Apokalipsa 6

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I zobaczyłem, jak Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci,[1] i usłyszałem pierwsze z czterech stworzeń mówiące jakby głosem grzmotu: Przyjdź! (Dn 9,24; Ap 4,6; Ap 5,1; Ap 5,6; Ap 5,8; Ap 6,3; Ap 6,5; Ap 6,7; Ap 10,3; Ap 14,2; Ap 19,6)2 I zobaczyłem, a oto biały koń,[2] a ten, który na nim siedział, miał łuk; dano mu też wieniec, i wyruszył jako zwycięzca, aby zwyciężać.[3] (Za 1,8; Za 6,1; Za 6,3; Za 6,6; 2 Kor 2,14; Ap 11,7; Ap 11,15; Ap 13,17; Ap 19,11; Ap 19,13; Ap 19,14; Ap 19,16)3 A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem, jak drugie stworzenie mówiło: Przyjdź!4 I wyszedł kolejny koń, jaskrawo czerwony, a temu, który na nim siedział, pozwolono odebrać ziemi pokój, tak aby ludzie wzajemnie się zabijali; i dano mu wielki miecz.[4] (Iz 34,5; Iz 66,16; Za 1,8; Za 6,2; Mt 10,34; Mt 24,6)5 A gdy otworzył trzecią pieczęć, usłyszałem, jak trzecie stworzenie mówiło: Przyjdź! I zobaczyłem, a oto koń kary, ten zaś, który na nim siedział, miał w swej ręce wagę. (Za 6,2; Za 6,6)6 I usłyszałem jakby głos, który pośród czterech stworzeń mówił: Choiniks[5] pszenicy za denara[6] i trzy choiniksy jęczmienia za denara; a oliwy i wina nie marnuj.[7] (Mt 18,28; Mt 20,1)7 A gdy otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartego stworzenia. Mówiło ono: Przyjdź!8 I zobaczyłem, a oto koń bladozielony, a ten, który na nim siedział, miał na imię Śmierć, a Hades[8] szedł za nim; i dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, by zabijali mieczem i głodem, i zarazą, i przez dzikie zwierzęta ziemi.[9] (Jer 14,12; Jer 15,3; Ez 5,12; Ez 5,17; Ez 14,21; Ez 33,27; Mt 16,18; Dz 2,31; Hbr 2,14; Ap 1,18; Ap 20,13; Ap 20,14; Ap 21,4)9 A gdy otworzył piątą pieczęć, zobaczyłem poniżej ołtarza dusze zabitych z powodu Słowa Bożego i z powodu świadectwa, które składali.[10] (Wj 29,12; Wj 40,6; Kpł 4,7; Mt 23,34; Jan 16,2; Dz 7,59; Dz 12,2; Ap 1,2; Ap 8,3; Ap 8,5; Ap 14,18; Ap 16,7; Ap 20,4)10 I zawołały donośnym głosem: Jak długo, Władco święty i prawdziwy? Czy nie będziesz sądził mieszkańców ziemi i za naszą krew nie wymierzysz im kary?[11] (Pwt 32,43; 2 Krl 9,7; Ps 79,10; Mt 23,35; Łk 18,7; Ap 3,7; Ap 3,10; Ap 8,13; Ap 11,10; Ap 13,8; Ap 13,12; Ap 16,5; Ap 17,2; Ap 17,8; Ap 19,2)11 Każdej z nich dano białą szatę[12] i powiedziano im, by jeszcze przez krótki czas odpoczywały, aż dopełni się liczba ich współsług i ich braci, którzy mają ponieść śmierć podobnie jak oni.[13] (Ap 3,4; Ap 3,5; Ap 3,18; Ap 4,4; Ap 7,9; Ap 7,13; Ap 14,13; Ap 19,14; Ap 20,4)12 I zobaczyłem, gdy zdjął szóstą pieczęć,[14] że nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się ciemne jak włosiennica, a cały księżyc stał się jak krew. (Iz 13,10; Iz 50,3; Ez 32,7; Jl 2,10; Jl 3,4; Jl 4,15; Ag 2,6; Mt 24,7; Mt 24,29; Mk 13,24; Łk 21,25; Dz 2,20; Ap 8,5; Ap 8,12; Ap 11,13; Ap 11,19; Ap 16,18)13 I gwiazdy nieba spadały na ziemię, podobnie jak figowiec wstrząsany silnym wiatrem zrzuca swe niedojrzałe figi. (Iz 34,4; Mt 24,29; Mk 13,25; Ap 8,10; Ap 9,1)14 I niebo zostało zwinięte niczym zwój zrolowany, a każdą górę i wyspę usunięto z ich miejsca.[15] (Wj 19,18; Iz 2,19; Iz 34,4; Iz 54,10; Jer 4,24; Jl 3,3; Ag 2,6; Hbr 1,12; Ap 16,20)15 A królowie ziemi i dygnitarze, chiliarchowie, zamożni i wpływowi, każdy niewolnik i wolny ukryli się w jaskiniach i w górskich skałach, (Ps 2,10; Iz 2,10; Iz 2,19; Iz 2,21; Iz 24,21)16 i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i ukryjcie nas przed obliczem Tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, (Ps 2,12; Ps 68,2; Oz 10,8; Łk 23,30; Ap 5,6)17 gdyż nadszedł wielki dzień ich[16] gniewu i kto zdoła się ostać? (Ps 76,8; Jer 30,7; Jl 2,11; Na 1,6; So 1,14; So 1,18; Ml 3,2; Ap 16,14)