Mateusza 21

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy

1 A gdy zbliżyli się do Jerozolimy i przyszli do Betfage, do Góry Oliwnej, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów, (Mt 24,3; Mt 26,30; Mk 11,1; Mk 14,26; Łk 19,28; Łk 19,29; Łk 21,37; Łk 22,39; Dz 1,12) 

2 mówiąc im: Idźcie do wioski naprzeciw was, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i oślę wraz z nią; odwiążcie je i przyprowadźcie mi. 

3 A gdyby ktoś wam coś powiedział, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, zaraz jednak odeśle je. 

4 To zaś stało się, aby wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka, mówiącego: (Mt 1,22) 

5 Powiedzcie córce Syjonu: Oto twój Król przychodzi do ciebie łagodny – i siedząc na oślicy i na oślęciu, źrebięciu jucznego [zwierzęcia]. (Mt 11,29) 

6 Uczniowie zatem poszli i uczynili tak, jak im polecił Jezus. 

7 Przyprowadzili oślicę oraz osiołka, włożyli na nie płaszcze, a On usiadł na nich. 

8 Większość zaś tłumu rozpostarła swoje płaszcze na drodze, inni natomiast obcinali gałązki z drzew i rozkładali na drodze. (Ap 7,9) 

9 Tłumy zaś, które Go poprzedzały i które za Nim szły, wołały: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imieniu Pana. Hosanna na wysokościach! (Mt 20,30; Mt 21,15; Mt 23,39; Łk 2,14) 

10 A gdy przybył do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto. [Ludzie] pytali: Kto to jest? 

11 Tłumy zaś odpowiadały: To jest prorok Jezus, ten z Nazaretu w Galilei. (Mt 21,46; Łk 7,16; Dz 3,22) 

Oczyszczenie świątyni

12 A Jezus wszedł do świątyni i wyrzucił wszystkich, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stragany handlarzy gołębi. (Mk 11,15; Łk 19,45) 

13 Mówił im: Napisano: Dom mój będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców. 

14 I podeszli do Niego w świątyni niewidomi i kulawi, a On ich uzdrowił. (Mt 11,5; Mt 15,30) 

15 Arcykapłani natomiast i znawcy Prawa, widząc dziwy, które czynił, i dzieci, które wołały w świątyni i mówiły: Hosanna Synowi Dawida, oburzyli się. (Mt 21,9; Mt 22,42) 

16 I zapytali Go: Czy słyszysz, co one mówią? A Jezus na to: Tak. Czy nigdy nie czytaliście: Z ust niemowląt i ssących przygotowałeś sobie chwałę? (Mt 11,25; Mt 12,3) 

17 Potem zostawił ich, wyszedł z miasta do Betanii i tam zanocował. (Mt 26,6; Mk 11,1; Mk 11,11; Łk 24,50) 

Bezowocny figowiec i lekcja o życiu w wierze

18 A rano, wracając do miasta, zgłodniał. (Mt 4,2; Mk 11,12; Mk 11,20) 

19 I gdy zobaczył przy drodze jednego figowca, podszedł do niego – i nie znalazł na nim nic oprócz liści. I mówi mu: Niech już owoc nie rodzi się z ciebie na wieki. I figowiec natychmiast usechł. (Mk 11,13; Łk 13,6) 

20 A gdy uczniowie to zobaczyli, zdziwili się – i mówili: Jak figowiec mógł tak natychmiast uschnąć?! (Mt 6,26; Mt 6,28; Mt 20,29; Mt 24,42; Mk 9,36; Mk 11,13; Mk 12,15; Łk 13,6; Łk 18,35; Rz 8,19; Rz 9,10) 

21 Jezus zaś odpowiedział im: Zapewniam was, jeśli macie wiarę i nie zwątpicie, zrobicie nie tylko to, co z figowcem, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć w morze – [tak] się stanie. (Mt 17,20; Łk 17,6; Rz 4,20; 1 Kor 13,2; Jk 1,6) 

22 I wszystko, o cokolwiek poprosilibyście w modlitwie, wierząc – otrzymacie. (Mt 7,7; Mt 18,19; Mk 11,24; 1 J 3,22; 1 J 5,14) 

Jezus pełnomocnikiem nieba

23 A gdy przyszedł do świątyni, podeszli do Niego, podczas nauczania, arcykapłani i starsi ludu, pytając: Jakim prawem to czynisz i kto dał Ci to prawo? (Mt 24,1; Mt 26,55; Mt 28,18; Mk 11,27; Łk 20,1; Dz 4,7; Dz 7,27) 

24 Jezus zaś odpowiedział im: Zadam wam i Ja jedno pytanie, na które – jeśli mi odpowiecie – i Ja wam powiem, jakim prawem to czynię: 

25 Chrzest Jana – skąd był? Z nieba czy od ludzi? Oni zaś rozważali między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy: z nieba, zapyta: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu? (Mt 21,32; Łk 7,30) 

26 Jeśli zaś powiemy: Od ludzi, boimy się tłumu, wszyscy bowiem mają Jana za proroka. (Mt 11,9; Mt 14,5) 

27 I odpowiadając Jezusowi, powiedzieli: Nie wiemy. Wówczas i On im powiedział: To i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię. 

Przypowieść o wypełnianiu woli Ojca

28 Jak wam się wydaje? Pewien człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź dziś, pracuj w winnicy. (Mt 20,1; Mt 21,33) 

29 On zaś odpowiedział: Nie chcę. Potem jednak pożałował – i poszedł. (Mt 21,32; Mt 27,3; 2 Kor 7,8; 2 Kor 7,9; Hbr 7,21) 

30 Podszedł też do drugiego i powiedział to samo. A on odpowiedział: Tak, Panie – i nie poszedł. 

31 Który z tych dwóch spełnił wolę ojca? Mówią: Pierwszy. A Jezus na to: Zapewniam was, celnicy i nierządnice wyprzedzają was do Królestwa Bożego. (Mt 12,28; Łk 3,12; Łk 7,29; Łk 7,37; Łk 7,50) 

32 Gdyż przyszedł do was Jan drogą sprawiedliwości i nie uwierzyliście mu, a celnicy i nierządnice uwierzyli mu; a wy, chociaż zobaczyliście, nie pożałowaliście potem, aby mu uwierzyć. (Mt 3,1; Mt 21,25; Łk 3,12; Łk 7,30; 2 P 2,21) 

Przypowieść o dzierżawcach winnicy

33 Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien człowiek, gospodarz, który zasadził winnicę, ogrodził ją płotem, wykuł w niej tłocznię, zbudował wieżę, wydzierżawił ją rolnikom i odjechał. (Mt 21,28; Mt 21,34; Mt 25,14; Mk 12,1; Łk 20,9) 

34 Gdy zaś zbliżył się czas zbiorów, posłał do rolników swoje sługi, aby odebrali jego owoce. 

35 A rolnicy wzięli jego sługi i tego ubiczowali, tego zabili, tamtego zaś ukamienowali. (Mt 22,6; Mt 23,37; Dz 7,59; 1 Tes 2,15; Hbr 11,36) 

36 Znów posłał inne sługi, liczniejszych od pierwszych – i postąpili z nimi podobnie. 

37 W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: Uszanują mego syna. (1 J 4,14) 

38 Rolnicy zaś zobaczyli syna i powiedzieli sobie: To jest dziedzic! Dalej, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo. (Mt 12,14; Mt 26,3; Mt 27,1; Hbr 1,2) 

39 I wzięli go, wyrzucili poza winnicę i zabili. (Dz 2,23; Dz 3,15; Hbr 13,12) 

40 Gdy więc przyjdzie pan winnicy, co uczyni tym rolnikom? 

41 Mówią Mu: Marnie wygubi łotrów, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy we właściwym czasie będą oddawać mu owoce. (Mt 21,43; Mt 22,7) 

42 A Jezus na to: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, ten stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i to jest cudowne w naszych oczach? (Mt 12,3; Dz 4,11; Rz 9,33; Ef 2,20; 1 P 2,6) 

43 Dlatego mówię wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane i dane narodowi wydającemu jego owoce. (Mt 12,28; Mt 21,41; Dz 13,45) 

44 A ten, kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś on upadnie, tego zmiażdży. (Rz 9,33; 1 P 2,8) 

45 A gdy arcykapłani i faryzeusze wysłuchali Jego przypowieści, zrozumieli, że mówi o nich. 

46 I usiłowali Go schwytać, ale bali się tłumu, gdyż miał Go za proroka. (Mt 21,11; Łk 7,16) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).