Dzieje Apostolskie 3,13

Słowo Życia

13 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba—Bóg naszych przodków—otoczył chwałą swojego sługę, Jezusa. Wy Go wydaliście Piłatowi i odrzuciliście, chociaż on chciał Go uwolnić.

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

13 Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba – Bóg naszych ojców, obdarzył chwałą Sługę swego, Jezusa,[1] którego wy wydaliście i zaparliście się przed Piłatem, który uznał, że należało Go uwolnić; (Mt 12,18; Mt 22,32; Mk 8,31; Mk 12,26; Łk 23,14; Dz 2,23; Dz 7,32; Dz 27,30)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

13 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba — Bóg naszych ojców, obdarzył chwałą swego Sługę, Jezusa, właśnie Tego, którego wy wydaliście i którego zaparliście się przed Piłatem. Piłat uznał, że należy Go uwolnić,