Zapisz się darmowo

Jana 7

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Potem zaś Jezus obchodził Galileę; nie chciał bowiem chodzić po Judei, gdyż Żydzi usiłowali Go zabić. (Mt 12,14) 2 Tymczasem blisko było żydowskie Święto Namiotów.[1] 3 Jego bracia[2] powiedzieli więc do Niego: Odejdź stąd i idź do Judei, aby także Twoi uczniowie zobaczyli dzieła, których dokonujesz. (Mt 12,46; Mt 13,55; Łk 19,37; Dz 1,14) 4 Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, jeśli zależy mu na jawności. Skoro te rzeczy czynisz, objaw się światu. 5 Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego. (Mk 3,21) 6 Jezus więc powiedział im: Mój czas jeszcze nie nastał, wasz czas natomiast jest zawsze odpowiedni. (Mt 26,18) 7 Was świat nie może nienawidzić, Mnie zaś nienawidzi, ponieważ Ja świadczę o nim, że jego dzieła są niegodziwe. 8 Wy idźcie na święto; Ja nie idę na to święto, gdyż mój czas jeszcze się nie wypełnił. 9 Po tych słowach sam pozostał w Galilei. 10 A gdy Jego bracia udali się na święto, wówczas i On poszedł, nie jawnie, lecz jakby po kryjomu. 11 Żydzi tymczasem szukali Go [w czasie] święta i rozpytywali: Gdzie On jest? 12 Ponadto wśród tłumów wiele było o Nim szeptania. Jedni mówili: Jest dobry; inni natomiast mówili: Nie, raczej zwodzi tłum. 13 Nikt jednak nie mówił o Nim z ufną odwagą z obawy przed Żydami. 14 A gdy już minęła połowa świąt, Jezus wszedł do świątyni i zaczął nauczać. (Mt 26,55) 15 Dziwili się zatem Żydzi i mówili: Skąd On zna Pisma, skoro jest niewykształcony? (Mt 13,54; Mt 13,56; Łk 2,47) 16 Jezus więc odpowiedział im: Moja nauka nie jest moja, lecz Tego, który Mnie posłał. (2 J 1,9) 17 Jeśli ktoś chce pełnić Jego wolę, pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy też Ja mówię sam od siebie. 18 Kto sam od siebie mówi, szuka własnej chwały; kto natomiast szuka chwały tego, który go posłał, ten jest szczery i nie ma w nim nieprawości. (Rz 3,23) 19 Czy nie Mojżesz dał wam Prawo? A nikt z was nie zachowuje Prawa. Dlaczego próbujecie Mnie zabić? (Mt 12,14) 20 Tłum odpowiedział: Masz demona! Kto próbuje Cię zabić? (Mk 3,22) 21 Jezus im odpowiedział: Dokonałem jednego dzieła i wszyscy się dziwicie. 22 Dlatego Mojżesz dał wam obrzezanie – nie że jest ono od Mojżesza, ale od ojców – i w szabat obrzezujecie człowieka.[3] 23 Jeśli człowiek przyjmuje obrzezanie w szabat, aby nie zostało naruszone Prawo Mojżesza, [wy] burzycie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?[4] 24 Przestańcie sądzić z pozorów, lecz sądźcie sprawiedliwym sądem. (2 Kor 10,7) 25 Wtedy niektórzy z mieszkańców Jerozolimy zaczęli się zastanawiać: Czy to nie jest Ten, którego próbują zabić? 26 A oto z ufną odwagą przemawia i nic Mu nie mówią. Czyżby przełożeni naprawdę uznali, że On jest Chrystusem? 27 O Nim jednak wiemy, skąd jest; gdy zaś przyjdzie Chrystus, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.[5] (Mt 13,55; Łk 4,22) 28 Jezus więc, ucząc w świątyni, zawołał: Znacie Mnie i wiecie, skąd jestem, a jednak nie przyszedłem od siebie samego, lecz prawdomówny jest Ten, który Mnie posłał, a którego wy nie znacie. 29 Ja Go znam, ponieważ od Niego jestem – On Mnie posłał. (Mt 11,27) 30 Starali się więc Go schwytać, lecz nikt nie położył na Nim ręki,[6] gdyż jeszcze nie nadeszła Jego godzina. 31 Wielu jednak z tłumu uwierzyło w Niego i mówiło: Czy Chrystus, gdy przyjdzie, dokona więcej znaków, niż Ten ich dokonał? 32 Faryzeusze usłyszeli, że tłum tak o Nim szepce, stąd arcykapłani i faryzeusze[7] posłali podwładnych, aby Go schwytali. (Dz 5,22; Dz 5,26) 33 Jezus więc powiedział: Jeszcze przez krótki czas jestem z wami, a [potem] odchodzę do Tego, który Mnie posłał. 34 Będziecie Mnie szukać, lecz Mnie nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja jestem, wy nie zdołacie przyjść. 35 Rozmawiali zatem Żydzi między sobą: Dokąd On się wybiera, że my Go nie znajdziemy? Czyżby zamierzał udać się do diaspory greckiej i nauczać Greków? (Dz 17,4; Dz 18,4; Jk 1,1) 36 Co znaczy to zdanie,[8] które wypowiedział: Będziecie Mnie szukać, lecz Mnie nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja jestem, wy nie zdołacie przyjść? 37 W ostatnim natomiast, wielkim dniu święta[9] Jezus stanął i [głośno] zawołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. (1 Kor 10,4; Ap 21,6; Ap 22,17) 38 Kto wierzy we Mnie, jak głosi Pismo, z jego wnętrza popłyną rzeki wody żywej.[10] (Ap 7,17; Ap 21,6; Ap 22,1; Ap 22,17) 39 To zaś powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego uwierzyli; jeszcze bowiem nie było Ducha, gdyż Jezus nie został jeszcze uwielbiony. (Łk 24,26; Dz 2,4; Dz 2,17; Dz 2,33; Rz 8,9; Rz 8,14; Flp 1,19) 40 Po usłyszeniu tych słów niektórzy spośród tłumu zaczęli mówić: On naprawdę jest tym Prorokiem. (Mt 21,11) 41 Inni utrzymywali: On jest tym Chrystusem! Inni z kolei mówili: Czy Chrystus ma przyjść z Galilei? (Dz 9,22) 42 Czy Pismo nie mówi, że Chrystus ma pochodzić z nasienia Dawida i z Betlejem, miasteczka, w którym mieszkał Dawid? (Mt 1,1; Mt 2,5; Mt 22,42) 43 Z Jego powodu doszło więc w tłumie do rozłamu. 44 Niektórzy z nich chcieli Go nawet schwytać, ale nikt nie położył na Nim rąk. 45 Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i faryzeuszów, a ci ich zapytali: Dlaczego nie przyprowadziliście Go? 46 Podwładni odpowiedzieli: Nigdy jeszcze żaden człowiek nie przemawiał tak, jak ten człowiek. (Mt 7,28) 47 Faryzeusze odpowiedzieli im: Czy i wy daliście się zwieść? 48 Czy ktoś spośród przełożonych lub spośród faryzeuszów uwierzył w Niego? (1 Kor 1,26) 49 A ten tłum, który nie zna Prawa – są przeklęci. 50 [Wtedy] odezwał się do nich Nikodem, który wcześniej przyszedł do Niego, jeden z nich: 51 Czy nasze Prawo sądzi człowieka, jeśli go najpierw nie przesłucha i nie pozna, co czyni? 52 Odpowiedzieli mu: Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, a zobaczysz,[11] że z Galilei nie wywodzi się żaden prorok.[12] 53 I rozeszli się – każdy do swojego domu. 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).