1Potem opuścił Ateny i przyszedł do Koryntu.[1] (Dz 17,15; Dz 19,1; 1 Kor 1,2; 2 Kor 1,1; 1 Tes 3,1; 2 Tm 4,20)2I znalazł pewnego Żyda imieniem Akwila,[2] rodem z Pontu,[3] który świeżo przybył z Italii, oraz Pryscyllę,[4] jego żonę, dlatego że Klaudiusz[5] zarządził, aby wszyscy Żydzi opuścili Rzym,[6] i zbliżył się do nich; (Dz 2,9; Dz 11,28; Dz 18,18; Dz 18,26; Dz 27,1; Dz 27,6; Dz 28,16; Rz 16,3; 1 Kor 16,19; 2 Tm 4,19; Hbr 13,24)3a ponieważ uprawiał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował;[7] byli bowiem z zawodu wytwórcami namiotów.[8] (Dz 18,18; Dz 18,26; Dz 20,34; 1 Kor 4,12; 1 Kor 16,19; 1 Tes 2,9; 2 Tes 3,8)4A w każdy szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał zarówno Żydów, jak i Greków. (Dz 13,14; Dz 17,1; Dz 17,17; Dz 18,19; Dz 19,10; Dz 20,21)5Kiedy jednak Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł poświęcił się całkowicie Słowu, poświadczając Żydom, że Jezus jest Chrystusem. (Dz 9,22; Dz 17,3; Dz 17,14; Dz 18,28; 1 Tes 3,6)6Lecz gdy mu się przeciwstawiali i bluźnili, otrząsnął szaty[9] i powiedział do nich: Krew wasza na głowę waszą, ja jestem czysty, od teraz pójdę do narodów.[10] (Mt 10,14; Mk 6,11; Łk 9,5; Łk 10,11; Dz 13,45; Dz 13,46; Dz 13,51; Dz 19,1; Dz 20,26; Dz 28,23; Dz 28,28)7A po odejściu stamtąd, wszedł do domu pewnego człowieka, imieniem Tycjusz Justus,[11] bojącego się Boga, którego dom sąsiadował z synagogą. (Dz 16,14)8Kryspus[12] zaś, przełożony synagogi, uwierzył Panu wraz z całym swoim domem, wielu też Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i było chrzczonych. (Dz 11,14; Dz 16,15; Dz 16,33; 1 Kor 1,14)9Pan zaś w nocy przez widzenie powiedział Pawłowi: Przestań się bać, lecz mów i nie milcz,[13] (Mt 2,19; Dz 23,11; Dz 27,24; 1 Kor 2,3; 2 Tes 3,2)10dlatego że Ja jestem z tobą[14] i nikt się nie targnie na ciebie, aby cię skrzywdzić; gdyż liczny lud mam w tym mieście. (Mt 28,20; Dz 9,4; Dz 15,14; Dz 16,9; Dz 22,17; Dz 23,11; Dz 27,23)11Pozostał tam zatem rok i sześć miesięcy,[15] nauczając wśród nich Słowa Bożego. (Rz 16,1; 2 Kor 11,10)12A gdy Gallion[16] był prokonsulem Achai, Żydzi powstali jednomyślnie przeciw Pawłowi i stawili go przed krzesłem sędziowskim, (Dz 13,7; Dz 13,45; Dz 16,19; Rz 15,26; 1 Kor 16,15)13mówiąc: Człowiek ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem.[17]14A gdy Paweł miał otworzyć usta, Gallion powiedział do Żydów: Gdyby rzeczywiście chodziło o jakieś bezprawie lub niegodziwe przestępstwo, zgodnie ze słowem[18] przyjąłbym was, Żydzi,15skoro jednak spór dotyczy słów,[19] nazw i waszego własnego Prawa,[20] zajmijcie się tym sami; ja nie chcę być sędzią w tych sprawach. (Dz 23,29; Dz 25,18; 1 Tm 6,4; 2 Tm 2,14)16I przepędził ich z sądu.17Wszyscy zaś schwytali Sostenesa,[21] przełożonego synagogi, i zaczęli go bić przed krzesłem sędziowskim, lecz Galliona wcale to nie obchodziło. (1 Kor 1,1)18A Paweł przebywał tam jeszcze przez wiele dni, po czym pożegnał się z braćmi i odpłynął do Syrii, a wraz z nim Pryscylla i Akwila po ogoleniu w Kenchrach[22] głowy, złożył bowiem ślub.[23] (Dz 18,2; Dz 21,23; Rz 16,1)
Krótka wizyta w Efezie Powrót to Antiochii
19Przybyli zaś do Efezu;[24] tu ich pozostawił, a sam wszedł do synagogi i rozprawiał z Żydami. (Dz 17,17; Dz 18,4; Dz 19,1; Dz 19,8; 1 Kor 15,32; Ef 1,1; 2 Tm 1,18; Ap 1,11)20A gdy oni prosili, aby pozostał dłuższy czas, nie zgodził się,21ale pożegnał się i powiedział: Za wolą Bożą jeszcze do was wrócę. I odpłynął z Efezu. (Rz 1,10; 1 Kor 4,19; 1 Kor 16,7; Hbr 6,3; Jk 4,15)22A po przybyciu do Cezarei,[25] wstąpił do zgromadzenia[26] i pozdrowił je, po czym zszedł do Antiochii. (Dz 8,40; Dz 9,31; Dz 15,35)
TRZECIA PODRÓŻ MISYJNA
23Tam spędził jakiś czas,[27] a następnie wyszedł[28] i szedł po kolei przez krainę galacką i Frygię, [a po drodze] utwierdzał wszystkich uczniów.[29] (Dz 14,22; Dz 16,6; Ga 2,11)
Notatka o Apollosie
24Do Efezu zaś przybył pewien Żyd, imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii,[30] człowiek wymowny,[31] biegły w Pismach. (Dz 19,1; 1 Kor 1,12; 1 Kor 3,4; 1 Kor 4,6; 1 Kor 16,12; Tt 3,13)25Był on obeznany z drogą Pana, a żarliwy w duchu mówił i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło Jezusa, zaznajomiony tylko z chrztem Jana. (Mk 1,4; Łk 3,3; Łk 3,16; Łk 7,29; Dz 19,3; Rz 12,11)26Zaczął on z ufną odwagą przemawiać w synagodze. A gdy Pryscylla i Akwila go usłyszeli, zajęli się nim i wyłożyli mu dokładniej drogę Bożą. (Mt 22,16; Dz 9,2; Dz 18,2; Dz 18,18; Dz 19,8; Dz 19,9; Dz 19,23; Dz 22,4; Dz 24,14)27Gdy zaś zapragnął przejść do Achai, bracia zachęcili [go] i napisali do uczniów, aby go przyjęli; a on, gdy się tam zjawił, bardzo pomagał tym, którzy przez łaskę uwierzyli, (Dz 4,33; Dz 20,24; 2 Kor 3,1)28gdyż skutecznie zbijał twierdzenia Żydów, wykazując publicznie z Pism, że Jezus jest Chrystusem. (Dz 8,35; Dz 9,22; Dz 17,2; Dz 17,3; Dz 18,5; Dz 18,24)