1 Koryntian 15

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Przypominam wam zaś, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, którą też przejęliście, [na gruncie] której stanęliście (Rz 1,1; Rz 2,16; Rz 5,2; Rz 16,25; Ga 1,11; Flp 1,27; 2 Tm 2,8; 1 P 5,12)2 i przez którą dostępujecie zbawienia, jeśli trzymacie się jej w takim Słowie, w jakim wam ją ogłosiłem, chyba że daremnie uwierzyliście. (Rz 1,16; 1 Kor 1,18; 1 Kor 15,14; Ga 3,4)3 Przekazałem wam bowiem przede wszystkim, co i przejąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism, (Łk 24,27; Rz 5,8; 1 Kor 11,23; 1 Kor 15,14; Ga 1,4; Ga 1,12; Hbr 9,28; 1 P 2,24)4 że został pogrzebany i że trzeciego dnia został wzbudzony[1] według Pism, (Mt 12,40; Mt 27,57; Mt 28,6; Mk 15,43; Mk 16,6; Mk 16,9; Łk 23,50; Łk 24,6; Dz 1,21; Dz 2,24; Dz 10,40)5 i że ukazał się[2] Kefasowi, potem Dwunastu; (Mt 28,16; Mk 16,14; Łk 24,34; Łk 24,36; Dz 1,3; Dz 10,41)6 potem ukazał się ponad pięciuset braciom naraz, z których większość dotychczas pozostaje [przy życiu], niektórzy zaś zasnęli;7 potem ukazał się Jakubowi, następnie wszystkim apostołom;[3] (Ga 1,18)8 a w końcu po wszystkich ukazał się i mnie jako poronionemu płodowi. (Dz 9,3; Dz 9,17; Dz 22,17; Dz 26,16; 1 Kor 9,1)9 Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów, [ja], który nie jestem godny nazywać się apostołem, ponieważ prześladowałem Zgromadzenie Boże, (Dz 8,3; 2 Kor 12,11; Ga 1,13; Ef 3,8; 1 Tm 1,13)10 jednak z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a Jego łaska względem mnie nie stała się próżna, ale więcej od nich wszystkich pracowałem, jednak nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną. (Rz 12,3; 1 Kor 3,10; 2 Kor 6,1; 2 Kor 11,23; 2 Kor 12,9; Ef 3,7; Kol 1,29)11 Czy więc ja, czy oni, w ten sposób głosimy i w ten sposób uwierzyliście.12 A jeśli się o Chrystusie głosi, że został z martwych wzbudzony, jak mogą niektórzy między wami mówić, że nie ma zmartwychwstania umarłych?[4] (Mt 22,23; 1 Kor 15,4)13 Bo jeśli nie ma zmartwychwstania umarłych, to i Chrystus nie został wzbudzony;14 a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, to daremne jest nasze poselstwo i daremna jest wasza wiara; (1 Kor 15,2; 1 Kor 15,58; Ga 4,11; Flp 2,16)15 okazujemy się też fałszywymi świadkami Boga, że świadczyliśmy o Bogu, że wzbudził Chrystusa, którego nie wzbudził, skoro rzeczywiście umarli nie są wzbudzani. (Dz 1,22; Dz 2,24; Dz 4,10; Dz 4,33; Dz 13,30; Dz 13,34)16 Jeśli bowiem umarli nie są wzbudzani, to i Chrystus nie został wzbudzony;17 a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, bezcelowa jest wasza wiara; nadal jesteście w swoich grzechach,18 ponadto i ci, którzy zasnęli w Chrystusie – poginęli. (1 Tes 4,15; Ap 14,13)19 Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. (Ef 1,12)20 Tymczasem Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwszym owocem [zmartwychwstania] tych, którzy zasnęli. (Mt 28,5; Mk 16,6; Łk 24,5; Rz 6,4; 1 Kor 11,30; 1 Kor 15,23; Ef 2,6; Ef 5,14; Kol 1,18; 2 Tm 2,8; 1 P 1,3; Ap 1,5)21 Skoro bowiem przez człowieka jest śmierć, przez człowieka też jest zmartwychwstanie umarłych. (Rz 5,12; Rz 5,15; Rz 5,17)22 Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (Rz 5,14; Rz 5,18; Rz 5,21; Ef 2,5; Kol 2,13)23 Każdy zaś we własnym porządku:[5] jako pierwszy owoc – Chrystus; potem, w czasie Jego przyjścia,[6] ci, którzy są Chrystusowi, (Łk 14,14; Dz 26,23; 1 Tes 2,19; 1 Tes 3,13; 1 Tes 4,15; 1 Tes 4,16; 1 Tes 5,23; 2 Tes 2,1; Ap 20,4)24 następnie [nastanie] koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy usunie wszelką zwierzchność, wszelką władzę i moc.25 Trzeba bowiem, aby On królował, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. (Mt 22,44; Dz 2,35; 2 Tm 2,12; Hbr 10,13; 1 P 3,22; Ap 20,4; Ap 20,6)26 A jako ostatni wróg usunięta będzie[7] śmierć. (2 Tm 1,10; Ap 20,14; Ap 21,4)27 Wszystko bowiem poddał pod Jego stopy. Gdy zaś powiedział, że wszystko zostało poddane, jasne jest, że poza Tym, który Mu wszystko poddał. (Mt 28,18; Ef 1,22; Hbr 2,8)28 Gdy zaś wszystko będzie Mu poddane, wówczas i sam Syn będzie poddany Temu, który Mu wszystko poddał, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.[8] (1 Kor 3,23; 1 Kor 11,3; Ef 1,23; Flp 3,21; 1 P 3,22)29 W przeciwnym razie co robią ci, którzy chrzczą[9] się ze względu na umarłych? Jeśli umarli w ogóle nie bywają wzbudzeni, to po co się ze względu na nich chrzczą?[10]30 Po co i my każdej godziny podejmujemy ryzyko? (Rz 8,36; 2 Kor 11,26)31 Codziennie umieram, bracia, [zapewniam] na waszą chlubę,[11] którą mam w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. (Łk 9,23; 2 Kor 1,14; 2 Kor 4,11; 2 Kor 9,3; Flp 2,16; 1 Tes 2,19)32 Jeśli po ludzku walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie,[12] jaka moja korzyść? Jeśli umarli nie są wzbudzani, jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.[13] (Łk 12,19; Dz 19,23; 1 Kor 15,29; 1 Kor 16,8; 2 Kor 1,8)33 Nie łudźcie się: Złe więzi towarzyskie psują dobre obyczaje.[14] (1 Kor 3,18; 1 Kor 5,6; 1 Kor 6,9)34 Otrzeźwiejcie naprawdę i przestańcie grzeszyć; niektórym bowiem [z was] brak zrozumienia Boga – mówię dla zawstydzenia was. (Rz 13,11; 1 Kor 4,14; 1 Kor 6,5; Ef 5,14)35 Ale powie ktoś: Jak wzbudzani są umarli? I w jakim ciele przychodzą?[15]36 Niemądry! To, co ty siejesz, nie zostaje ożywione, jeśli nie umrze.37 A [jeśli chodzi o] to, co siejesz, nie siejesz ciała, które ma powstać, lecz gołe ziarno, może pszeniczne lub jakieś inne;38 Bóg zaś daje mu ciało, jakie zaplanował, a każdemu z nasion jego własne ciało.39 Nie każde ciało jest takim samym ciałem, lecz inne jest ciało ludzi, inne ciało zwierząt, jeszcze inne ciało ptaków, a inne ryb.40 Są też ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inna jest chwała ciał niebieskich, a inna ziemskich.41 Inna chwała słońca, a inna chwała księżyca i inna chwała gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się chwałą.42 Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych: zasiewane jest w zniszczalności, wzbudzane jest w niezniszczalności; (Mt 13,43; Łk 14,14)43 zasiewane jest w pogardzie, wzbudzane jest w chwale; zasiewane jest w słabości, wzbudzane jest w mocy; (Flp 3,21; Kol 3,4)44 zasiewane jest ciało duszewne,[16] wzbudzane jest ciało duchowe. Jeśli jest ciało duszewne – jest także duchowe. (1 Kor 2,14; 1 Kor 2,15; Flp 3,21)45 Jak też napisano: Pierwszy człowiek, Adam, powstał, by być[17]duszą żyjącą,[18] ostatni Adam – by być duchem ożywiającym.[19] (Rz 8,2; Rz 8,11; 2 Kor 3,6; 2 Kor 3,17)46 Nie duchowe jednak jest pierwsze, lecz duszewne – potem duchowe.47 Pierwszy człowiek jest z ziemi, ziemski, drugi człowiek – z nieba.48 Jaki ziemski, tacy i ziemscy, a jaki niebieski, tacy i niebiescy.[20] (Flp 3,20)49 I jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nośmy[21] obraz niebieskiego. (Rz 8,29; 2 Kor 3,18; 1 J 3,2)50 Mówię zaś, bracia, że ciało i krew nie są w stanie odziedziczyć Królestwa Bożego ani zniszczalność nie odziedziczy niezniszczalności. (Mt 16,17; Dz 2,27; Dz 2,31; Dz 13,34; Rz 2,7; Rz 8,21; 1 Kor 6,13; 1 Kor 9,25; Ga 1,16; Ef 6,12; Hbr 2,14; 1 P 1,4; 1 P 1,23)51 Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, wszyscy natomiast będziemy przemienieni (1 Kor 11,30; Flp 3,21)52 w jednej chwili, w mgnieniu oka, na [dźwięk] ostatniej trąby; zabrzmi bowiem i umarli zostaną wzbudzeni niezniszczalni,[22] a my zostaniemy przemienieni. (Mt 24,31; Łk 20,36; 1 Tes 4,15)53 Trzeba bowiem, aby to, co zniszczalne, przyoblekło niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło nieśmiertelność. (Rz 6,12; Rz 8,11; 2 Kor 4,11; 2 Kor 5,4)54 Gdy zaś to, co zniszczalne, przyoblecze niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze nieśmiertelność, wtedy stanie się Słowo, które zostało napisane: Połknięta jest śmierć w zwycięstwie! (Hbr 2,14)55 Gdzie jest, o śmierci, twe zwycięstwo? Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło?56 A żądłem śmierci jest grzech, mocą zaś grzechu Prawo; (Rz 3,20; Rz 4,15; Rz 5,12; Rz 5,13; Rz 5,14; Rz 6,14; Rz 7,5; Rz 7,8; Rz 7,13; Rz 7,17; Rz 7,20)57 Bogu zaś dzięki, który [nieustannie] daje nam zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. (Rz 7,25; Rz 8,37; 2 Kor 2,14; 1 J 5,5)58 Dlatego, bracia moi ukochani, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze obfitujący w dziele Pana, pewni, że wasz trud w Panu nie jest daremny. (1 Kor 3,8; 1 Kor 16,13; Flp 1,27; 1 Tes 3,5; Ap 14,13)