Apokalipsa 6 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Złamanie sześciu pieczęci

1 I zobaczyłem, jak Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci,^[1] i usłyszałem pierwsze z czterech stworzeń mówiące jakby głosem grzmotu: Przyjdź! (Ap 4,6; Ap 5,1; Ap 5,6; Ap 5,8; Ap 6,3; Ap 6,5; Ap 6,7; Ap 10,3; Ap 14,2; Ap 19,6)

Ap 4,6Ap 5,1Ap 5,6Ap 5,8Ap 6,3Ap 6,5Ap 6,7Ap 10,3Ap 14,2Ap 19,6

2 I zobaczyłem, a oto biały koń,^[2] a ten, który na nim siedział, miał łuk; dano mu też wieniec, i wyruszył jako zwycięzca, aby zwyciężać.^[3] (2 Kor 2,14; Ap 11,7; Ap 11,15; Ap 13,17; Ap 19,11; Ap 19,13; Ap 19,14; Ap 19,16)

2 Kor 2,14Ap 11,7Ap 11,15Ap 13,17Ap 19,11Ap 19,13Ap 19,14Ap 19,16

3 A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem, jak drugie stworzenie mówiło: Przyjdź! 4 I wyszedł kolejny koń, jaskrawo czerwony, a temu, który na nim siedział, pozwolono odebrać ziemi pokój, tak aby ludzie wzajemnie się zabijali; i dano mu wielki miecz.^[4] (Mt 10,34; Mt 24,6) 5 A gdy otworzył trzecią pieczęć, usłyszałem, jak trzecie stworzenie mówiło: Przyjdź! I zobaczyłem, a oto koń kary, ten zaś, który na nim siedział, miał w swej ręce wagę. 6 I usłyszałem jakby głos, który pośród czterech stworzeń mówił: Choiniks^[5] pszenicy za denara^[6] i trzy choiniksy jęczmienia za denara; a oliwy i wina nie marnuj.^[7] (Mt 18,28; Mt 20,1) 7 A gdy otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartego stworzenia. Mówiło ono: Przyjdź! 8 I zobaczyłem, a oto koń bladozielony, a ten, który na nim siedział, miał na imię Śmierć, a Hades^[8] szedł za nim; i dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, by zabijali mieczem i głodem, i zarazą, i przez dzikie zwierzęta ziemi.^[9] (Mt 16,18; Dz 2,31; Hbr 2,14; Ap 1,18; Ap 20,13; Ap 20,14; Ap 21,4)

Mt 16,18Dz 2,31Hbr 2,14Ap 1,18Ap 20,13Ap 20,14Ap 21,4

9 A gdy otworzył piątą pieczęć, zobaczyłem poniżej ołtarza dusze zabitych z powodu Słowa Bożego i z powodu świadectwa, które składali.^[10] (Mt 23,34; Dz 7,59; Dz 12,2; Ap 1,2; Ap 8,3; Ap 8,5; Ap 14,18; Ap 16,7; Ap 20,4)

Mt 23,34Dz 7,59Dz 12,2Ap 1,2Ap 8,3Ap 8,5Ap 14,18Ap 16,7Ap 20,4

10 I zawołały donośnym głosem: Jak długo, Władco święty i prawdziwy? Czy nie będziesz sądził mieszkańców ziemi i za naszą krew nie wymierzysz im kary?^[11] (Mt 23,35; Łk 18,7; Ap 3,7; Ap 3,10; Ap 8,13; Ap 11,10; Ap 13,8; Ap 13,12; Ap 16,5; Ap 17,2; Ap 17,8; Ap 19,2)

Mt 23,35Łk 18,7Ap 3,7Ap 3,10Ap 8,13Ap 11,10Ap 13,8Ap 13,12Ap 16,5Ap 17,2Ap 17,8Ap 19,2

11 Każdej z nich dano białą szatę^[12] i powiedziano im, by jeszcze przez krótki czas odpoczywały, aż dopełni się liczba ich współsług i ich braci, którzy mają ponieść śmierć podobnie jak oni.^[13] (Ap 3,4; Ap 3,5; Ap 3,18; Ap 4,4; Ap 7,9; Ap 7,13; Ap 14,13; Ap 19,14; Ap 20,4)

Ap 3,4Ap 3,5Ap 3,18Ap 4,4Ap 7,9Ap 7,13Ap 14,13Ap 19,14Ap 20,4

12 I zobaczyłem, gdy zdjął szóstą pieczęć,^[14] że nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się ciemne jak włosiennica, a cały księżyc stał się jak krew. (Mt 24,7; Mt 24,29; Mk 13,24; Łk 21,25; Dz 2,20; Ap 8,5; Ap 8,12; Ap 11,13; Ap 11,19; Ap 16,18)

Mt 24,7Mt 24,29Mk 13,24Łk 21,25Dz 2,20Ap 8,5Ap 8,12Ap 11,13Ap 11,19Ap 16,18

13 I gwiazdy nieba spadały na ziemię, podobnie jak figowiec wstrząsany silnym wiatrem zrzuca swe niedojrzałe figi. (Mt 24,29; Mk 13,25; Ap 8,10; Ap 9,1)

Mt 24,29Mk 13,25Ap 8,10Ap 9,1

14 I niebo zostało zwinięte niczym zwój zrolowany, a każdą górę i wyspę usunięto z ich miejsca.^[15] (Hbr 1,12; Ap 16,20) 15 A królowie ziemi i dygnitarze, chiliarchowie, zamożni i wpływowi, każdy niewolnik i wolny ukryli się w jaskiniach i w górskich skałach, 16 i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i ukryjcie nas przed obliczem Tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, (Łk 23,30; Ap 5,6) 17 gdyż nadszedł wielki dzień ich^[16] gniewu i kto zdoła się ostać? (Ap 16,14)