1Ja sam natomiast, Paweł, napominam was przez łagodność i uprzejmość Chrystusa, [ja], który wprawdzie obecny wśród was jestem uniżony, za to nieobecny odważny względem was; (Mt 11,29; Mt 21,5; 1 Kor 2,3; 1 Kor 4,21)2błagam [zatem], abym – obecny – nie był odważny tą pewnością,[1] z którą niewykluczone, że stanowczo wystąpię przeciw tym, którzy zaliczają nas do żyjących według ciała. (Rz 8,4; 1 Kor 4,21)3Bo chociaż żyjemy w ciele, nie walczymy według ciała. (1 Tm 1,18)4Gdyż narzędzia naszej walki nie są cielesne, jednak w Bogu[2] mają moc burzenia warowni; [nimi] burzymy wrogie zamiary (Rz 13,12; 1 Kor 1,25; 1 Kor 2,5; 2 Kor 4,7; 2 Kor 6,7; Ef 6,11; 1 Tes 5,8)5i wszelką zuchwałość podnoszącą się przeciw poznaniu Boga, i zniewalamy każdą myśl do posłuszeństwa Chrystusowi, (Ef 4,8)6i jesteśmy gotowi do wymierzenia sprawiedliwości wszelkiemu nieposłuszeństwu, dopóki wasze posłuszeństwo nie stanie się pełne. (2 Kor 2,9; 2 Kor 7,11; 2 Kor 7,15)7Patrzcie na to, co oczywiste.[3] Jeśli ktoś jest przekonany, że [należy do] Chrystusa, niech ponownie weźmie sobie pod uwagę, że jak on sam [należy do] Chrystusa, tak i my.8Bo choćbym nawet nieco bardziej chlubił się naszą władzą, którą Pan nam dał, aby was budować, a nie niszczyć, nie będę zawstydzony – (2 Kor 10,13; 2 Kor 12,6; 2 Kor 12,19; 2 Kor 13,10)9lecz niech się wam nie zdaje, że was straszę listami,10bo mówią: Listy wprawdzie groźne i surowe, lecz wygląd ciała słaby i słowo byle jakie. (1 Kor 2,1; 1 Kor 2,4; 2 Kor 11,6; Ga 4,13)11Kto tak uważa, niech weźmie pod uwagę, że jakimi jesteśmy w słowie przekazanym listownie pod nieobecność, takimi też – obecni – będziemy w czynie. (2 Kor 13,2; 2 Kor 13,10)12Nie ośmielamy się bowiem zaliczać siebie [do niektórych] lub porównywać się z niektórymi spośród tych, którzy siebie samych polecają – oni jednak nie rozumują właściwie, gdy siebie sobą mierzą i siebie samych z sobą porównują. (2 Kor 3,1; 2 Kor 5,12)13My zaś nie będziemy chlubić się ponad miarę, ale zgodnie z miarą, której normę wymierzył nam Bóg – miarą, aby dotrzeć aż do was.[4] (Rz 12,3)14Nie posuwamy się bowiem za daleko, jako ci, którzy nie dotarli do was – bo aż do was jako pierwsi dotarliśmy w ewangelii Chrystusa. (Dz 18,1; 1 Kor 4,15; 1 Kor 15,1)15Nie chlubimy się ponad miarę trudem innych, mamy natomiast nadzieję, że gdy w was pogłębiać się będzie wasza wiara, nam według [wymierzonej] nam normy dane będzie niepomiernie więcej, (Rz 15,18; Rz 15,20)16tak że będziemy głosić ewangelię w stronach jeszcze dalszych niż wasze, bez chlubienia się dokonaniami według cudzej normy. (Dz 19,21)17Ten zaś, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu. (1 Kor 1,31)18Bo nie ten, kto sam siebie poleca, jest wypróbowany, ale ten, kogo poleca Pan.