1Był zaś człowiek spośród faryzeuszów, na imię mu było Nikodem,[1] dostojnik żydowski.[2] (Jan 7,50; Jan 19,39)2Ten przyszedł do Niego w nocy i powiedział: Rabbi![3] Wiemy,[4] że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg z nim nie był. (Mt 22,16; Łk 3,23; Jan 1,38; Jan 2,11; Jan 3,26; Jan 7,13; Jan 9,16; Jan 12,42; Jan 19,38; Dz 2,22; Dz 10,38)3Jezus odpowiedział mu: Ręczę i zapewniam[5] cię, kto nie zostanie zrodzony na nowo,[6] nie może zobaczyć Królestwa Bożego.[7] (Mt 3,2; Mt 18,3; Łk 17,21; Jan 1,13; Jan 3,5; Jk 1,18; 1 P 1,3; 1 P 1,23; 1 J 5,1)4Nikodem powiedział do Niego: Jak może urodzić się człowiek, będąc starcem? Nie może powtórnie wejść do łona swojej matki i zostać urodzony.5Jezus odpowiedział: Ręczę i zapewniam cię, jeśli ktoś nie zostanie zrodzony z wody i Ducha, nie zdoła wejść do Królestwa Bożego. (Mt 3,11; Dz 22,16; Tt 3,5)6Co zostało zrodzone z ciała, jest ciałem, a co zostało zrodzone z Ducha, jest duchem. (Jan 1,13; Rz 8,5; 1 Kor 15,50)7Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie zostać zrodzeni na nowo.8Wiatr wieje, dokąd chce, i jego szum słyszysz, ale nie pojmujesz, skąd nadciąga i dokąd zmierza; tak jest z każdym, kto został zrodzony z Ducha. (Kazn 11,5; Ez 37,9; 1 Kor 2,14)9Nikodem na to: Jak to może się stać?10Jezus odpowiedział: Ty jesteś takim[8] nauczycielem[9] Izraela i tego nie wiesz?[10] (Przyp 30,4; Iz 44,3; Ez 37,9)11Ręczę i zapewniam cię, mówimy o tym, co wiemy,[11] i świadczymy o tym, co widzieliśmy, ale naszego świadectwa nie przyjmujecie. (Jan 7,16; Jan 8,26; Jan 8,28; Jan 12,49)12Jeśli powiedziałem wam o ziemskich sprawach i nie wierzycie, to jak uwierzycie, jeśli wam powiem o niebieskich?13A nikt nie wstąpił do nieba jak tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy.[12] (Przyp 30,4; Jan 1,51; Jan 6,38; Jan 6,42; Dz 2,34; Rz 10,6; Ef 4,8; Hbr 4,14; Hbr 9,24)14I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni,[13] tak musi być wywyższony Syn Człowieczy, (Lb 21,4; 2 Krl 18,4; Iz 52,13; Jan 8,28; Jan 12,32; Jan 12,34)15aby każdy, kto wierzy, miał w Nim[14] życie wieczne. (Rdz 15,6; Mk 1,15; Jan 1,7; Jan 1,12; Jan 2,23; Jan 5,24; Jan 7,38; Jan 20,29; Jan 20,31; Dz 13,39; Dz 16,31; Rz 3,22; Rz 10,9; 1 J 5,1; 1 J 5,5; 1 J 5,10)
22Potem Jezus, wraz ze swoimi uczniami, poszedł do ziemi judzkiej i tam przebywał z nimi i chrzcił.[21] (Jan 4,1)23Również Jan chrzcił w Ainon[22] blisko Salim,[23] gdyż tam było dużo wody, i [ludzie tam] przychodzili i byli chrzczeni. (Mt 3,1; Mt 3,6)24Jan bowiem nie był jeszcze wtrącony do więzienia. (Mt 14,3; Mk 6,17)
Wyznanie Jana Chrzciciela o sobie i o Jezusie
25Doszło zatem do sporu ze strony uczniów Jana z [pewnym] Żydem odnośnie do oczyszczenia. (Jan 2,6)26I przyszli do Jana, i powiedzieli mu: Rabbi, Ten, który był z tobą za Jordanem, o którym ty złożyłeś świadectwo, oto On chrzci i wszyscy idą do Niego. (Mt 23,7; Jan 1,7; Jan 1,28; Jan 1,34; Jan 4,2)27Jan odpowiedział: Człowiek nie jest w stanie niczego wziąć, jeśli nie jest mu to dane z nieba. (Jan 19,11; Hbr 5,4)28Wy sami mi poświadczacie, że powiedziałem: Ja nie jestem Chrystusem, lecz zostałem przed Nim posłany. (Jan 1,20; Jan 1,23)29Kto ma pannę młodą, ten jest panem młodym; a drużba[24] pana młodego, który stoi i słucha go, cieszy się niezmiernie głosem pana młodego. Ta zatem moja radość została dopełniona. (Mt 9,15; Jan 16,24; Jan 17,13; Flp 2,2; 1 J 1,4; 2 J 1,12; Ap 19,7)30On musi rosnąć, a ja stawać się mniejszym. (1 Kor 15,36; 1 Kor 15,53)
Bóg Ojciec, Syn Boży i dar życia wiecznego
31Kto przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi, kto pochodzi z ziemi, jest ziemski i mówi po ziemsku. Ten, który przychodzi z nieba, jest ponad wszystkimi, (Jan 8,23; 1 J 4,5)32świadczy o tym, co widział i słyszał, lecz Jego świadectwa nikt nie przyjmuje. (Jan 8,26; Jan 15,15)33Kto przyjął Jego świadectwo, przypieczętował [tym samym], że Bóg jest prawdomówny.[25]34Ten bowiem, którego Bóg posłał, wypowiada słowa Boga; gdyż [Bóg] daje Ducha bez miary.[26] (Kpł 15,2; Iz 42,1; Mt 12,18; Łk 4,18; Dz 10,38)35Ojciec kocha Syna i wszystko przekazał w Jego rękę.[27] (Mt 11,27; Mt 28,18; Jan 5,20; Jan 10,17; Jan 13,3; Jan 15,9)36Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, nieposłuszny zaś Synowi nie zobaczy życia, ale ciąży na nim gniew Boga. (2 Krl 22,13; Ps 2,12; Ml 3,19; Jan 5,24; Jan 6,47; Rz 1,18; Rz 2,8; Ef 5,6; 1 Tes 2,16)