Dzieje Apostolskie 6,12 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Problemy rozwoju Kościoła Powołanie siedmiu diakonów

1 W tych dniach, gdy liczba uczniów rosła, doszło do szemrania hellenistów^[1] przeciw Hebrajczykom, że przy codziennej posłudze przeoczano ich wdowy. (Dz 2,45; Dz 4,35; Dz 5,14; Dz 6,7; Dz 9,29; Dz 9,39; Dz 9,41; 1 Tm 5,3)

Dz 2,45Dz 4,35Dz 5,14Dz 6,7Dz 9,29Dz 9,39Dz 9,411 Tm 5,3

2 Wówczas Dwunastu^[2] zwołało rzeszę uczniów i powiedziało: Nie byłoby pożądane, gdybyśmy porzucili Słowo Boga, aby usługiwać przy stołach. (Dz 1,26; Dz 14,23; Dz 20,28; Ef 4,11; Tt 1,5)

Dz 1,26Dz 14,23Dz 20,28Ef 4,11Tt 1,5

3 Znajdźcie sobie natomiast, bracia, siedmiu^[3] cenionych mężczyzn, pełnych Ducha i mądrości, którym zlecimy tę potrzebę, (Dz 6,5; Dz 6,10; Dz 10,22; Dz 16,2; Dz 22,12; 1 Tm 3,7; 3 J 1,12)

Dz 6,5Dz 6,10Dz 10,22Dz 16,2Dz 22,121 Tm 3,73 J 1,12

4 a my poświęcimy się modlitwie i posłudze Słowa. (Dz 1,14; Dz 2,42; Dz 20,24)

Dz 1,14Dz 2,42Dz 20,24

5 I spodobało się to Słowo całej rzeszy, i wybrali Szczepana, człowieka pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmena i Mikołaja, prozelitę^[4] z Antiochii.^[5] (Dz 6,3; Dz 6,8; Dz 6,10; Dz 8,5; Dz 8,26; Dz 11,24; Dz 21,8)

Dz 6,3Dz 6,8Dz 6,10Dz 8,5Dz 8,26Dz 11,24Dz 21,8

6 Tych stawili przed apostołami, [którzy] pomodlili się i nałożyli na nich ręce. (Mk 5,23; Dz 1,24; Dz 8,17; Dz 9,17; Dz 13,3; Dz 14,23; Dz 19,6; 1 Tm 4,14; 2 Tm 1,6)

Mk 5,23Dz 1,24Dz 8,17Dz 9,17Dz 13,3Dz 14,23Dz 19,61 Tm 4,142 Tm 1,6

7 A Słowo Boga krzewiło się i liczba uczniów w Jerozolimie niezmiernie rosła, liczna też rzesza kapłanów okazywała posłuszeństwo wierze. (Dz 2,41; Dz 2,47; Dz 4,4; Dz 5,14; Dz 6,1; Dz 11,21; Dz 11,24; Dz 12,24; Dz 14,1; Dz 14,22; Dz 19,20; Dz 21,20; Rz 16,26)

Dz 2,41Dz 2,47Dz 4,4Dz 5,14Dz 6,1Dz 11,21Dz 11,24Dz 12,24Dz 14,1Dz 14,22Dz 19,20Dz 21,20Rz 16,26

Historia Szczepana

8 Szczepan^[6] zaś, pełen łaski i mocy, czynił cuda i wielkie znaki wśród ludu. (Mk 16,17; Dz 1,8; Dz 2,43; Dz 3,4; Dz 4,33; Dz 5,12; Dz 6,1; Dz 8,6; Dz 14,3; Dz 15,12)

Mk 16,17Dz 1,8Dz 2,43Dz 3,4Dz 4,33Dz 5,12Dz 6,1Dz 8,6Dz 14,3Dz 15,12

9 Powstali zaś niektórzy z tak zwanej synagogi wyzwoleńców,^[7] Cyrenejczyków, Aleksandryjczyków oraz tych z Cylicji^[8] i Azji, i rozprawiali ze Szczepanem. (Mt 27,32; Dz 15,23; Dz 15,41; Dz 22,3; Dz 23,34)

Mt 27,32Dz 15,23Dz 15,41Dz 22,3Dz 23,34

10 Lecz nie mogli sprostać mądrości i Duchowi, w którym przemawiał. (Łk 21,15; Dz 6,3; Dz 6,5)

Łk 21,15Dz 6,3Dz 6,5

11 Wówczas podstawili mężczyzn mówiących: Usłyszeliśmy, jak wypowiada bluźniercze słowa przeciwko Mojżeszowi i Bogu. (Mt 26,59; Mk 14,55) 12 Podburzyli więc lud, starszych oraz znawców Prawa, powstali, porwali go i zaprowadzili do Sanhedrynu. 13 Postawili też fałszywych świadków, którzy mówili: Ten człowiek nie przestaje mówić rzeczy przeciw temu świętemu miejscu oraz [przeciw] Prawu; (Mt 26,59; Dz 7,58; Dz 21,28; Dz 25,8)

Mt 26,59Dz 7,58Dz 21,28Dz 25,8

14 usłyszeliśmy go bowiem, jak mówi, że ten Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje, które przekazał nam Mojżesz. (Dz 15,1; Dz 21,21; Dz 28,17)

Dz 15,1Dz 21,21Dz 28,17

15 A gdy wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, utkwili w nim wzrok, zauważyli, że jego oblicze jest niczym oblicze anioła.