Jana 7,1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Jezus wobec wątpienia najbliższych

1 Potem zaś Jezus obchodził Galileę; nie chciał bowiem chodzić po Judei, gdyż Żydzi usiłowali Go zabić. (Mt 12,14; Jan 5,16; Jan 5,18; Jan 8,37; Jan 8,40)

Mt 12,14Jan 5,16Jan 5,18Jan 8,37Jan 8,40

2 Tymczasem blisko było żydowskie Święto Namiotów.^[1] (Wj 23,16; Kpł 23,33; Kpł 23,34; Kpł 23,36; Kpł 23,39; Pwt 16,13; Pwt 16,16; Jan 6,1; Jan 7,1)

Wj 23,16Kpł 23,33Kpł 23,34Kpł 23,36Kpł 23,39Pwt 16,13Pwt 16,16Jan 6,1Jan 7,1

3 Jego bracia^[2] powiedzieli więc do Niego: Odejdź stąd i idź do Judei, aby także Twoi uczniowie zobaczyli dzieła, których dokonujesz. (Mt 12,46; Mt 13,55; Łk 19,37; Jan 2,12; Jan 9,4; Jan 10,25; Jan 15,24; Dz 1,14)

Mt 12,46Mt 13,55Łk 19,37Jan 2,12Jan 9,4Jan 10,25Jan 15,24Dz 1,14

4 Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, jeśli zależy mu na jawności. Skoro te rzeczy czynisz, objaw się światu. 5 Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego. (Mk 3,21) 6 Jezus więc powiedział im: Mój czas jeszcze nie nastał, wasz czas natomiast jest zawsze odpowiedni. (Mt 26,18; Jan 2,4; Jan 8,20) 7 Was świat nie może nienawidzić, Mnie zaś nienawidzi, ponieważ Ja świadczę o nim, że jego dzieła są niegodziwe. (Jan 3,19; Jan 15,18; Jan 17,14) 8 Wy idźcie na święto; Ja nie idę na to święto, gdyż mój czas jeszcze się nie wypełnił. 9 Po tych słowach sam pozostał w Galilei. 10 A gdy Jego bracia udali się na święto, wówczas i On poszedł, nie jawnie, lecz jakby po kryjomu. 11 Żydzi tymczasem szukali Go [w czasie] święta i rozpytywali: Gdzie On jest? (Jan 11,56) 12 Ponadto wśród tłumów wiele było o Nim szeptania. Jedni mówili: Jest dobry; inni natomiast mówili: Nie, raczej zwodzi tłum. (Jan 7,40; Jan 7,47; Jan 9,16) 13 Nikt jednak nie mówił o Nim z ufną odwagą z obawy przed Żydami. (Jan 9,22; Jan 12,42; Jan 19,38; Jan 20,19)

Jan 9,22Jan 12,42Jan 19,38Jan 20,19

Pochodzenie nauk Jezusa

14 A gdy już minęła połowa świąt, Jezus wszedł do świątyni i zaczął nauczać. (Mt 26,55) 15 Dziwili się zatem Żydzi i mówili: Skąd On zna Pisma, skoro jest niewykształcony? (Mt 13,54; Mt 13,56; Łk 2,47) 16 Jezus więc odpowiedział im: Moja nauka nie jest moja, lecz Tego, który Mnie posłał. (Jan 8,28; Jan 12,49; Jan 14,10; Jan 14,24; 2 J 1,9)

Jan 8,28Jan 12,49Jan 14,10Jan 14,242 J 1,9

17 Jeśli ktoś chce pełnić Jego wolę, pozna, czy ta nauka jest z Boga, czy też Ja mówię sam od siebie. 18 Kto sam od siebie mówi, szuka własnej chwały; kto natomiast szuka chwały tego, który go posłał, ten jest szczery i nie ma w nim nieprawości. (Jan 5,41; Jan 5,44; Jan 8,50; Jan 8,54; Jan 17,22; Rz 3,23)

Jan 5,41Jan 5,44Jan 8,50Jan 8,54Jan 17,22Rz 3,23

19 Czy nie Mojżesz dał wam Prawo? A nikt z was nie zachowuje Prawa. Dlaczego próbujecie Mnie zabić? (Wj 24,4; Pwt 32,46; Mt 12,14; Jan 1,17; Jan 5,16; Jan 5,18; Jan 7,1; Jan 7,25; Jan 8,37; Jan 8,40)

Wj 24,4Pwt 32,46Mt 12,14Jan 1,17Jan 5,16Jan 5,18Jan 7,1Jan 7,25Jan 8,37Jan 8,40

20 Tłum odpowiedział: Masz demona! Kto próbuje Cię zabić? (Mk 3,22; Jan 8,48; Jan 8,52; Jan 10,20)

Mk 3,22Jan 8,48Jan 8,52Jan 10,20

21 Jezus im odpowiedział: Dokonałem jednego dzieła i wszyscy się dziwicie. (Jan 5,2) 22 Dlatego Mojżesz dał wam obrzezanie – nie że jest ono od Mojżesza, ale od ojców – i w szabat obrzezujecie człowieka.^[3] (Rdz 17,9; Rdz 17,10; Kpł 12,3; Jan 5,9)

Rdz 17,9Rdz 17,10Kpł 12,3Jan 5,9

23 Jeśli człowiek przyjmuje obrzezanie w szabat, aby nie zostało naruszone Prawo Mojżesza, [wy] burzycie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?^[4] (Jan 5,9; Jan 5,16) 24 Przestańcie sądzić z pozorów, lecz sądźcie sprawiedliwym sądem. (1 Sm 16,7; Iz 11,3; Jan 8,15; 2 Kor 10,7)

1 Sm 16,7Iz 11,3Jan 8,152 Kor 10,7

Prawdziwy Jezus i niepewność słuchaczy

25 Wtedy niektórzy z mieszkańców Jerozolimy zaczęli się zastanawiać: Czy to nie jest Ten, którego próbują zabić? (Jan 5,18; Jan 8,37; Jan 8,40) 26 A oto z ufną odwagą przemawia i nic Mu nie mówią. Czyżby przełożeni naprawdę uznali, że On jest Chrystusem? (Jan 4,29) 27 O Nim jednak wiemy, skąd jest; gdy zaś przyjdzie Chrystus, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.^[5] (Mt 13,55; Łk 4,22; Jan 6,42; Jan 9,29)

Mt 13,55Łk 4,22Jan 6,42Jan 9,29

28 Jezus więc, ucząc w świątyni, zawołał: Znacie Mnie i wiecie, skąd jestem, a jednak nie przyszedłem od siebie samego, lecz prawdomówny jest Ten, który Mnie posłał, a którego wy nie znacie. (Jan 8,26; Jan 8,42) 29 Ja Go znam, ponieważ od Niego jestem – On Mnie posłał. (Mt 11,27; Jan 6,46; Jan 8,14; Jan 8,55; Jan 10,15; Jan 16,27; Jan 17,8; Jan 17,25)

Mt 11,27Jan 6,46Jan 8,14Jan 8,55Jan 10,15Jan 16,27Jan 17,8Jan 17,25

Próba schwytania Jezusa

30 Starali się więc Go schwytać, lecz nikt nie położył na Nim ręki,^[6] gdyż jeszcze nie nadeszła Jego godzina. (Jan 7,44; Jan 8,20; Jan 10,39; Jan 13,1)

Jan 7,44Jan 8,20Jan 10,39Jan 13,1

31 Wielu jednak z tłumu uwierzyło w Niego i mówiło: Czy Chrystus, gdy przyjdzie, dokona więcej znaków, niż Ten ich dokonał? (Jan 2,11; Jan 2,23; Jan 8,30; Jan 10,42; Jan 11,45; Jan 12,11; Jan 12,42)

Jan 2,11Jan 2,23Jan 8,30Jan 10,42Jan 11,45Jan 12,11Jan 12,42

32 Faryzeusze usłyszeli, że tłum tak o Nim szepce, stąd arcykapłani i faryzeusze^[7] posłali podwładnych, aby Go schwytali. (Jan 7,45; Jan 18,3; Dz 5,22; Dz 5,26)

Jan 7,45Jan 18,3Dz 5,22Dz 5,26

33 Jezus więc powiedział: Jeszcze przez krótki czas jestem z wami, a [potem] odchodzę do Tego, który Mnie posłał. (Jan 12,35; Jan 13,33; Jan 16,5; Jan 16,10; Jan 16,16; Jan 16,28)

Jan 12,35Jan 13,33Jan 16,5Jan 16,10Jan 16,16Jan 16,28

34 Będziecie Mnie szukać, lecz Mnie nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja jestem, wy nie zdołacie przyjść. (Jan 8,21; Jan 13,33; Jan 13,36; Jan 17,24)

Jan 8,21Jan 13,33Jan 13,36Jan 17,24

35 Rozmawiali zatem Żydzi między sobą: Dokąd On się wybiera, że my Go nie znajdziemy? Czyżby zamierzał udać się do diaspory greckiej i nauczać Greków? (Jan 12,20; Dz 17,4; Dz 18,4; Jk 1,1)

Jan 12,20Dz 17,4Dz 18,4Jk 1,1

36 Co znaczy to zdanie,^[8] które wypowiedział: Będziecie Mnie szukać, lecz Mnie nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja jestem, wy nie zdołacie przyjść?

Duch Święty: obietnica dla spragnionych

37 W ostatnim natomiast, wielkim dniu święta^[9] Jezus stanął i [głośno] zawołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. (Kpł 23,36; Jan 4,10; Jan 4,14; Jan 6,35; 1 Kor 10,4; Ap 21,6; Ap 22,17)

Kpł 23,36Jan 4,10Jan 4,14Jan 6,351 Kor 10,4Ap 21,6Ap 22,17

38 Kto wierzy we Mnie, jak głosi Pismo, z jego wnętrza popłyną rzeki wody żywej.^[10] (Ps 36,9; Przyp 4,23; Przyp 5,15; Przyp 18,4; Iz 44,3; Iz 55,1; Iz 58,11; Ez 47,1; Ez 47,5; Jl 4,18; Za 13,1; Za 14,8; Jan 4,10; Jan 4,14; Ap 7,17; Ap 21,6; Ap 22,1; Ap 22,17)

Ps 36,9Przyp 4,23Przyp 5,15Przyp 18,4Iz 44,3Iz 55,1Iz 58,11Ez 47,1Ez 47,5Jl 4,18Za 13,1Za 14,8Jan 4,10Jan 4,14Ap 7,17Ap 21,6Ap 22,1Ap 22,17

39 To zaś powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego uwierzyli; jeszcze bowiem nie było Ducha, gdyż Jezus nie został jeszcze uwielbiony. (Iz 44,3; Jl 3,1; Łk 24,26; Jan 1,33; Jan 12,16; Jan 12,23; Jan 13,31; Jan 14,16; Jan 16,7; Jan 17,1; Jan 17,5; Jan 20,22; Dz 2,4; Dz 2,17; Dz 2,33; Rz 8,9; Rz 8,14; Flp 1,19)

Iz 44,3Jl 3,1Łk 24,26Jan 1,33Jan 12,16Jan 12,23Jan 13,31Jan 14,16Jan 16,7Jan 17,1Jan 17,5Jan 20,22Dz 2,4Dz 2,17Dz 2,33Rz 8,9Rz 8,14Flp 1,19

Rozłam wśród słuchaczy

40 Po usłyszeniu tych słów niektórzy spośród tłumu zaczęli mówić: On naprawdę jest tym Prorokiem. (Pwt 18,15; Pwt 18,18; Mt 21,11; Jan 6,14)

Pwt 18,15Pwt 18,18Mt 21,11Jan 6,14

41 Inni utrzymywali: On jest tym Chrystusem! Inni z kolei mówili: Czy Chrystus ma przyjść z Galilei? (Jan 1,41; Jan 1,46; Jan 4,29; Dz 9,22)

Jan 1,41Jan 1,46Jan 4,29Dz 9,22

42 Czy Pismo nie mówi, że Chrystus ma pochodzić z nasienia Dawida i z Betlejem, miasteczka, w którym mieszkał Dawid? (2 Sm 7,12; Ps 89,4; Mi 5,1; Mt 1,1; Mt 2,5; Mt 22,42)

2 Sm 7,12Ps 89,4Mi 5,1Mt 1,1Mt 2,5Mt 22,42

43 Z Jego powodu doszło więc w tłumie do rozłamu. (Jan 6,52; Jan 9,16; Jan 10,19) 44 Niektórzy z nich chcieli Go nawet schwytać, ale nikt nie położył na Nim rąk.

Niechęć przywódców żydowskich do Jezusa

45 Przyszli więc podwładni do arcykapłanów i faryzeuszów, a ci ich zapytali: Dlaczego nie przyprowadziliście Go? 46 Podwładni odpowiedzieli: Nigdy jeszcze żaden człowiek nie przemawiał tak, jak ten człowiek. (Mt 7,28) 47 Faryzeusze odpowiedzieli im: Czy i wy daliście się zwieść? 48 Czy ktoś spośród przełożonych lub spośród faryzeuszów uwierzył w Niego? (Jan 12,42; 1 Kor 1,26) 49 A ten tłum, który nie zna Prawa – są przeklęci. 50 [Wtedy] odezwał się do nich Nikodem, który wcześniej przyszedł do Niego, jeden z nich: (Jan 3,1; Jan 19,39) 51 Czy nasze Prawo sądzi człowieka, jeśli go najpierw nie przesłucha i nie pozna, co czyni? (Pwt 1,16) 52 Odpowiedzieli mu: Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj, a zobaczysz,^[11] że z Galilei nie wywodzi się żaden prorok.^[12] (2 Krl 14,25; Jan 1,46) 53 I rozeszli się – każdy do swojego domu.