Zapisz się darmowo

Mateusza 12

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 W tym czasie, w szabat, Jezus szedł przez zboża, a Jego uczniowie, głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść. (Mt 12,5; Mt 12,10; Mk 2,23; Łk 6,1; Łk 13,14; Łk 14,1; Łk 14,3) 2 Gdy to zobaczyli faryzeusze, powiedzieli Mu: Oto Twoi uczniowie robią to, czego nie wolno robić w szabat. 3 Wówczas im odpowiedział: Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, oraz ci, którzy z nim byli? (Mt 12,5; Mt 19,4; Mt 21,16; Mt 21,42; Mt 22,31) 4 Jak wszedł do domu Bożego i zjedli chleby oblicza, których nie wolno było jeść jemu ani tym, którzy z nim byli, a tylko samym kapłanom?[1] 5 Albo czy nie czytaliście w Prawie, że w szabat kapłani w świątyni łamią szabat i są niewinni? (Mt 12,3) 6 A mówię wam: Tu jest więcej niż świątynia. (Mt 12,41) 7 Gdybyście zaś rozumieli, co znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary,[2] nie potępialibyście niewinnych. (Mt 9,13; Mt 12,11; Ga 3,24; Jk 2,13) 8 Syn Człowieczy bowiem jest panem szabatu.[3] (Mt 8,20; 1 Kor 15,45; 2 Kor 5,17; 1 Tm 1,8; 1 Tm 2,5) 9 Gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi. (Mk 3,1; Łk 6,6) 10 A oto [był tam] człowiek, który miał uschłą rękę. I, aby móc Go potępić, zapytali Go, mówiąc: Czy wolno w szabat uzdrawiać? (Mt 12,2; Mk 12,13; Łk 11,54; Łk 14,1; Łk 14,3; Łk 20,20) 11 On zaś im odpowiedział: Kto spośród was będzie takim człowiekiem, który mając jedną owcę, gdy ta mu w szabat wpadnie do dołu, nie chwyci jej i nie wyciągnie?[4] (Łk 14,5) 12 O ile zatem ważniejszy jest człowiek niż owca? Dlatego wolno w szabat postępować szlachetnie.[5] (Mt 6,26; Mt 10,31) 13 Potem mówi do tego człowieka: Wyciągnij swoją rękę. I wyciągnął, a [ta] stała się znów tak zdrowa, jak druga. 14 Faryzeusze zaś wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgubią.[6] (Mt 22,15; Mt 26,4; Mt 27,1; Mk 3,6; Mk 11,18; Łk 6,11) 15 Jezus zaś rozpoznał [to] i usunął się stamtąd. Poszły też za Nim liczne tłumy – i uzdrowił ich wszystkich. (Mt 4,23; Mt 19,2; Mk 3,7) 16 I nakazał im, aby nie czynili Go znanym, (Mt 8,4; Mt 9,30; Mk 5,43; Mk 7,36) 17 tak by wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza, mówiącego:[7] (Mt 1,22) 18 Oto mój sługa, którego wybrałem, mój Ukochany, w którym moja dusza znalazła upodobanie. Położę na Nim mojego Ducha i ogłosi narodom sąd. (Mt 3,17; Mt 17,5; Łk 4,18) 19 Nie będzie kłócił się ani krzyczał, ani nikt na ulicach nie usłyszy Jego głosu. 20 Trzciny zgniecionej nie złamie i lnu tlącego się nie dogasi, dopóki nie doprowadzi sądu do zwycięstwa. 21 A w Jego imieniu narody pokładać będą nadzieję.[8] (Rz 15,12) 22 Wtedy został Mu przyprowadzony opętany niewidomy i głuchoniemy [człowiek]. Uzdrowił go, tak że głuchoniemy mógł mówić i widzieć. (Mt 4,24; Mt 9,27; Mt 9,32; Mk 3,20; Łk 11,14) 23 A wszystkie tłumy dziwiły się i mówiły: Czy Ten nie jest Synem Dawida? (Mt 9,27; Mt 15,22) 24 Gdy zaś usłyszeli o tym faryzeusze, stwierdzili: Ten nie wygania demonów inaczej jak tylko w [mocy] Beelzebula,[9] władcy demonów. (Mt 9,34; Mt 10,25) 25 Znając ich myśli, powiedział im: Każde królestwo podzielone samo w sobie pustoszeje i każde miasto lub dom podzielone wewnętrznie nie ostoją się. (Mt 9,4) 26 Stąd jeśli szatan szatana wygania, podzielony sam w sobie, jak ostoi się jego królestwo? (Ef 2,2; Ef 6,12; Kol 1,13; 1 J 3,8) 27 A jeśli Ja w [mocy] Beelzebula wyganiam demony, to w czyjej [mocy] wyganiają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. (Dz 19,13) 28 Jeśli zaś Ja wyganiam demony w [mocy] Ducha Bożego, to z pewnością przybliżyło się do was Królestwo Boże. (Mt 12,18; Mt 19,24; Mt 21,31; Mt 21,43; Łk 17,20; Dz 10,38) 29 Albo jak może ktoś wejść do domu mocarza i zagarnąć jego rzeczy, jeśli najpierw nie zwiąże mocarza i wtedy ograbi jego dom? (1 J 4,4) 30 Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto ze Mną nie gromadzi – rozprasza. (Mk 9,40; Łk 9,50; Łk 11,23) 31 Dlatego mówię wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciw Duchowi[10] nie będzie odpuszczone. (Łk 12,10; 1 Tm 1,13; Hbr 6,4; Hbr 10,26; 1 J 5,16) 32 I ktokolwiek wypowiedziałby słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; kto by jednak wypowiedział przeciw Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone ani w tym wieku, ani w nadchodzącym. (Mk 10,30; Ef 1,21; Hbr 6,5) 33 Albo zasadźcie drzewo szlachetne, a jego owoc [będzie] szlachetny; albo zasadźcie drzewo marne – i jego owoc [będzie] marny; gdyż po owocu rozpoznaje się drzewo. (Mt 7,16; Łk 6,43) 34 Plemiona żmij! Jak możecie mówić dobrze, będąc złymi? Bo przecież z obfitości serca mówią usta. (Mt 3,7; Mt 15,18; Mt 23,33; Łk 6,45) 35 Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa rzeczy złe. 36 Mówię wam zaś: z każdego bezużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dniu sądu. (Dz 17,31; Rz 2,5; Rz 2,16; Rz 14,12; 1 P 4,5) 37 Gdyż na podstawie swoich słów zostaniesz usprawiedliwiony i na podstawie swoich słów zostaniesz potępiony. (Jk 3,2) 38 Wtedy odpowiedzieli Mu niektórzy ze znawców Prawa i faryzeuszów: Nauczycielu, chcemy zobaczyć jakiś Twój znak.[11] (Mt 16,1; Mk 8,11; Łk 11,16; Łk 11,29; 1 Kor 1,22) 39 On zaś odezwał się na to: Pokolenie złe i cudzołożne[12] poszukuje znaku, lecz znak nie będzie mu dany – poza znakiem proroka Jonasza. (Mt 16,4; Mk 8,38; Jk 4,4; Ap 2,20) 40 Bo jak Jonasz był w łonie potwora trzy dni i trzy noce, tak Syn Człowieczy będzie w sercu ziemi trzy dni i trzy noce. (Mt 16,21; Mt 17,22) 41 Ludzie z Niniwy staną na sądzie wraz z tym pokoleniem i osądzą je, gdyż opamiętali się dzięki poselstwu Jonasza, a oto tutaj [jest coś] więcej niż Jonasz.[13] (Mt 12,6; Mt 12,42) 42 Królowa z Południa[14] zostanie wzbudzona na sąd wraz z tym pokoleniem i osądzi je; bo przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tutaj [jest coś] więcej niż Salomon. (Mt 12,6; Mt 12,41) 43 Gdy zaś duch nieczysty wyjdzie z człowieka, przemierza miejsca bezwodne w poszukiwaniu odświeżenia, lecz go nie znajduje. (Łk 11,24) 44 Wtedy mówi: Wrócę do mojego domu, skąd wyszedłem, i gdy przychodzi, zastaje go niezamieszkanym, wymiecionym i przyozdobionym.[15] (2 P 2,20) 45 Wówczas idzie, zabiera z sobą siedem innych duchów gorszych od siebie i, po wejściu, zamieszkuje tam; i końcowy stan tego człowieka staje się gorszy od początków. Tak też będzie z tym złym pokoleniem. (Mt 12,39; 2 P 2,20) 46 Gdy jeszcze mówił do tłumów, oto matka oraz Jego bracia stanęli na zewnątrz, szukając [sposobności], aby z Nim pomówić. (Mt 13,55; Mk 3,31; Łk 8,19; Dz 1,14; 1 Kor 9,5; Ga 1,19) 47 Wtedy ktoś Mu powiedział: Oto Twoja matka i Twoi bracia stoją na zewnątrz i szukają [sposobności], aby z Tobą pomówić. (Łk 2,49) 48 On zaś zwrócił się do tego, który Mu o tym powiedział: Kto jest moją matką i kim są moi bracia? 49 Następnie wyciągnął swoją rękę ku swoim uczniom i oświadczył: Oto moja matka i moi bracia! 50 Gdyż ktokolwiek pełni wolę mojego Ojca w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.[16] (Mt 7,21; Mt 28,10; Hbr 2,11) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).