Gestalte mit uns ERF Bibleserver. Einfach an unserer Umfrage teilnehmen und gewinnen. Jetzt teilnehmen

Deine Anregungen und Wünsche bei der Weiterentwicklung von ERF Bibleserver sind uns wichtig! Einfach an unserer Umfrage teilnehmen und gewinnen. Jetzt teilnehmen

Twoja przeglądarka jest nieaktualna. Jeśli ERF Bibleserver działa bardzo wolno, zaktualizuj swoją przeglądarkę.

Zaloguj sie
... i korzystaj ze wszystkich funkcji!

  • Przeczytaj to1. Mose 3
  • Notatki
  • Tagi
  • Polubienia
  • Historia
  • Słowniki
  • Plan czytania
  • Grafika
  • Wideo
  • Specjalne okazje
  • Podarować
  • Blog
  • Newsletter
  • Partner
  • Wsparcie
  • Kontakt
  • Alexa Skill
  • Dla webmasterów
  • Polityka prywatności
  • Oświadczenie o dostępności
  • Ogólne rozporządzenie o ochronie danych (RODO)
  • Odcisk
  • Language: Polski
© 2025 ERF
Zapisz się darmowo

Dzieje Apostolskie 13

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Działalność Kościoła w Antiochii

1 Byli zaś w Antiochii,[1] w tamtejszym zgromadzeniu, prorokami i nauczycielami: Barnaba, Symeon,[2] zwany Niger,[3] Lucjusz[4] Cyrenejczyk i Manaen,[5] wychowywany razem[6] z tetrarchą[7] Herodem,[8] oraz Saul.[9] (Łk 3,1; Dz 5,11; Dz 11,22; Dz 11,24; Dz 11,25; Dz 11,26; Dz 11,27; Dz 14,23; Dz 15,32; Ef 4,11; 2 P 1,1) 2 Gdy tak służyli Panu[10] i pościli,[11] Duch Święty powiedział: Oddzielcie mi już Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich sobie powołałem. (Dz 8,29; Dz 9,15; Dz 10,19; Dz 16,6; Dz 20,28; Dz 22,21; Rz 1,1; Ga 1,15; 1 Tm 2,7; 2 Tm 1,11) 3 Wtedy, po [zakończeniu] postu i modlitwy, nałożyli na nich ręce i wyprawili ich. (Dz 6,6; Dz 14,23; 1 Tm 4,14; 1 Tm 5,22) 

PIERWSZA PODRÓŻ MISYJNA Wydarzenia na Cyprze

4 Oni zatem, wysłani przez Ducha Świętego, zeszli do Seleucji,[12] stamtąd natomiast odpłynęli na Cypr, (Dz 4,36; Dz 15,39) 5 a gdy znaleźli się w Salaminie, głosili Słowo Boga w synagogach Żydów; mieli też Jana [jako] pomocnika. (Mk 6,2; Łk 4,15; Dz 13,14; Dz 13,26; Dz 13,46; Dz 19,22) 6 Po przejściu całej wyspy aż do Pafos[13] spotkali pewnego mężczyznę, maga,[14] fałszywego proroka, Żyda imieniem Bar-Jezus,[15] (Mt 2,1; Mt 2,7; Mt 2,10; Mt 7,15; Dz 8,9; Dz 8,11) 7 który był z prokonsulem[16] Sergiuszem Pawłem, rozumnym człowiekiem. Ten przywołał Barnabę oraz Saula i pragnął posłuchać Słowa Bożego. (Dz 18,12; Dz 19,38) 8 Jednak Elimas,[17] mag – tak bowiem tłumaczone jest jego imię – zaczął im się przeciwstawiać, starając się odwieść prokonsula od wiary. (2 Tm 3,8) 9 Saul zaś, albo też Paweł, napełniony Duchem Świętym, wpatrzył się w niego (Łk 1,15) 10 i powiedział: Pełny wszelkiego oszustwa i wszelkiej przewrotności, synu diabelski, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana? (Mt 13,38; 1 J 3,8; 1 J 3,10) 11 A oto teraz ręka Pana na tobie, i będziesz ślepy, i nie będziesz oglądał słońca – do czasu. Natychmiast też ogarnęły go mrok i ciemność, a chodząc wokół, szukał, kto by go poprowadził za rękę. (Dz 9,8; Dz 22,11) 12 Wtedy prokonsul zobaczył, co się stało, i uwierzył, zdumiony nauką Pana. 

Wydarzenia w Antiochii Pizydyjskiej

13 Po odpłynięciu z Pafos ci, którzy byli przy Pawle, przybyli do Perge[18] w Pamfilii;[19] Jan natomiast odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy. (Dz 2,10; Dz 12,25; Dz 13,5; Dz 14,24; Dz 15,38) 14 Oni tymczasem z Perge dotarli do Antiochii Pizydyjskiej,[20] w dzień szabatu weszli do synagogi i usiedli. (Dz 13,5; Dz 13,42; Dz 13,44; Dz 14,21; Dz 16,13) 15 A po odczytaniu Prawa i Proroków[21] przełożeni synagogi posłali do nich, mówiąc: Mężowie bracia, jeśli jest w was jakieś słowo zachęty do ludu – mówcie. (Mt 5,17; Mt 7,12; Mk 5,22; Łk 16,16; Dz 13,27; Dz 15,21) 16 Wówczas powstał[22] Paweł, dał znak ręką i powiedział: Mężowie izraelscy i wy, którzy boicie się Boga, posłuchajcie! (Łk 4,20; Dz 10,2; Dz 10,22; Dz 10,35; Dz 12,17; Dz 13,26; Dz 19,33; Dz 21,40) 17 Bóg tego ludu Izraela wybrał sobie naszych ojców i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej, i z podniesionym ramieniem wyprowadził go z niej, (Dz 7,17) 18 i przez około czterdzieści lat znosił ich cierpliwie na pustyni; (Dz 7,36) 19 a po wytępieniu siedmiu narodów z ziemi kananejskiej, dał im ich ziemię w dziedzictwo (Dz 7,45) 20 na około czterysta pięćdziesiąt lat. Potem też dał im sędziów, aż do proroka Samuela. (Dz 3,24) 21 Następnie zażądali króla i Bóg dał im Saula, syna Kisza, człowieka z pokolenia Beniamina – [na] lat czterdzieści. 22 A gdy go odrzucił, wzbudził im na króla Dawida, któremu też wystawił świadectwo: Znalazłem Dawida, syna Jessaja, człowieka według mojego serca, który wykona całą moją wolę. (Dz 13,36) 23 Z jego nasienia Bóg, według obietnicy, wywiódł Izraelowi Zbawcę Jezusa, (Łk 2,11; Dz 2,30; Rz 1,3; Rz 11,26) 24 przed którego przyjściem Jan głosił chrzest opamiętania całemu ludowi Izraela. (Mt 3,1; Mt 3,6; Mk 1,4; Łk 3,3; Dz 19,4) 25 A przy końcu swego biegu Jan mówił: Za kogo mnie uważacie? To nie jestem ja, ale oto za mną idzie Ten, którego sandałów u stóp nie jestem godzien rozwiązać. (Mt 3,11; Mk 1,7; Łk 3,16) 26 Mężowie bracia, synowie rodu Abrahama, i ci wśród nas, którzy się boicie Boga, nam zostało posłane słowo tego zbawienia. (Dz 10,2; Dz 13,16; Dz 13,46) 27 Mieszkający w Jerozolimie bowiem i ich przełożeni nie rozpoznali Go i przez skazanie Go wypełnili głosy proroków czytane w każdy szabat; (Dz 3,17; Dz 13,15; 1 Kor 2,8) 28 choć nie znaleźli nic, czym zasłużyłby na śmierć, zażądali od Piłata, aby został zgładzony. (Mt 26,60; Mt 27,22; Mk 14,55; Mk 15,13; Mk 15,14; Łk 23,4; Łk 23,14; Łk 23,21; Łk 23,22; Łk 23,23; Dz 3,13) 29 A gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli [Go] z drzewa i złożyli w grobowcu. (Mt 27,59; Mk 15,46; Łk 23,53; Dz 5,30) 30 Bóg jednak wzbudził Go z martwych. (Dz 2,24; Dz 2,32; Dz 3,15; Dz 4,10; Dz 5,30; Dz 10,40; Dz 13,33; Dz 17,31) 31 On też przez wiele dni był oglądany przez tych, którzy razem z Nim przyszli z Galilei do Jerozolimy; oni to teraz są Jego świadkami wobec ludu. (Mt 28,17; Mk 16,9; Mk 16,12; Mk 16,14; Łk 24,15; Łk 24,48; Dz 1,3; Dz 1,8; Dz 1,11; Dz 2,7; Dz 2,32; Dz 3,15; Dz 5,32; Dz 10,39; Dz 10,41; Dz 22,15; 1 Kor 15,5) 32 I my ogłaszamy wam dobrą nowinę o obietnicy złożonej ojcom, (Dz 13,23; Dz 26,6) 33 że Bóg wypełnił ją względem nas, ich dzieci, przez wzbudzenie nam Jezusa, jak to napisano w psalmie drugim:[23] Jesteś moim Synem, Ja cię dziś zrodziłem. (Mt 3,17; Mt 17,5; Hbr 1,5; Hbr 5,5) 34 A że Go wzbudził z martwych, aby już więcej nie uległ skażeniu, powiedział w ten sposób: Dam wam świętości Dawida, godne zaufania. (Rz 6,9; Rz 8,11) 35 Dlatego i na innym miejscu mówi: Nie dasz Twojemu świętemu oglądać skażenia. (Dz 2,27; Dz 2,31) 36 Dawid bowiem, gdy oddał usługi własnemu pokoleniu, zgodnie z Bożym planem zasnął i został przyłączony do swoich ojców, oglądał więc skażenie – (Dz 2,29; Dz 13,22) 37 Ten jednak, którego Bóg wzbudził, nie oglądał skażenia. (Dz 2,24; Dz 17,31) 38 Niech wam zatem wiadome będzie, mężowie bracia, że przez Tego zwiastowane jest wam odpuszczenie grzechów, (Łk 24,47; Dz 5,31; Dz 10,43) 39 i to wszystkich, co do których nie byliście w stanie być usprawiedliwieni w Prawie Mojżesza; w Nim każdy, kto wierzy, dostępuje usprawiedliwienia.[24] (Dz 10,43; Rz 2,13; Rz 3,28; Rz 4,25; Rz 6,7; Rz 10,4; Ga 2,16; Ga 3,8; Ga 3,11; Hbr 9,9) 40 Uważajcie zatem, aby nie przyszło to, co zostało powiedziane u proroków: 41 Spójrzcie, szydercy, zdziwcie się i zgińcie, bo za waszych dni dokonuję dzieła, dzieła, któremu na pewno nie uwierzylibyście, jeśliby wam ktoś o nim opowiadał. 42 A gdy wychodzili, zachęcano ich, aby w następny szabat opowiedzieli im o tych sprawach. 43 Po opuszczeniu zaś synagogi wielu Żydów i pobożnych prozelitów poszło za Pawłem i Barnabą, którzy rozmawiali z nimi i przekonywali ich, aby trwali w łasce Bożej. (Dz 6,5; Dz 11,23; Dz 14,22; Ga 5,4; Hbr 12,15; 1 P 5,12) 44 A w następny szabat prawie całe miasto zeszło się, aby słuchać Słowa Pana.[25] 45 Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, zostali napełnieni zazdrością, i bluźniąc, zaczęli wypowiadać się przeciw temu, co mówił Paweł. (Dz 5,17; Dz 13,50; Dz 14,2; Dz 14,19; Dz 18,12; Dz 19,9; Dz 20,3; Dz 21,27; Dz 23,12; Dz 23,20; 1 Tes 2,16; Jud 1,10) 46 Wtedy Paweł i Barnaba z ufną śmiałością powiedzieli: Wam najpierw należało opowiedzieć Słowo Boga, skoro jednak odsuwacie je od siebie i uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, oto zwracamy się do narodów. (Mt 22,8; Łk 7,30; Dz 3,26; Dz 4,13; Dz 9,15; Dz 11,18; Dz 13,5; Dz 18,6; Dz 22,21; Dz 28,28; Rz 1,16; Rz 11,11) 47 Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem cię światłem dla narodów, abyś był dla zbawienia aż po krańce ziemi.[26] (Łk 2,32) 48 Poganie, słysząc to, cieszyli się i chwalili Słowo Pana, i uwierzyli wszyscy, ilu ich było usposobionych[27] do życia wiecznego – (Mt 8,9; Mt 28,16; Łk 7,8; Dz 4,28; Dz 11,18; Dz 15,2; Dz 18,2; Dz 22,10; Dz 28,23; Rz 8,29; Rz 8,30; Rz 13,1; 1 Kor 2,7; 1 Kor 16,15; Ef 1,5; Ef 1,11) 49 rozchodziło się zaś Słowo Pana po całej krainie. 50 Żydzi zaś podburzyli pobożne wpływowe kobiety oraz główne osoby w mieście i wzniecili prześladowanie przeciw Pawłowi i Barnabie, i wypędzili ich ze swoich granic. (Mt 27,20; Mk 15,43; Dz 13,43; Dz 14,2; Dz 14,19; Dz 17,4; Dz 17,12; 2 Kor 11,25; 2 Kor 11,26; 1 Tes 2,15; 2 Tm 3,11) 51 Oni zaś otrząsnęli proch ze swoich nóg przeciw nim i poszli do Ikonium.[28] (Mt 10,14; Mk 6,11; Łk 9,5; Łk 10,11; Dz 14,1; Dz 14,21; Dz 18,6) 52 Uczniowie zaś pozostawali pełni radości i Ducha Świętego. (Mt 5,12; Dz 4,31; Dz 9,31; Dz 12,24) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).