1Na początku było Słowo i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.[1] (Rz 9,5; Flp 2,5; Kol 1,17; Hbr 1,8; 1 J 1,1; 1 J 5,20; Ap 19,13)2Ono było na początku u Boga. (Ap 1,8)3Wszystko dzięki Niemu się stało i bez Niego nie stało się nic, co się stało.[2] (1 Kor 8,6; Kol 1,16; Hbr 1,2)4W Nim było życie, a życie było światłem ludzi. (Dz 3,15; Hbr 7,16; 1 J 1,2; 1 J 5,11)5Światło zaś świeci w ciemności i ciemność nim nie zawładnęła.[3] (Mt 4,16; 1 J 1,5)6Pojawił się człowiek posłany od Boga; na imię było mu Jan. (Mt 3,1)7Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o świetle, aby przez niego wszyscy uwierzyli.8Nie był on światłem, ale aby [mógł] zaświadczyć o świetle.9Było światło prawdziwe, które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat. (Ef 1,18; Ef 3,9; Hbr 6,4; Hbr 10,32; 1 J 2,8)10Na świecie był i świat dzięki Niemu powstał – i świat Go nie rozpoznał.11Przyszedł do swego – i Jego właśni Go nie przyjęli. (Mk 12,1)12Lecz tym wszystkim, którzy Go przyjęli, dał prawo[4] stać się dziećmi Boga – tym, którzy wierzą w Jego imię, (Rz 8,14; Rz 8,16; Rz 8,21; Ga 3,26; Ef 5,1; Kol 2,6; 1 J 3,1; 1 J 3,23)13którzy zostali zrodzeni nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. (Tt 3,5; Jk 1,18; 1 P 1,23; 1 J 3,9; 1 J 4,7; 1 J 5,1; 1 J 5,4)14A Słowo stało się ciałem[5] i zamieszkało wśród nas, i oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jako Jednorodzonego [pochodzącego] od Ojca – pełne łaski i prawdy. (Mt 17,1; Mt 17,5; Łk 9,32; Rz 3,24; Rz 5,2; Ga 4,4; Flp 2,7; 1 Tm 3,16; Hbr 2,14; 2 P 1,16; 1 J 4,2; 1 J 4,9; Ap 21,3)15Jan świadczy o Nim i ogłasza, mówiąc: On był tym, o którym powiedziałem: Ten, który idzie za mną, był przede mną, ponieważ był pierwszy niż ja,[6]16ponieważ to z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy – łaskę zamiast łaskawości.[7] (Rz 3,24; Ef 1,23; Kol 1,19; Kol 2,9)17O ile bowiem Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda nastały dzięki Jezusowi Chrystusowi.18Boga nikt nigdy nie widział; Jednorodzony[8] Bóg,[9] który jest w łonie Ojca, On [Go] objawił.[10] (Mt 11,27; Łk 7,12; Łk 9,38; Łk 10,22; Kol 1,15; 1 Tm 6,16; Hbr 11,17; 1 J 4,9; 1 J 4,12)
Jan Chrzciciel o sobie i o Jezusie
19A takie jest świadectwo Jana, gdy Żydzi[11] z Jerozolimy posłali do niego kapłanów i Lewitów, aby Go zapytali: Kim ty jesteś? (Mt 3,1; Mk 1,2; Łk 3,15)20I przyznał, i nie zaprzeczył, a przyznał: Ja nie jestem Chrystusem. (Dz 13,25)21Zapytali go zatem: Co więc? Czy jesteś Eliaszem? I odpowiedział: Nie jestem. Czy jesteś tym Prorokiem?[12] Odpowiedział: Nie. (Mt 11,14; Mt 17,10; Mk 9,13)22Zapytali Go więc: Kim jesteś? [Powiedz,][13] abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co mówisz o sobie samym?23Powiedział:[14] Ja jestem głosem wołającego na pustkowiu: Wyprostujcie drogę Pana – jak powiedział prorok Izajasz.24Posłani zaś byli spośród faryzeuszów.25Zapytali Go zatem: Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani tym Prorokiem? (Mt 21,25)26A Jan im odpowiedział: Ja chrzczę w wodzie, lecz pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie;27Ten, który idzie za mną i któremu ja nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandała.[15] (Dz 13,25)28Wydarzyło się to w Betanii za Jordanem, gdzie Jan przebywał i chrzcił.29Następnego dnia [Jan] zobaczył idącego w jego stronę Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który usuwa[16] grzech świata. (1 Kor 15,3; 1 P 1,19; 1 P 2,24; 1 J 2,2; Ap 5,6; Ap 7,14; Ap 12,11; Ap 14,1; Ap 21,9; Ap 21,22; Ap 22,1; Ap 22,3)30To jest Ten, o którym sam powiedziałem: Za mną idzie Ktoś, kto nastał przede mną, gdyż był pierwszy niż ja.31I ja Go nie znałem; ale dlatego ja przyszedłem i chrzczę w wodzie, aby został objawiony Izraelowi.32I zaświadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego z nieba niczym gołębica – i spoczął na Nim. (Mt 3,16)33A ja Go nie znałem, lecz Ten, który posłał mnie, abym chrzcił w wodzie, powiedział mi: Na kogo zobaczysz Ducha zstępującego i pozostającego na nim, ten właśnie jest [Tym], który chrzci w Duchu Świętym.34I ja zobaczyłem i poświadczam, że Ten jest Synem Boga.[17]
Powołanie pierwszych uczniów
35Następnego dnia znów stał Jan wraz z dwoma spośród swoich uczniów36i wpatrzywszy się w przechadzającego się Jezusa, powiedział: Oto Baranek Boży.37Usłyszawszy go mówiącego [te słowa], ci dwaj jego uczniowie poszli za Jezusem.38A gdy Jezus odwrócił się i zobaczył, że idą za Nim, zapytał: Czego szukacie? Oni zaś odpowiedzieli Mu: Rabbi – co, przetłumaczone, znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?39A On na to: Chodźcie i zobaczcie.[18] Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i pozostali u Niego w tym dniu; było to około dziesiątej godziny.[19]40Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z dwóch, którzy usłyszeli [słowa] Jana i poszli za Nim. (Mt 4,18)41Odszukał on najpierw swego brata Szymona i powiedział mu: Znaleźliśmy Mesjasza – co, przetłumaczone, znaczy: Chrystusa.42Przyprowadził go też[20] do Jezusa. Jezus, wpatrzywszy się w niego, powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas,[21] co się tłumaczy: Piotr. (Mt 16,18; 1 Kor 3,12; 1 P 2,5)43Następnego dnia zamierzał wyjść do Galilei – i znalazł Filipa. I powiedział do niego Jezus: Chodź za Mną! (Mt 4,19; Mt 10,3; Mk 1,17; Mk 2,14)44Filip zaś był z Betsaidy,[22] miasta Andrzeja i Piotra. (Mt 11,21)45Filip odnalazł Natanaela[23] i powiedział mu: Znaleźliśmy Tego, o którym napisał Mojżesz w Prawie i prorocy[24] – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu. (Łk 3,23)46A Natanael odpowiedział mu: Czy z Nazaretu[25] może być coś dobrego? Filip na to: Chodź i zobacz!47Gdy Jezus zobaczył idącego ku niemu Natanaela, powiedział o nim: Oto prawdziwy[26] Izraelita, w którym nie ma fałszu.[27] (Rz 9,4; Rz 9,6)48Natanael na to: Skąd mnie znasz? Jezus odpowiedział: Zanim cię Filip zawołał, widziałem cię pod figowcem.49Natanael powiedział Mu: Rabbi! Ty jesteś Synem Boga, Ty jesteś królem Izraela. (Mt 2,2; Mt 4,3; Mt 14,33; Mt 16,16)50A Jezus mu odpowiedział: Czy wierzysz, ponieważ ci powiedziałem, że widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz więcej niż to.51I dodał: Ręczę i zapewniam[28] was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.[29] (Mt 3,16; Dz 7,56)