Rzymian 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Zasada usprawiedliwienia z wiary

1 Co więc – powiemy – osiągnął Abraham, nasz praojciec według ciała? (Rz 3,28) 

2 Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma [powód do] chluby – ale nie przed Bogiem. 

3 Bo co mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość. (Ga 3,6; Jk 2,23) 

4 Pracującemu zapłaty nie poczytuje się za łaskę, lecz za należność, (Rz 11,6) 

5 nie pracującemu zaś, ale wierzącemu Temu, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiarę poczytuje się za sprawiedliwość – 

6 jak również Dawid mówi o szczęściu człowieka, któremu Bóg poczytuje sprawiedliwość niezależnie od uczynków: 

7 Szczęśliwi, którym odpuszczono nieprawości i których grzechy zostały zakryte; 

8 szczęśliwy człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu. 

9 Czy zatem to szczęście odnosi się do obrzezanych, czy również do nieobrzezanych? Mówimy bowiem: Wiarę poczytano Abrahamowi za sprawiedliwość. (Rz 4,3; Ga 3,6; Jk 2,23) 

10 W jakich więc [okolicznościach] poczytano? Czy był wówczas obrzezany, czy nieobrzezany? Nie był obrzezany, lecz nieobrzezany. 

11 Znak obrzezania zaś otrzymał [jako] pieczęć sprawiedliwości wiary – tej z [okresu] nieobrzezania – po to, by był ojcem wszystkich wierzących mimo nieobrzezania, aby im również poczytano [to za] sprawiedliwość, 

12 i [by być] ojcem obrzezanych – tych, którzy nie tylko należą do obrzezanych, ale także idą śladami wiary naszego ojca Abrahama, [tej] sprzed obrzezania. 

13 Gdyż nie dzięki Prawu [dana została] Abrahamowi lub jego nasieniu obietnica, że będzie dziedzicem świata, ale dzięki sprawiedliwości [z] wiary. (Ga 3,29) 

14 Bo jeśli dziedzicami są [przestrzegający] Prawa, wiara jest pusta, a obietnica – zniesiona. (Ga 3,18) 

15 Prawo bowiem sprowadza gniew, gdzie zaś nie ma Prawa, nie ma też przestępstwa. (Rz 3,20; Rz 5,13; Rz 5,20; Rz 7,8) 

16 Dlatego z wiary – aby według łaski, aby ta obietnica była pewna dla całego nasienia, nie tylko tego [przestrzegającego] Prawa, ale także tego z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich, (Ga 3,7) 

17 jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów – przed obliczem Tego, któremu uwierzył, Boga, który ożywia umarłych i to, czego nie ma, powołuje, jak gdyby istniało. (Hbr 11,19) 

18 [Abraham] na przekór [wszystkiemu, co przeczyło] nadziei, z powodu nadziei uwierzył, aby się stać ojcem wielu narodów, zgodnie z tym, co powiedziano: Takie będzie twoje nasienie. (Hbr 11,12) 

19 I nie osłabł w wierze, choć rozumiał, że jego ciało jest już obumarłe – jako [człowieka] liczącego około stu lat – oraz że obumarłe jest łono Sary. (Hbr 11,11) 

20 Nie zwątpił więc w niewierze w obietnicę Boga, lecz wzmocniony wiarą oddał chwałę Bogu 

21 i był całkowicie pewny, że to, co [Bóg] obiecał, władny jest też uczynić. 

22 Dlatego właśnie poczytano mu to za sprawiedliwość. 

23 Nie napisano zaś tylko w odniesieniu do niego, że poczytano[jedynie] jemu. 

24 [Uczyniono to] również w odniesieniu do nas, którym miało to być poczytane i którzy wierzą w Tego, który wzbudził Jezusa, naszego Pana, z martwych – (Rz 15,4; 1 P 1,21) 

25 który został wydany z powodu naszych upadków i wzbudzony dla naszego usprawiedliwienia. (1 Kor 15,17; Ga 1,4; Ga 2,20; Tt 2,14) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).