Dzieje Apostolskie 16

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Wydarzenia w Derbe i Listrze

1 Dotarł też do Derbe i do Listry. A oto był tam pewien uczeń, imieniem Tymoteusz, syn kobiety Żydówki, wierzącej, ojca zaś Greka, (Dz 3,1; Dz 14,6; Dz 17,14; Dz 18,5; Dz 19,22; Dz 20,4; Rz 16,21; 1 Kor 4,17; 1 Tes 3,2; 1 Tm 1,2; 1 Tm 1,18; 2 Tm 1,5; 2 Tm 3,15; Hbr 13,23) 

2 któremu bracia z Listry i Ikonium wystawili dobre świadectwo. (Dz 22,12; Rz 1,8; Flp 2,19) 

3 Paweł postanowił zabrać go z sobą, dlatego wziął go i obrzezał ze względu na Żydów, którzy przebywali w tych okolicach; wszyscy bowiem byli świadomi, że jego ojciec był Grekiem. (1 Kor 9,20; Ga 2,3) 

4 A gdy przechodzili przez miasta, przekazywali im do przestrzegania postanowienia powzięte przez apostołów i starszych w Jerozolimie. (Dz 15,23; Dz 21,25) 

5 Zgromadzenia zatem rzeczywiście utwierdzały się w wierze i z każdym dniem rosły w liczbę. (Dz 2,42; Dz 2,47; Dz 5,14; Dz 6,7; Dz 9,31; Dz 14,22) 

Podróż do Macedonii i wydarzenia w Filippi

6 I przeszli przez frygijską i galacką krainę, powstrzymani przez Ducha Świętego od głoszenia Słowa w Azji. (Dz 13,2; Dz 13,4; Dz 18,23) 

7 A gdy podeszli do Mizji, próbowali udać się do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im, (Rz 8,9; Ga 4,6; Flp 1,19; 1 P 1,11) 

8 a zatem po przejściu obok Mizji doszli do Troady. (Dz 20,5; 2 Kor 2,12; 2 Tm 4,13) 

9 Paweł zaś oglądał w nocy widzenie: jakiś Macedończyk stał i prosił go: Przepraw się do Macedonii i pomóż nam. (Dz 9,12; Dz 10,3; Dz 10,17; Dz 18,9; Dz 19,21; Rz 15,26; 2 Kor 2,13) 

10 Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii, dochodząc wspólnie do wniosku, że Bóg nas wezwał, abyśmy im głosili ewangelię. (Dz 26,19) 

11 Odbiliśmy zatem z Troady i skierowaliśmy się na Samotrakę, następnego dnia do Neapolu, 

12 a stamtąd do Filippi, które jest miastem pierwszego okręgu Macedonii, kolonią [rzymską]. W tym mieście zatrzymaliśmy się na kilka dni. (Flp 1,1; 1 Tes 2,2) 

13 A w dzień szabatu wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie, jak sądziliśmy, było miejsce modlitwy; tam usiedliśmy i rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły. (Dz 13,14) 

14 Przysłuchiwała się też temu pewna bogobojna kobieta, imieniem Lidia, sprzedawczyni purpury z miasta Tiatyry, której Pan otworzył serce, aby przyjmowała to, co mówił Paweł. (Łk 24,45; Dz 13,43; Ap 2,18) 

15 A gdy została ochrzczona, wraz ze swoim domem, poprosiła: Skoro uznaliście, że jestem wierząca w Panu, wstąpcie i zamieszkajcie w moim domu – i wymogła to na nas. (Dz 11,14; Dz 16,31; Dz 16,33; Dz 18,8) 

16 I stało się, że gdy szliśmy na modlitwę, spotkała nas pewna młoda służąca, mająca ducha wieszczego, która swoim wróżeniem przynosiła duży zysk swoim panom. (Mk 1,34; Dz 19,24) 

17 Ta, idąc blisko za Pawłem i za nami, krzyczała, mówiąc: Ci ludzie są sługami Boga Najwyższego! Oni głoszą wam drogę zbawienia! (Mk 1,24; Mk 1,34; Mk 5,7; Łk 4,34; Łk 4,41) 

18 A to czyniła przez wiele dni. Zmęczony zaś Paweł zwrócił się do ducha i powiedział: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, żebyś z niej wyszedł. I w tej godzinie wyszedł. (Mt 17,18; Mk 1,25; Mk 16,17) 

19 A gdy jej panowie spostrzegli, że nadzieja ich zysku odeszła, schwytali Pawła i Sylasa, zawlekli ich na rynek przed przełożonych, (Dz 8,3; Dz 15,22; Dz 17,6; Dz 18,12; Dz 19,25; Dz 21,30) 

20 wprowadzili ich przed pretorów i powiedzieli: Ci oto ludzie bardzo niepokoją nasze miasto, będąc Żydami, (Mt 10,18; Dz 17,6; Dz 18,2) 

21 i głoszą zwyczaje, których nie wolno nam, jako Rzymianom, przyjmować ani zachowywać. (Dz 16,37) 

22 Wraz z nimi wystąpił też przeciw nim tłum, a pretorzy zdarli z nich szaty i kazali wychłostać. (2 Kor 11,25; 1 Tes 2,2) 

23 A gdy im zadali wiele razów, wrzucili ich do więzienia i nakazali stróżowi więziennemu, aby ich bacznie strzegł. (Łk 21,12; Dz 12,4) 

24 Ten, po otrzymaniu takiego rozkazu, wtrącił ich do wewnętrznego lochu i ich nogi zakuł w dyby. 

25 A około północy Paweł i Sylas, modląc się, śpiewali hymny Bogu, więźniowie zaś przysłuchiwali się im. (2 Kor 6,10) 

26 Nagle powstało wielkie trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia; natychmiast też otworzyły się wszystkie drzwi i rozwiązały się więzy wszystkich. (Dz 4,31; Dz 5,19; Dz 12,10; Ap 11,19) 

27 A gdy stróż więzienny został zbudzony i zobaczył otwarte drzwi więzienia, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. (Dz 12,18) 

28 Lecz Paweł głośno zawołał: Nie czyń sobie nic złego, bo wszyscy tu jesteśmy. 

29 Wtedy poprosił o światło, wskoczył do środka i zdjęty przerażeniem, przypadł do Pawła i Sylasa, 

30 a gdy ich wyprowadził na zewnątrz, zapytał: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? (Łk 3,10; Łk 3,12; Łk 3,14; Dz 2,37; Dz 22,10) 

31 Oni zaś odpowiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom. (Mk 16,16; Dz 2,21; Dz 4,12; Dz 13,39; Dz 15,11; Rz 10,13; 1 J 5,10) 

32 I opowiedzieli mu Słowo Pana – [jemu] oraz wszystkim, którzy byli w jego domu. 

33 Wtedy wziął ich w tej godzinie, w nocy, obmył od ran, i zaraz został ochrzczony on sam i wszyscy jego [domownicy]. (Dz 2,38; Dz 8,12; Dz 10,47; Dz 16,15; Dz 18,8) 

34 Wprowadził ich też do swojego domu, zastawił stół i wraz z całym domem cieszył się, że uwierzył Bogu. (Łk 1,47; Łk 5,29; 1 P 1,6; 1 P 1,8) 

35 A gdy nastał dzień, posłali pretorzy siepaczy z poleceniem: Zwolnij tych ludzi. 

36 Stróż więzienny z kolei oznajmił te słowa Pawłowi: Pretorzy przysłali polecenie, że macie być zwolnieni; teraz zatem wyjdźcie i idźcie w pokoju. 

37 Paweł jednak powiedział do nich: Wychłostali nas, ludzi będących Rzymianami, publicznie bez sądu, wrzucili nas do więzienia; a teraz potajemnie nas wypędzają? O, nie! Niech tu sami przyjdą i nas wyprowadzą. (Dz 22,25) 

38 Siepacze donieśli pretorom te słowa. A ci, gdy usłyszeli, że są Rzymianami, przestraszyli się. (Dz 22,29) 

39 Przybyli więc, przeprosili ich, wyprowadzili i prosili, aby odeszli z miasta. (Mt 8,34; Mk 5,17; Łk 8,37) 

40 Po wyjściu więc z więzienia, wstąpili do Lidii, a gdy zobaczyli braci, dodali im otuchy i odeszli. (Dz 16,2; Dz 16,14; Dz 17,10) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).