Hebrajczyków 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Ostrzeżenie przed lekceważeniem zbawienia

1 Dlatego tym bardziej powinniśmy być posłuszni, aby nas czasem nie zniosło [z kursu]. (Rz 11,22; Hbr 3,7; Hbr 5,11; Hbr 10,19; Hbr 12,14) 

2 Bo skoro słowo wypowiedziane przez aniołów stało się wiążące, a każde wykroczenie i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną zapłatą, (Dz 7,38; Dz 7,53; Ga 3,19) 

3 to w jaki sposób my ujdziemy cało, lekceważąc tak wielkie zbawienie? Początkowo zwiastowane przez Pana, zostało nam potwierdzone przez tych, którzy usłyszeli, (Mt 10,33; Ef 2,8; 2 Tm 2,12; Hbr 1,14; Hbr 2,10; Hbr 5,9; Hbr 10,29; Hbr 12,25; 2 P 1,16) 

4 a przy tym Bóg poświadczał je znakami i cudami, różnorodnymi przejawami mocy i rozdzielaniem Ducha Świętego według swojej woli. (Mk 16,20; Dz 2,4; Dz 2,22; Dz 2,43; Dz 3,7; Dz 3,11; Dz 3,16; Dz 14,3; 1 Kor 2,4; Ga 3,4; Ga 3,5; Ga 4,12; Ef 1,5; Flp 2,26; 1 Tes 1,5; 1 Tm 5,23; 2 Tm 4,20; 1 P 4,11) 

Jezus – człowiek i Arcykapłan

5 Gdyż nie aniołom podporządkował przyszły [zamieszkały] świat, o którym mówimy. (Hbr 2,9; Hbr 2,14; 2 P 3,13; Ap 11,15; Ap 21,1) 

6 Poświadczył to bowiem ktoś, kiedy gdzieś powiedział: Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz? Albo syn człowieczy, że się o niego troszczysz? 

7 Tylko na chwilę uczyniłeś go mniejszym od aniołów, ukoronowałeś go chwałą i dostojeństwem, 

8 wszystko poddałeś pod jego stopy. Gdy bowiem podporządkował Mu wszystko, nie pozostawił niczego, co by Mu nie było podporządkowane. Teraz jednak jeszcze nie widzimy, że wszystko jest Mu podporządkowane; (Mt 28,18; 1 Kor 13,12; 1 Kor 15,27; 2 Kor 5,7) 

9 widzimy raczej Tego, który na chwilę został uczyniony mniejszym od aniołów – Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci – po to, by móc z łaski Bożej zakosztować śmierci za każdego. (Dz 3,13; 2 Kor 5,15; Flp 2,8; 2 P 1,17; Ap 5,12) 

10 Przystało bowiem Temu, z powodu którego [dzieje się] wszystko i za sprawą którego [dzieje się] wszystko, [aby Tego, który] wielu synów doprowadził do chwały, Sprawcę ich zbawienia, udoskonalić przez cierpienia. (Łk 24,26; Rz 8,21; Rz 8,29; Rz 11,36; 1 Kor 2,7; Kol 3,4; 1 Tes 2,12; Hbr 2,9; Hbr 5,9; Hbr 7,28; Hbr 9,9; Hbr 10,1; Hbr 10,14; Hbr 12,23; 1 P 5,10) 

11 Ten bowiem, który uświęca, jak i ci, którzy są uświęcani, z jednego [są] wszyscy; z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi, (Mt 25,40; Mk 3,35; Rz 8,29; 1 Kor 15,45; Ef 5,26; Hbr 10,10; Hbr 10,14; Hbr 10,29; Hbr 13,12; 2 P 1,4) 

12 gdy mówi: Rozgłoszę Twoje imię wśród moich braci, pośród zgromadzenia będę Ci śpiewał na chwałę; 

13 i znowu: W Nim będę pokładał ufność; i znowu: Oto Ja i dzieci, które dał mi Bóg. 

14 A ponieważ dzieciom przypadł udział w krwi i ciele, On również miał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, (Mt 16,17; Rz 5,12; Rz 6,23; Rz 8,3; 1 Kor 15,50; Ef 6,12; 2 Tm 1,10; 1 J 3,8; Ap 1,18; Ap 12,9; Ap 20,2) 

15 i wyzwolić tych wszystkich, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie pozostawali w niewoli. 

16 Oczywiste jest bowiem, że ujmuje się On nie za aniołami, lecz ujmuje się za nasieniem Abrahama. 

17 Dlatego musiał zostać we wszystkim upodobniony do braci, aby stać się miłosiernym i wiernym arcykapłanem w sprawach dotyczących Boga, dla przebłagania za grzechy ludu, (Rz 3,25; Flp 2,7; Hbr 3,1; Hbr 4,14; Hbr 5,1; Hbr 5,5; Hbr 5,10; Hbr 6,20; Hbr 7,26; Hbr 7,28; Hbr 8,1; Hbr 8,3; Hbr 10,21; 1 J 2,2; 1 J 4,10) 

18 w czym bowiem doznał cierpień sam doświadczany, [w tym] może także dopomóc doświadczanym. (Hbr 4,15; Hbr 5,2) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).