Jana 11

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Wzbudzenie Łazarza

1 Był zaś pewien chory, Łazarz z Betanii, wioski Marii i Marty, jej siostry. (Mt 21,17; Mt 26,1; Mk 14,1; Łk 10,38; Łk 22,1) 

2 Była to ta Maria, która namaściła Pana mirrą i otarła Jego stopy swoimi włosami – jej [to] brat Łazarz chorował. (Mt 2,11; Mt 26,7; Mk 14,3; Mk 15,23; Łk 7,38; Ap 18,13) 

3 Siostry posłały więc do Niego wiadomość: Panie, oto ten, którego kochasz, choruje. 

4 Gdy Jezus to usłyszał, powiedział: Ta choroba nie jest na śmierć, lecz na chwałę Bożą, aby Syn Boży był przez nią uwielbiony. 

5 Jezus zaś kochał Martę, jej siostrę i Łazarza. 

6 Gdy więc usłyszał, że choruje, to jeszcze dwa dni pozostał w miejscu, gdzie przebywał, 

7 a dopiero potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znów do Judei. 

8 Uczniowie powiedzieli: Rabbi! Dopiero co Żydzi próbowali Cię ukamienować, a znów tam idziesz? 

9 Jezus odpowiedział: Czy dzień nie składa się z dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi za dnia, nie potyka się, gdyż widzi światło tego świata. 

10 Jeśli jednak ktoś chodzi w nocy, potyka się, ponieważ nie ma w sobie światła. 

11 Po tych słowach dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął; ale idę zbudzić go ze snu. (Mt 9,24; Mt 27,52; 1 Kor 11,30; 1 Tes 4,13) 

12 Uczniowie więc powiedzieli do Niego: Panie! Skoro zasnął, wyzdrowieje. 

13 Jezus jednak miał na myśli jego śmierć; oni natomiast myśleli, że mówi o zwykłym śnie. 

14 Wtedy Jezus powiedział im wyraźnie: Łazarz umarł; 

15 i cieszę się ze względu na was – abyście uwierzyli – że Mnie tam nie było; lecz chodźmy do niego. 

16 Wówczas Tomasz, zwany Bliźniakiem, powiedział do współuczniów: Chodźmy i my, abyśmy z nim pomarli. (Mt 10,3; Dz 1,13) 

17 Po przybyciu Jezus zastał go już od czterech dni leżącego w grobie. 

18 A Betania była blisko Jerozolimy, [odległa] o około piętnaście stadiów. (Mt 21,17) 

19 Wielu zaś spośród Żydów zeszło się u Marty i Marii, aby je pocieszyć po [stracie] brata. 

20 Gdy więc Marta usłyszała, że Jezus idzie, wyszła Mu na spotkanie; Maria zaś siedziała w domu. 

21 Marta zatem powiedziała do Jezusa: Panie! Gdybyś tu był, nie umarłby mój brat. 

22 Ale i teraz wiem, że o cokolwiek poprosiłbyś Boga – da ci to Bóg. 

23 Jezus do niej: Zmartwychwstanie twój brat. 

24 Marta na to: Wiem, że zmartwychwstanie – przy zmartwychwstaniu, w dniu ostatecznym. (Dz 24,15; 1 Kor 15,51) 

25 Jezus powiedział jej: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem; kto wierzy we Mnie, choćby nawet umarł – żyć będzie. 

26 A każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? 

27 Odpowiedziała: Tak, Panie! Ja wierzę, że Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga, który miał przyjść na świat. (Mt 16,16; Łk 2,11) 

28 A gdy to powiedziała, odeszła i zawołała swoją siostrę Marię, mówiąc jej dyskretnie: Nauczyciel tu jest i woła cię. (Mt 26,18) 

29 Ta zaś, gdy tylko to usłyszała, wstała śpiesznie i poszła do Niego. 

30 Jezus natomiast nie wszedł do wioski, lecz był jeszcze w tym miejscu, gdzie spotkała Go Marta. 

31 Żydzi więc, którzy byli z nią w domu i pocieszali ją, widząc, że Maria szybko wstała i wyszła, ruszyli za nią, myśląc, że idzie do grobu, aby tam płakać. 

32 Maria tymczasem, gdy przyszła tam, gdzie był Jezus, i zobaczyła Go, upadła Mu do stóp, mówiąc Mu: Panie, gdybyś tu był, nie umarłby mój brat. 

33 Jezus więc, widząc ją, jak płacze, i jak płaczą Żydzi, którzy z nią przyszli, wzruszył się w duchu i przejął się. (Rz 8,26) 

34 Następnie zapytał: Gdzie go położyliście? Powiedzieli: Panie, chodź i zobacz. 

35 Jezus zapłakał. (Łk 19,41) 

36 Żydzi zaczęli mówić: Patrzcie, jak go kochał. 

37 Niektórzy zaś z nich powiedzieli: Czy ten, który otworzył niewidomemu oczy, nie mógł sprawić, aby i ten nie umarł? 

38 Jezus zatem, ponownie wzruszony w sobie, poszedł do grobu. A była [to] grota i kamień leżał na niej. (Mt 27,60; Mk 15,46; Łk 24,2) 

39 Jezus polecił: Usuńcie ten kamień! Wtedy odezwała się Marta, siostra zmarłego: Panie! Już cuchnie, bo to jest czwarty [dzień]. 

40 Jezus jej na to: Czy ci nie powiedziałem, że jeśli uwierzysz, zobaczysz chwałę Boga? 

41 Usunęli więc kamień. Jezus zaś wzniósł oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. (Mt 11,25) 

42 Ja jestem świadom, że zawsze Mnie wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na stojący wokół tłum – aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś. 

43 Po tych słowach zawołał donośnym głosem: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! 

44 [I] wyszedł umarły, mając nogi i ręce powiązane pasami płótna, a jego twarz była spowita w chustę. Jezus polecił im: Rozwiążcie go i pozwólcie mu odejść. 

Jezus i rozgrywki polityczne

45 Wtedy wielu spośród Żydów, którzy przyszli do Marii i widzieli, co [Jezus] uczynił, uwierzyło w Niego. 

46 Niektórzy zaś z nich odeszli do faryzeuszów i powiedzieli im, czego Jezus dokonał. 

47 Arcykapłani zatem i faryzeusze zwołali Sanhedryn i zaczęli mówić: Co mamy zrobić? Człowiek ten bowiem dokonuje wielu znaków. 

48 Jeśli Go tak zostawimy, wszyscy w Niego uwierzą; wówczas wkroczą Rzymianie i zabiorą nam to miejsce i ten naród. 

49 Wtedy jeden z nich, Kajfasz, który tego roku był arcykapłanem, powiedział im: Wy nic nie wiecie (Mt 26,3) 

50 ani nie rozumiecie, że korzystniej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, niż aby zginął cały naród. 

51 Tego jednak nie mówił sam z siebie, ale będąc arcykapłanem tego roku prorokował, że Jezus ma umrzeć za naród – 

52 i nie tylko za naród, ale także po to, aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boga. (Ef 2,11; 1 J 2,2) 

53 Z tym zatem dniem postanowili Go zabić. (Mt 12,14; Mt 26,4) 

54 Dlatego Jezus nie chodził już wśród Żydów jawnie, ale odszedł stamtąd w okolice blisko pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywał z uczniami. 

55 Zbliżała się zaś Pascha żydowska i wielu z tej okolicy udało się przed Paschą do Jerozolimy, aby się oczyścić. (Mt 26,1; Mk 14,1) 

56 Szukali więc Jezusa i rozmawiali ze sobą, stojąc w świątyni: Jak wam się zdaje? Że na pewno nie przyjdzie na święto? 

57 Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali rozkazy, aby jeśli ktoś dowie się, gdzie jest, doniósł, po to, by mogli Go schwytać. 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).