Dzieje Apostolskie 17

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Wydarzenia w Tesalonice

1 A gdy przeszli Amfipolis i Apolonię, przybyli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska. (Dz 9,20; Dz 13,5; Dz 13,14; Dz 14,1; Dz 17,10; Dz 17,17; Dz 18,4; Dz 19,8; Dz 20,4; Dz 27,2; Flp 4,16; 1 Tes 1,1; 1 Tes 1,7; 1 Tes 1,8; 1 Tes 2,9; 1 Tes 2,13; 1 Tes 2,14; 1 Tes 2,20; 1 Tes 3,1; 1 Tes 4,13; 1 Tes 5,12; 2 Tes 1,1; 2 Tes 1,6; 2 Tes 2,1; 2 Tes 3,4; 2 Tes 3,7) 

2 Paweł zaś, zgodnie z przyzwyczajeniem, wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z [powołaniem] na Pisma, (Łk 4,16; Dz 8,35; Dz 18,28) 

3 wyjaśniając i dowodząc, że Chrystus musiał cierpieć i powstać z martwych oraz że: To jest Chrystus – ten Jezus, którego ja wam głoszę. (Łk 24,26; Łk 24,32; Łk 24,45; Łk 24,46; Dz 3,18; Dz 9,22; Dz 16,14; Dz 18,5; Dz 18,28) 

4 I niektórzy z nich zostali przekonani i przyłączyli się do Pawła i Sylasa, również wielki tłum spośród pobożnych Greków oraz niemało wybitnych kobiet. (Dz 13,50; Dz 14,4; Dz 15,22; Dz 15,27; Dz 15,32; Dz 15,40; Dz 17,12; Dz 17,34; Dz 28,24) 

5 Żydzi zaś, powodowani zazdrością, dobrali sobie niektórych niegodziwych mężczyzn spośród próżnujących na rynku, wywołali zbiegowisko, wzburzyli miasto, naszli dom Jazona i próbowali wyprowadzić ich przed lud. (Mt 20,4; Dz 5,17; Dz 13,45; Rz 16,21; 1 Tes 2,3; 1 Tes 2,14; 2 Tes 3,10; Jk 3,14; Jk 3,16) 

6 Gdy ich jednak nie znaleźli, wlekli Jazona i niektórych braci przed przełożonych miasta, krzycząc: Ci, którzy wzburzyli cały zamieszkany świat, przybyli i tutaj, (Dz 16,19) 

7 a Jazon ich przyjął; wszyscy oni występują przeciwko postanowieniom cesarza, głosząc, że jest inny król – Jezus. (Mk 12,14; Łk 23,2) 

8 Słuchając zaś tego, tłum i przełożeni miasta zaniepokoili się, 

9 lecz po wzięciu poręczenia od Jazona i pozostałych, zwolnili ich. (1 Tes 2,17) 

Wydarzenia w Berei

10 Bracia zaś zaraz w nocy wyprawili Pawła i Sylasa do Berei, gdzie po swym przybyciu chodzili do synagogi Żydów. (Dz 16,40; Dz 17,1; Dz 17,14) 

11 Ci zaś byli szlachetniejszego usposobienia od tych w Tesalonice; przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają. 

12 Wielu więc rzeczywiście uwierzyło, również niemało spośród wybitnych kobiet, Greczynek, oraz mężczyzn. (Dz 13,50; Dz 17,4) 

13 A gdy Żydzi z Tesaloniki dowiedzieli się, że i w Berei było przez Pawła głoszone Słowo Boże, udali się tam, poruszając i podburzając tłumy. (Dz 14,19; Dz 17,5) 

14 Wtedy bracia zaraz wyprawili Pawła, aby poszedł nad morze, Sylas natomiast i Tymoteusz tam pozostali. (Mt 10,23; Dz 16,1; Dz 17,10) 

15 Ci z kolei, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili [go] aż do Aten, wzięli polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego – i odeszli. (Dz 18,1; Dz 18,5; 1 Tes 1,7; 1 Tes 3,1) 

Wydarzenia w Atenach

16 Czekając na nich w Atenach, Paweł burzył się w swoim duchu na widok miasta oddanego bałwochwalstwu. (Dz 18,5; 2 Kor 11,8; 1 Tes 3,1; 1 Tes 3,6) 

17 Rozprawiał więc w synagodze z Żydami i z pobożnymi, a na rynku każdego dnia z tymi, którzy się tam akurat znaleźli. (Dz 13,5; Dz 13,32; Dz 16,14; Dz 18,19) 

18 Niektórzy zaś z filozofów epikurejskich i stoickich ścierali się z nim. I jedni mówili: Cóż to chce nam powiedzieć ten zbieracz? Drudzy zaś: Zdaje się, że jest głosicielem obcych demonów. Głosił im bowiem ewangelię o Jezusie i zmartwychwstaniu. (Łk 2,19; Dz 4,2; Dz 5,42; Dz 17,31; Dz 18,27; Dz 20,14) 

19 Zabrali go więc i zaprowadzili na Areopag, mówiąc: Czy możemy dowiedzieć się, co to za nowa nauka, która jest przez ciebie głoszona? (Mk 1,27; Dz 17,22; Dz 17,34) 

20 Bo jakieś nowe rzeczy wkładasz nam do uszu; dlatego chcemy wiedzieć, o co właściwie chodzi. 

21 A wszyscy Ateńczycy i mieszkający tam cudzoziemcy na nic innego nie mieli tyle czasu, co na opowiadanie lub słuchanie czegoś nowszego. 

22 Paweł zaś stanął na środku Areopagu i powiedział: Mężowie Ateńczycy! Postrzegam was jako religijnych we wszystkim. 

23 Przechodząc bowiem i przyglądając się waszym świętościom, znalazłem też ołtarz, na którym napisano: Nieznanemu Bogu. Co zatem czcicie, nie znając – to ja wam głoszę. (2 Tes 2,4) 

24 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w przybytkach zbudowanych ręką (Mt 11,25; Dz 7,48; Dz 14,15) 

25 ani też nie służy Mu się rękami ludzkimi, jak gdyby czegoś potrzebował, gdyż sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. 

26 Z jednego też uczynił wszystkie narody ludzkie, aby mieszkały na całym obliczu ziemi, ustalając określone czasy i granice ich zamieszkiwania, 

27 aby szukały Boga, czy Go może nie wyczują i nie odkryją, chociaż nie jest On daleki od każdego z nas. (Dz 15,17) 

28 W Nim bowiem żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy, jak to i niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Jego bowiem też rodu jesteśmy. (1 Kor 15,32; Tt 1,12) 

29 Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że Boskość jest podobna do złota albo srebra, albo do kamienia, wytworu rzemiosła i myśli człowieka. (Dz 19,26; Rz 1,23; 1 Kor 12,2) 

30 Pominąwszy więc czasy niewiedzy, Bóg wzywa teraz wszędzie wszystkich ludzi, aby się opamiętali, (Mk 6,12; Łk 24,47; Dz 2,38; Dz 5,31; Dz 11,18; Dz 14,16; Dz 17,23; Dz 26,20; Rz 3,25; Ef 4,18; 1 P 1,14) 

31 w związku z czym wyznaczył też dzień, w którym będzie sprawiedliwie sądził zamieszkały świat przez Człowieka, którego wyznaczył, zapewnienie dostarczając wszystkim przez wzbudzenie Go z martwych. (Mt 12,36; Dz 2,24; Dz 3,15; Dz 10,42; Dz 26,8; Rz 2,5; Rz 2,16; 2 P 2,9) 

32 Gdy zaś usłyszeli o wzbudzeniu z martwych, jedni zaczęli szydzić, a drudzy powiedzieli: O tym będziemy cię słuchali innym razem. (Dz 2,13; Dz 17,18; Dz 23,6; Dz 23,8; Dz 24,25; Hbr 6,2) 

33 I tak Paweł wyszedł spośród nich. 

34 Niektórzy jednak mężczyźni przyłączyli się do niego i uwierzyli, a wśród nich również Dionizjusz Areopagita i kobieta imieniem Damaris oraz inni z nimi. (Dz 17,4; Dz 17,19; Dz 17,22) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).