1; Tt 3,6; Hbr 1,1)

Dz 2,33Dz 10,3Dz 10,17Dz 10,45Dz 16,10Dz 21,9Rz 5,51 Kor 12,12 Kor 12,1Tt 3,6Hbr 1,1

18 i nawet na moich niewolników i niewolnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować.^[20] (Dz 11,28; Dz 21,4; Dz 21,11; 1 Kor 12,10; 1 Kor 12,28; 1 Kor 12,29; 1 Kor 13,2; 1 Kor 14,1)

Dz 11,28Dz 21,4Dz 21,111 Kor 12,101 Kor 12,281 Kor 12,291 Kor 13,21 Kor 14,1

19 I sprawię cuda na niebie – w górze, oraz znaki na ziemi – na dole, krew i ogień, i kłęby dymu. (Łk 21,11) 20 Słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pana wielki i wspaniały. (Mt 24,29; 1 Tes 5,2; Ap 6,17; Ap 16,14)

Mt 24,291 Tes 5,2Ap 6,17Ap 16,14

21 I wówczas każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony. (Dz 2,47; Dz 4,12; Dz 9,14; Dz 15,11; Dz 16,31; Rz 10,13; 2 Tm 2,22)

Dz 2,47Dz 4,12Dz 9,14Dz 15,11Dz 16,31Rz 10,132 Tm 2,22

22 Mężowie Izraelici! Posłuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża wskazanego wam przez Boga w dziełach mocy, cudach i znakach, których Bóg dokonał przez Niego pośród was, jak sami wiecie, (Mt 2,23; Dz 2,43; Dz 3,6; Dz 4,10; Dz 4,30; Dz 5,12; Dz 6,8; Dz 10,38; Rz 15,19)

Mt 2,23Dz 2,43Dz 3,6Dz 4,10Dz 4,30Dz 5,12Dz 6,8Dz 10,38Rz 15,19

23 Tego, wydanego z woli^[21] i [według] uprzedniej wiedzy Boga, rękami nieprawych przybiwszy [do krzyża], zamordowaliście – (Mt 20,19; Mt 21,39; Mt 27,35; Mt 27,50; Mk 15,24; Mk 15,37; Łk 22,22; Łk 23,33; Łk 23,46; Dz 3,13; Dz 3,15; Dz 4,28; Dz 5,30; Dz 7,52; 1 P 1,20)

Mt 20,19Mt 21,39Mt 27,35Mt 27,50Mk 15,24Mk 15,37Łk 22,22Łk 23,33Łk 23,46Dz 3,13Dz 3,15Dz 4,28Dz 5,30Dz 7,521 P 1,20

24 Jego Bóg wzbudził, rozwiązując bóle^[22] śmierci,^[23] gdyż było niemożliwe, aby był On przez nią trzymany. (Mt 28,6; Mk 16,6; Łk 24,5; Dz 1,22; Dz 2,32; Dz 3,15; Dz 4,10; Dz 5,30; Dz 10,40; Dz 13,30; Dz 13,33; Dz 13,37; Dz 17,31; Dz 26,8; Rz 6,4; Rz 8,11; Rz 10,9; 1 Kor 6,14; 1 Kor 15,15; 1 Kor 15,54; 2 Kor 4,14; Ef 1,20; Kol 2,12; 1 Tes 1,10; 1 Tes 5,3; 2 Tm 1,10; Hbr 13,20; 1 P 1,21)

Mt 28,6Mk 16,6Łk 24,5Dz 1,22Dz 2,32Dz 3,15Dz 4,10Dz 5,30Dz 10,40Dz 13,30Dz 13,33Dz 13,37Dz 17,31Dz 26,8Rz 6,4Rz 8,11Rz 10,91 Kor 6,141 Kor 15,151 Kor 15,542 Kor 4,14Ef 1,20Kol 2,121 Tes 1,101 Tes 5,32 Tm 1,10Hbr 13,201 P 1,21

25 Dawid bowiem mówi o Nim: Miałem Pana zawsze przed moim obliczem, gdyż jest po mojej prawicy, aby mną nie zachwiano. 26 Dlatego moje serce doznało radości i rozweselił się mój język, przy tym zaś moje ciało mieszkać będzie w nadziei, 27 bo nie zostawisz mojej duszy w Hadesie^[24] i nie dopuścisz, aby Twój Święty zobaczył zepsucie. (Łk 1,35; Dz 2,31; Dz 3,14; Dz 13,35; Rz 10,7; Ap 1,18; Ap 20,14)

Łk 1,35Dz 2,31Dz 3,14Dz 13,35Rz 10,7Ap 1,18Ap 20,14

28 Oznajmiłeś mi drogi życia, napełnisz mnie radością przed swoim obliczem.^[25] 29 Mężowie bracia, wolno [mi] wam śmiało powiedzieć o patriarsze^[26] Dawidzie, że umarł i został pochowany, a jego grób jest u nas aż do tego dnia. (Dz 13,36) 30 Jednak jako prorok, świadom, że Bóg potwierdził mu przysięgą, iż [jeden] z owocu jego lędźwi zasiądzie na jego tronie, (Rz 1,3; 2 Tm 2,8) 31 wcześniej to widząc, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusa, że ani nie pozostanie [On] w Hadesie, ani Jego ciało nie zobaczy^[27] rozkładu. (Dz 13,37) 32 Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami. (Łk 24,48; Dz 1,8; Dz 2,24; Dz 3,15)

Łk 24,48Dz 1,8Dz 2,24Dz 3,15

33 A gdy został wyniesiony na prawicę Boga i otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego, rozlał Go, co wy zarówno widzicie, jak i słyszycie. (Mk 16,19; Dz 1,4; Dz 2,17; Dz 5,31; Dz 7,55; Dz 10,45; Rz 8,34; Ga 3,14; Ef 1,20; Flp 2,9; Kol 3,1; Hbr 1,3; Hbr 1,13; Hbr 8,1; Hbr 10,12; 1 P 3,22)

Mk 16,19Dz 1,4Dz 2,17Dz 5,31Dz 7,55Dz 10,45Rz 8,34Ga 3,14Ef 1,20Flp 2,9Kol 3,1Hbr 1,3Hbr 1,13Hbr 8,1Hbr 10,121 P 3,22

34 Bo nie Dawid wstąpił na niebiosa, sam natomiast mówi: Pan powiedział mojemu Panu: Usiądź po mojej prawicy, (Mt 22,44; Mk 12,36; Łk 20,42; Hbr 1,13)

Mt 22,44Mk 12,36Łk 20,42Hbr 1,13

35 aż położę Twoich nieprzyjaciół podnóżkiem Twoich stóp. 36 Z pewnością więc niech wie cały dom Izraela, że i Panem,^[28] i Chrystusem^[29] uczynił Go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. (Mt 16,16; Łk 2,11; Dz 2,23; Dz 5,30; Dz 10,36; Rz 14,9; 2 Kor 4,5; Flp 2,11)

Mt 16,16Łk 2,11Dz 2,23Dz 5,30Dz 10,36Rz 14,92 Kor 4,5Flp 2,11

Ewangelizacyjne wskazania Piotra

37 Gdy to usłyszeli, byli przeszyci do głębi serca i zwrócili się do Piotra oraz pozostałych apostołów: Co mamy robić, mężowie bracia? (Łk 3,10; Łk 3,12; Łk 3,14; Dz 16,30)

Łk 3,10Łk 3,12Łk 3,14Dz 16,30

38 A Piotr do nich: Opamiętajcie się^[30] – mówi – i niech każdy z was da się ochrzcić^[31] w imię Jezusa^[32] Chrystusa dla odpuszczenia^[33] waszych grzechów,^[34] a otrzymacie dar – Ducha Świętego.^[35] (Mt 3,13; Mt 10,41; Mt 12,41; Mt 28,18; Mt 28,19; Mk 1,4; Mk 1,8; Mk 7,4; Łk 3,3; Łk 11,38; Łk 24,47; Dz 2,41; Dz 3,19; Dz 5,31; Dz 8,12; Dz 8,36; Dz 8,38; Dz 9,18; Dz 10,45; Dz 10,47; Dz 16,15; Dz 16,33; Dz 19,1; Dz 19,5; Dz 20,21; Rz 6,1; Rz 6,3; Rz 6,4; Rz 8,9; 1 Kor 2,7; 1 Kor 12,13; Ef 2,13; Kol 2,12)

Mt 3,13Mt 10,41Mt 12,41Mt 28,18Mt 28,19Mk 1,4Mk 1,8Mk 7,4Łk 3,3Łk 11,38Łk 24,47Dz 2,41Dz 3,19Dz 5,31Dz 8,12Dz 8,36Dz 8,38Dz 9,18Dz 10,45Dz 10,47Dz 16,15Dz 16,33Dz 19,1Dz 19,5Dz 20,21Rz 6,1Rz 6,3Rz 6,4Rz 8,91 Kor 2,71 Kor 12,13Ef 2,13Kol 2,12

39 Dla was bowiem jest ta obietnica i dla waszych dzieci,^[36] i dla wszystkich, którzy są z dala,^[37] ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. (Dz 2,38; Rz 1,7; Rz 8,30; 1 Kor 1,2; Ef 2,13; Ef 2,17)

Dz 2,38Rz 1,7Rz 8,301 Kor 1,2Ef 2,13Ef 2,17

40 Innymi też liczniejszymi słowami poświadczał i doradzał^[38] im, mówiąc: Dajcie się zbawić^[39] od tego spaczonego^[40] pokolenia. (Dz 2,38; Dz 4,33; Dz 8,25; Dz 10,42; Dz 14,3; Dz 18,5; Dz 20,21; Dz 20,24; Dz 22,18; Dz 23,11; Dz 26,22; Dz 28,23; Flp 2,15)

Dz 2,38Dz 4,33Dz 8,25Dz 10,42Dz 14,3Dz 18,5Dz 20,21Dz 20,24Dz 22,18Dz 23,11Dz 26,22Dz 28,23Flp 2,15

41 Ci więc, którzy przyjęli jego słowo, zostali ochrzczeni i dodanych^[41] zostało tego dnia około trzech tysięcy dusz.^[42] (Dz 1,15; Dz 2,47; Dz 4,4; Dz 5,14; Dz 6,7; Dz 11,21; Dz 11,24; Dz 14,1; Dz 21,20)

Dz 1,15Dz 2,47Dz 4,4Dz 5,14Dz 6,7Dz 11,21Dz 11,24Dz 14,1Dz 21,20

Życie pierwszego Kościoła

42 Trwali^[43] zaś w nauce apostołów,^[44] we wspólnocie,^[45] w łamaniu chleba^[46] i w modlitwach.^[47] (Mt 7,28; Mk 8,6; Mk 14,12; Łk 10,38; Łk 14,7; Łk 19,1; Łk 24,29; Łk 24,35; Dz 1,14; Dz 2,23; Dz 2,44; Dz 2,46; Dz 3,1; Dz 3,15; Dz 4,10; Dz 6,4; Dz 10,4; Dz 10,31; Dz 12,5; Dz 16,13; Dz 16,16; Dz 20,7; Rz 15,26; 1 Kor 10,16; 1 Kor 11,17; 1 Kor 11,20; 1 Kor 15,1; 2 Kor 8,4; 2 Kor 9,13; 2 Kor 13,10; Ef 6,18; Flp 1,5; Flp 2,1; Kol 4,2; 1 Tes 4,2; 1 Tes 5,17; 1 Tm 1,5; 1 J 1,3; Jud 1,12; Ap 3,20)

Mt 7,28Mk 8,6Mk 14,12Łk 10,38Łk 14,7Łk 19,1Łk 24,29Łk 24,35Dz 1,14Dz 2,23Dz 2,44Dz 2,46Dz 3,1Dz 3,15Dz 4,10Dz 6,4Dz 10,4Dz 10,31Dz 12,5Dz 16,13Dz 16,16Dz 20,7Rz 15,261 Kor 10,161 Kor 11,171 Kor 11,201 Kor 15,12 Kor 8,42 Kor 9,132 Kor 13,10Ef 6,18Flp 1,5Flp 2,1Kol 4,21 Tes 4,21 Tes 5,171 Tm 1,51 J 1,3Jud 1,12Ap 3,20

43 A każdą duszę ogarniała bojaźń,^[48] gdyż za sprawą apostołów działo się wiele cudów i znaków. (Mk 16,17; Dz 5,5; Dz 5,11; Dz 5,12; Dz 6,8; Dz 14,3; Dz 15,12; Dz 19,17)

Mk 16,17Dz 5,5Dz 5,11Dz 5,12Dz 6,8Dz 14,3Dz 15,12Dz 19,17

44 Wszyscy zaś wierzący byli razem i mieli wszystko wspólne, (Dz 4,32; 2 Kor 8,14) 45 i sprzedawali posiadłości oraz mienie i rozdzielali je wszystkim, zgodnie z tym, jaką ktoś miał potrzebę.^[49] (Dz 4,34; Dz 4,37; Dz 5,3)

Dz 4,34Dz 4,37Dz 5,3

46 Codziennie też jednomyślnie trwali w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z [wielką] radością i w prostocie serca, (Łk 24,53; Dz 1,14; Dz 2,42; Dz 5,42; Dz 20,7; Dz 20,20)

Łk 24,53Dz 1,14Dz 2,42Dz 5,42Dz 20,7Dz 20,20

47 wielbiąc Boga i mając łaskę u całego ludu. Pan natomiast codziennie przydawał im tych, którzy dostępowali zbawienia. (Dz 2,41; Dz 3,8; Dz 4,4; Dz 5,14; Dz 6,7; Dz 11,21; Dz 11,24; Dz 14,1; Dz 16,5; Dz 21,20)

Dz 2,41Dz 3,8Dz 4,4Dz 5,14Dz 6,7Dz 11,21Dz 11,24Dz 14,1Dz 16,5Dz 21,20