Dzieje Apostolskie 3

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Uzdrowienie niepełnosprawnego

1 Piotr zaś i Jan wstępowali do świątyni na godzinę modlitwy, o dziewiątej. (Mk 9,2; Mk 13,3; Mk 14,33; Łk 18,10; Łk 22,8; Dz 2,46; Dz 4,3; Dz 8,14; Dz 10,3; Dz 10,9; Dz 10,30; Dz 15,1; Ga 2,9) 

2 A wnoszony był jakiś mężczyzna, chromy od łona swej matki, który był codziennie sadzany przy bramie świątyni zwanej Piękną, aby prosił wchodzących do świątyni o jałmużnę; (Łk 7,22; Łk 11,41; Łk 12,33; Dz 9,36; Dz 10,2; Dz 10,4; Dz 10,31; Dz 14,8; Dz 24,17) 

3 ten zobaczył Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, i zaczął prosić, aby otrzymać jałmużnę. 

4 Piotr zaś wpatrzył się w niego wraz z Janem i powiedział: Spójrz na nas. (Dz 13,9; Dz 14,9) 

5 A on przyjrzał się im, oczekując, że coś od nich otrzyma. 

6 Piotr natomiast powiedział: Srebra i złota nie posiadam, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań i chodź! (Mk 16,17; Dz 2,22; Dz 3,16; Dz 4,7; Dz 4,10; Dz 16,18; 2 Kor 6,10) 

7 Następnie uchwycił go za prawą rękę i podniósł go; wtedy natychmiast wzmocniły się jego stopy i kostki, 

8 podskoczył, stanął i zaczął chodzić, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. (Dz 2,47; Dz 14,10) 

9 I cały lud zobaczył go, jak chodzi i wielbi Boga; (Dz 4,16; Dz 4,21; Dz 5,13) 

10 rozpoznali go przy tym, że to on był tym, który dla jałmużny siadywał przy Bramie Pięknej świątyni; i ogarnęło ich zdumienie oraz zachwyt z powodu tego, co mu się przydarzyło. (Mk 5,42; Dz 10,10) 

11 A gdy on trzymał się Piotra i Jana, zbiegł się do nich cały zdumiony lud, do portyku zwanego Salomonowym. (Dz 5,12) 

Kazanie Piotra w Portyku Salomona

12 Gdy Piotr to zobaczył, odezwał się do ludu: Mężowie Izraelici, dlaczego dziwicie się temu i dlaczego nam się tak przypatrujecie, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? (Dz 3,16; 2 Kor 3,5; Hbr 12,12) 

13 Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba – Bóg naszych ojców, obdarzył chwałą Sługę swego, Jezusa, którego wy wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, który uznał, że należało Go uwolnić; (Mt 12,18; Mt 22,32; Mk 8,31; Mk 12,26; Łk 23,14; Dz 2,23; Dz 7,32; Dz 27,30) 

14 wy jednak zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego i wyprosiliście sobie, aby wam ułaskawiono mordercę; (Mt 27,20; Mk 15,7; Mk 15,11; Mk 15,15; Łk 23,18; Łk 23,25; Dz 2,27; Dz 7,52; Dz 22,14; 1 J 2,1) 

15 zabiliście natomiast Sprawcę życia, którego Bóg wzbudził z martwych – czego my jesteśmy świadkami. (Łk 24,48; Dz 1,8; Dz 2,23; Dz 2,24; Dz 2,32; Dz 4,10; Dz 5,30; Dz 5,32; Dz 10,39; Dz 13,28; 1 Kor 15,1; 1 J 5,12) 

16 Dzięki wierze w Jego imię wzmocniło Jego imię tego, którego widzicie i znacie, a wiara przez Niego [wzbudzona] dała mu to pełne zdrowie wobec was wszystkich. 

17 A teraz, bracia, wiem, że w nieświadomości to zrobiliście, podobnie jak wasi przełożeni; (Łk 23,34; Dz 13,27; Dz 22,5; 1 Kor 2,8; 1 Tm 1,13) 

18 Bóg zaś wypełnił w ten sposób to, co [dokładnie] przepowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Chrystus będzie cierpiał. (Mt 27,46; Łk 24,27; Łk 24,44; Łk 24,46; Dz 4,25; Dz 8,32; Dz 17,3; 1 P 1,11) 

19 Dlatego opamiętajcie się i nawróćcie, aby były zmazane wasze grzechy, (Dz 2,38; Dz 9,35; Dz 11,21; Dz 14,15; Dz 15,19; Dz 26,18; Dz 26,20; Dz 28,27) 

20 aby przyszły sprzed oblicza Pana czasy wytchnienia i aby wam posłał wybranego już wcześniej Chrystusa Jezusa, (1 P 1,20) 

21 którego niebo musi przyjąć aż do czasów odnowy wszystkiego, o czym Bóg mówił od wieku przez usta swoich świętych proroków. (Mt 17,11; Mt 19,28; Mk 9,12; Łk 1,70; Dz 1,6; Rz 8,20; Ap 21,1) 

22 Mojżesz powiedział przecież: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci; Jego będziecie słuchać we wszystkim, co do was powie. (Mt 17,5; Mk 9,7; Dz 3,26; Dz 7,37) 

23 I stanie się, że każda dusza, która by nie posłuchała tego proroka, zostanie usunięta z ludu. 

24 I wszyscy prorocy, którzy przemawiali kolejno począwszy od Samuela, zapowiadali te dni. (Dz 13,20; Dz 13,22; Dz 13,34; Hbr 1,5) 

25 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które ustanowił Bóg względem waszych ojców, mówiąc do Abrahama: I w nasieniu twoim będą błogosławione wszystkie rody ziemi. (Rz 9,4; Ga 3,8; Ga 3,16) 

26 Wam najpierw wzbudził Bóg swojego Sługę i posłał Go, aby wam błogosławił przez odwrócenie każdego z was od waszych niegodziwości. (Mt 13,15; Mk 7,27; Dz 3,13; Dz 3,22; Dz 5,31; Dz 13,46; Dz 17,30; Dz 28,27; Rz 1,16; 1 Tm 2,4; 2 P 3,9) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).