Dzieje Apostolskie 11

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Usłyszeli zaś apostołowie oraz bracia [rozrzuceni] po Judei, że i poganie przyjęli Słowo Boga. (Dz 9,30; Dz 11,29; Hbr 4,12)2 A gdy Piotr przybył do Jerozolimy, zarzucali mu ci, którzy byli z obrzezania, (Dz 10,45; Dz 15,5; Ga 2,12; Kol 4,11; Tt 1,10)3 mówiąc: Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych i jadłeś wraz z nimi.[1] (Łk 15,2; Dz 10,28; Ga 2,12)4 Piotr zaś zaczął im wyjaśniać po kolei:5 Byłem ja w mieście Joppie i gdy modliłem się, zobaczyłem w zachwyceniu widzenie: jakiś zstępujący przedmiot, jakby wielkie płótno, opuszczane z nieba za cztery rogi — i podeszło aż do mnie. (Dz 10,9)6 Wpatrzyłem się w nie uważnie i zobaczyłem czworonogi ziemi i dzikie zwierzęta, płazy oraz ptaki nieba.7 Usłyszałem też głos mówiący do mnie: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz!8 Wtedy odpowiedziałem: Nie ma mowy, Panie, bo skalane i nieczyste nigdy nie weszło do moich ust.9 A głos z nieba powtórnie odezwał się do mnie: Co Bóg oczyścił, ty nie miej za skalane.10 To zaś stało się trzykrotnie, po czym znowu wszystko zostało wciągnięte do nieba.11 I oto zaraz przed domem, w którym byłem, stanęli trzej mężczyźni, posłani do mnie z Cezarei.12 A Duch powiedział mi, abym poszedł z nimi bez wahania. Poszło też ze mną tych sześciu braci i tak przyszliśmy do domu tego człowieka. (Dz 10,23; Dz 10,45)13 Opowiedział nam on, jak zobaczył anioła, który stanął w jego domu i powiedział: Poślij do Joppy i sprowadź Szymona, którego nazywają Piotrem,14 który powie ci słowa, dzięki którym będziesz zbawiony ty i cały twój dom. (Dz 16,31)15 A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, tak jak na nas na początku. (Dz 2,4; Dz 10,44)16 I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił w wodzie, wy zaś zostaniecie ochrzczeni w Duchu Świętym. (Dz 1,5)17 Jeśli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to kim ja byłem, abym mógł zabronić Bogu? (Dz 8,20; Dz 10,45; Dz 10,47; Dz 15,8)18 A gdy to usłyszeli, uspokoili się i chwalili Boga, mówiąc: Tak więc i poganom[2] Bóg sprawił opamiętanie dla [otrzymania] życia. (Dz 5,31; Dz 10,45; Dz 13,46; Dz 14,27; Dz 21,20; Rz 15,9)19 Tymczasem ci, którzy zostali rozproszeni na skutek prześladowania, które wybuchło z powodu Szczepana,[3] dotarli aż do Fenicji,[4] na Cypr i do Antiochii, nikomu nie głosząc Słowa, tylko samym Żydom. (Dz 8,1)20 Niektórzy zaś z nich byli ludźmi z Cypru i Cyreny;[5] oni po przybyciu do Antiochii zaczęli mówić również do Greków, głosząc ewangelię o Panu Jezusie. (Dz 5,42)21 I ręka Pana była z nimi, rzeczywiście wielka liczba tych, którzy uwierzyli, nawróciła się do Pana. (Łk 1,66; Dz 2,41; Dz 4,4; Dz 5,14; Dz 6,7; Dz 9,35; Dz 11,24; Dz 21,20)22 Słowo o nich dotarło do uszu zgromadzenia w Jerozolimie; wysłali więc Barnabę, aby poszedł aż do Antiochii. (Dz 4,36)23 On, gdy tam przybył i zobaczył łaskę Bożą, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby z poświęceniem serca trwali w Panu. (Dz 4,33; Dz 13,43; Dz 14,22; 2 Kor 6,1; Kol 1,6)24 Był to bowiem człowiek dobry, pełen Ducha Świętego i wiary. I znaczny tłum został pozyskany dla Pana. (Dz 2,41; Dz 4,4; Dz 5,14; Dz 6,5; Dz 6,7; Dz 11,21; Dz 21,20)25 Udał się on też do Tarsu, aby odszukać Saula, (Dz 9,30)26 a gdy go znalazł, przyprowadził [go] do Antiochii. I stało się, że przez cały rok[6] zbierali się w zgromadzeniu i nauczali znaczny tłum; w Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami. (Dz 11,22; Dz 12,1; Dz 13,1; Dz 26,28; 1 P 4,16)27 W tych zaś dniach przyszli do Antiochii prorocy[7] z Jerozolimy. (Łk 7,26; Dz 13,1; Dz 14,4; Dz 15,32; 1 Kor 12,28; 1 Kor 14,3; Ef 4,11)28 Jeden z nich, imieniem Hagabos, powstał i zaznaczył przez Ducha, że na całym świecie nastanie wielki głód – nastał on też za Klaudiusza.[8] (Mt 24,7; Dz 2,18; Dz 8,29; Dz 10,19; Dz 18,2; Dz 21,4; Dz 21,10; Dz 21,11)29 Co do uczniów natomiast, tak jak kogo było stać, każdy z nich postanowił posłać pomoc braciom mieszkającym w Judei. (Dz 11,1; Dz 24,17; Rz 15,26; 1 Kor 16,1; Ga 2,10)30 To też uczynili, posyłając ją prezbiterom[9] za pośrednictwem[10] Barnaby i Saula. (Dz 12,1; Dz 12,25; Dz 14,23; Dz 15,2; Dz 15,4; Dz 15,6; Dz 20,17; Dz 21,18; Dz 26,20; 1 Tm 5,17; 1 Tm 5,19; Tt 1,5; Jk 5,14)