Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1I stało się, gdy Jezus zakończył wydawanie poleceń swoim dwunastu uczniom, że odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić w ich miastach.[1] (Mt 9,35)
7A gdy oni odchodzili, zaczął Jezus mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście obejrzeć na pustkowiu? Czy trzcinę chwiejącą się od wiatru?[6] (Mt 3,1; Mt 3,5; Mt 12,20; Łk 1,80; Łk 7,24)8Ale co wyszliście zobaczyć? Czy człowieka ubranego w miękkie szaty?[7] Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich. (Mt 3,4)9Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak! Mówię wam, nawet więcej niż proroka. (Mt 14,5; Mt 21,26; Łk 1,76)10To jest ten, o którym napisano: Oto Ja posyłam przed tobą mojego posłańca, który przed tobą przygotuje twoją drogę.[8] (Wj 23,20; Ml 3,1; Mt 11,11; Mk 1,2; Jan 1,21; Jan 3,28; Ef 3,2)11Zapewniam was: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela, ale najmniejszy w Królestwie Niebios jest większy niż on.[9] (Jan 3,29; Jan 8,31; Ef 5,25; Ef 5,32; 1 P 1,10)12A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje przemocy i porywają je ludzie niepowstrzymani.[10] (Mt 10,7; Mt 10,37; Mt 13,24; Łk 16,16; Jan 15,17; 2 Tes 3,2)13Bo wszyscy prorocy oraz Prawo prorokowali aż do Jana (Łk 16,16)14i jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść. (Ml 3,23; Mt 17,10; Mk 9,11; Łk 1,17; Jan 1,21)15Kto ma uszy, niech słucha! (Mt 13,9; Mt 13,43; Mk 4,23; Łk 14,35; Ap 2,7; Ap 13,9)
Zgubna niechęć
16Do kogo zaś porównam to pokolenie? Podobne jest do dzieci siedzących na rynkach, które wołają [jedne] do drugich: (Ps 78,8; Łk 7,31)17Graliśmy wam na flecie, a nie tańczyliście, śpiewaliśmy wam żałobne pieśni, a nie uderzaliście się w piersi.[11]18Przyszedł bowiem Jan, nie jadł i nie pił, a mówią: Ma demona. (Mt 3,4; Mt 9,14; Łk 1,15)19Przyszedł Syn Człowieczy, jadł i pił, a mówią: Oto człowiek żarłoczny i nadużywający wina, przyjaciel celników i grzeszników. I mądrość jest usprawiedliwiona na podstawie swych czynów.[12] (Mt 8,20; Mt 9,10; Mt 9,11; Łk 7,35; Łk 15,1; Łk 15,2; Łk 19,7; Jan 2,2; 1 Kor 1,24; 1 Kor 1,30)
25W tym czasie Jezus odezwał się w te słowa: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlętom. (Rdz 14,19; Rdz 14,22; Mt 13,11; Łk 10,21; Dz 17,24; 1 Kor 1,26)26Tak, Ojcze, gdyż to stało się Twoim upodobaniem.[20] (Mt 11,16)