Jakuba 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Potępienie stronniczości

1 Bracia moi, nie łączcie wiary naszego Pana Jezusa,^[1] Chrystusa chwały,^[2] z wyróżnianiem jednych osób przed drugimi.^[3] (Kpł 19,15; Pwt 1,17; Pwt 10,17; Pwt 16,19; 2 Krn 19,7; Job 34,19; Przyp 24,23; Mt 22,16; Dz 3,6; Dz 7,2; Dz 10,34; Rz 2,11; Rz 3,22; Rz 9,4; 1 Kor 2,8; 2 Kor 4,6; Ga 2,15; Ga 2,16; Ga 2,20; Ga 3,22; Ga 3,26; Ef 1,17; Ef 6,9; Kol 3,25; Hbr 1,3; Hbr 9,5; Jk 1,2; Jk 2,5; Jk 2,9; Jk 2,14; Ap 14,12)

Kpł 19,15Pwt 1,17Pwt 10,17Pwt 16,192 Krn 19,7Job 34,19Przyp 24,23Mt 22,16Dz 3,6Dz 7,2Dz 10,34Rz 2,11Rz 3,22Rz 9,41 Kor 2,82 Kor 4,6Ga 2,15Ga 2,16Ga 2,20Ga 3,22Ga 3,26Ef 1,17Ef 6,9Kol 3,25Hbr 1,3Hbr 9,5Jk 1,2Jk 2,5Jk 2,9Jk 2,14Ap 14,12

2 Bo gdyby wszedł na wasze zgromadzenie^[4] człowiek ze złotym pierścieniem na palcu i w lśniącej szacie oraz przyszedł ubogi w znoszonej szacie, (Przyp 18,23; Przyp 19,17; Przyp 22,9; Łk 4,15; Łk 4,20; Łk 4,28; Łk 12,11; Ga 2,10; Hbr 10,25)

Przyp 18,23Przyp 19,17Przyp 22,9Łk 4,15Łk 4,20Łk 4,28Łk 12,11Ga 2,10Hbr 10,25

3 a wy zwrócilibyście uwagę na tego w lśniącej szacie i powiedzielibyście: Ty usiądź tu wygodnie, a ubogiemu powiedzielibyście: Ty stań lub usiądź tam^[5] u mojego podnóżka, 4 to^[6] czy nie dopuściliście między sobą do osądu i czy nie staliście się sędziami [kierującymi się] błędnym rozumowaniem? (Jan 7,24; Jk 3,17) 5 Posłuchajcie, bracia moi ukochani, czy nie Bóg wybrał ubogich w tym świecie,^[7] a bogatych w wierze i [przez to] dziedziców Królestwa, które obiecał tym, którzy Go kochają? (Mt 5,3; Łk 12,21; Łk 12,32; Dz 7,20; 1 Kor 1,18; 1 Kor 1,27; 1 Kor 2,9; 2 Kor 8,9; 2 Kor 10,4; 1 Tm 6,18; Jk 1,12; Jk 4,4; Ap 2,9)

Mt 5,3Łk 12,21Łk 12,32Dz 7,201 Kor 1,181 Kor 1,271 Kor 2,92 Kor 8,92 Kor 10,41 Tm 6,18Jk 1,12Jk 4,4Ap 2,9

6 Wy tymczasem pogardziliście ubogim. Czy nie bogaci was wyzyskują i nie oni ciągają was po sądach? (Dz 8,3; Dz 16,19; Dz 18,12; 1 Kor 11,22; Jk 5,1)

Dz 8,3Dz 16,19Dz 18,121 Kor 11,22Jk 5,1

7 Czy nie oni bluźnią szlachetnemu imieniu, które zostało nad wami wezwane? (Iz 63,19; Iz 65,1; Am 9,12; Dz 15,17)

Iz 63,19Iz 65,1Am 9,12Dz 15,17

8 Jeśli rzeczywiście wypełniacie zgodnie z Pismem królewskie prawo: Będziesz kochał swojego bliźniego jak samego siebie, postępujecie szlachetnie. (Kpł 19,18; Mt 5,43; Mt 19,19; Mt 22,39; Rz 13,9; Ga 5,14)

Kpł 19,18Mt 5,43Mt 19,19Mt 22,39Rz 13,9Ga 5,14

9 Lecz jeśli wyróżniacie jednych przed drugimi, popełniacie grzech, jako uznani przez Prawo za przestępców. (Jk 2,1) 10 Ktokolwiek bowiem zachowałby całe Prawo, a potknął się w jednym, stałby się winien wszystkiego. (Pwt 27,26; Mt 5,19; Ga 3,10; Ga 5,3)

Pwt 27,26Mt 5,19Ga 3,10Ga 5,3

11 Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeśli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, stałeś się przestępcą Prawa. (Wj 20,13; Pwt 5,17; Mt 5,21; Mt 5,27; Mt 19,18; Rz 13,9)

Wj 20,13Pwt 5,17Mt 5,21Mt 5,27Mt 19,18Rz 13,9

12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez prawo wolności. (Jk 1,25; Jk 3,1) 13 Sąd bowiem bez miłosierdzia temu, kto nie okazał miłosierdzia – miłosierdzie triumfuje nad sądem.^[8] (Job 22,6; Ps 18,25; Przyp 21,13; Ez 25,12; Mt 5,7; Mt 6,14; Mt 7,1; Mt 9,13; Mt 12,7; Mt 16,27; Mt 18,32; Mt 18,33; Mt 25,45; Łk 6,37)

Job 22,6Ps 18,25Przyp 21,13Ez 25,12Mt 5,7Mt 6,14Mt 7,1Mt 9,13Mt 12,7Mt 16,27Mt 18,32Mt 18,33Mt 25,45Łk 6,37

Związek wiary z uczynkami

14 Co za pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, lecz nie ma uczynków? Czy wiara jest w stanie go zbawić?^[9] (Mt 7,26; Jk 1,22) 15 Jeśli brat albo siostra są nadzy i pozbawieni są codziennego pożywienia, (Job 31,19; Mt 25,35) 16 a ktoś spośród was im powie: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, nie zaspokajając jednak potrzeby ich ciała, jaki z tego pożytek? (Łk 3,11; 1 J 3,17) 17 Tak i wiara, jeśli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. (Jk 2,20; Jk 2,26) 18 Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z moich uczynków. (Mt 7,16; Rz 3,28; Ga 5,6; Jk 3,13)

Mt 7,16Rz 3,28Ga 5,6Jk 3,13

19 Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Pięknie czynisz; demony również wierzą – i drżą. (Pwt 6,4; Mt 8,28; Mk 12,29; Rz 3,30; 1 Kor 8,6)

Pwt 6,4Mt 8,28Mk 12,29Rz 3,301 Kor 8,6

20 Chcesz zaś poznać, pusty człowieku, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna?^[10] (Jk 2,26; 2 P 1,8) 21 Czyż Abraham, nasz ojciec, nie z uczynków został usprawiedliwiony, gdy ofiarował na ołtarzu swego syna Izaaka? (Rdz 22,9; Hbr 11,17) 22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i z uczynków wiara została uczyniona doskonałą. (Ga 5,6; 1 Tes 1,3) 23 I wypełniło się Pismo, które mówi: Abraham zaś uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.^[11] (Rdz 15,6; 2 Krn 20,7; Ps 106,31; Iz 41,8; Iz 51,2; Rz 4,3; Rz 4,9; Rz 4,22; Ga 3,6)

Rdz 15,62 Krn 20,7Ps 106,31Iz 41,8Iz 51,2Rz 4,3Rz 4,9Rz 4,22Ga 3,6

24 Widzicie, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie z wiary. (Rz 3,20; Rz 3,28; Rz 3,30; Ga 2,16)

Rz 3,20Rz 3,28Rz 3,30Ga 2,16

25 A podobnie i Rahab, nierządnica, czy nie z uczynków została usprawiedliwiona, gdy przyjęła posłów i wypuściła inną drogą? (Joz 2,1; Joz 6,23; Hbr 11,31) 26 Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa. (Jk 2,17; Jk 2,20)