1Słowo, które stało się do Jeremiasza od JHWH, tej treści:[1]2Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Spisz sobie wszystkie słowa, które ci oznajmiłem,[2] na zwoju. (Jer 25,13; Jer 36,2)3Idą bowiem dni – oświadczenie JHWH – gdy odmienię los[3] mojego ludu, Izraela i Judy – mówi JHWH – i sprowadzę ich do ziemi, którą dałem ich ojcom i którą posiedli. (Iz 11,11; Jer 23,5; Jer 29,14; Jer 33,7; Ez 37,15; Oz 2,2)
Zapowiedź szczęśliwej przyszłości
4A to są słowa, które wypowiedział JHWH o Izraelu i o Judzie: (Jer 3,8; Jer 5,11; Jer 11,10; Jer 11,17)5Tak mówi JHWH: Słyszeliśmy głos trwogi, strachu, a nie pokoju.6Pytajcie i patrzcie! Czy mężczyzna może rodzić? Dlaczego więc widzę każdego bohatera z rękami na biodrach jak u rodzącej i odmienione wszystkie oblicza w bladość? (Jer 4,31; Jer 6,24; Jer 22,23)7Biada! Gdyż wielki będzie ten dzień, żaden nie będzie jak on! I czas ucisku to dla Jakuba, lecz będzie z niego wybawiony. (Jl 2,11; So 1,15)8I stanie się w tym właśnie dniu – oświadczenie JHWH Zastępów – że złamię jego jarzmo z twojego karku i rozerwę twoje więzy, i nie będą już więcej zniewalać go cudzoziemcy. (Jer 2,20; Jer 5,5; Jer 27,8; Jer 28,1)9I będą służyć JHWH, swojemu Bogu, i Dawidowi, swojemu królowi, którego im wzbudzę.[4] (Iz 11,1; Iz 11,10; Jer 30,10; Ez 34,23; Ez 37,24; Oz 3,5)10A ty nie bój się, mój sługo Jakubie – oświadczenie JHWH – i nie trwóż się, Izraelu! Bo oto Ja wybawię cię z daleka, a twoje potomstwo z ziemi ich niewoli. I wróci Jakub – i cisza, i spokój, i nikt nie będzie [go] straszył. (Kpł 26,6; 2 Sm 7,10; Iz 45,3; Jer 46,27; Ez 34,25)11Gdyż Ja jestem z tobą – oświadczenie JHWH – aby cię wybawić, gdyż położę kres wszystkim narodom, między którymi cię tam rozproszyłem, lecz tobie nie położę kresu, ale będę cię karcił według słuszności, choć nie zostawię całkiem bez kary. (Jer 1,8; Jer 1,19; Jer 10,24; Jer 15,20; Jer 20,11; Jer 42,11; Jer 46,28; Hbr 12,8)12Gdyż tak mówi JHWH: Nieuleczalna twa rana, [Syjonie], druzgocący twój cios. (Jer 4,6; Jer 6,1; Jer 8,21; Jer 10,19; Jer 14,17)13Brak sędzi w sprawie[5] twego wrzodu, lekarstw do uzdrowienia cię – brak. (Iz 1,6)14Wszyscy twoi kochankowie[6] zapomnieli o tobie, nie szukają ciebie, gdyż cios wroga ci zadałem, okrutne uderzenie za twoją wielką winę – [bo] pomnożyły się twoje grzechy. (Jer 3,1; Jer 22,20; Lm 1,2; Lm 1,19)15Dlaczego krzyczysz z powodu swego złamania? Nieuleczalny twój ból! Za wielką twoją winę, że pomnożył się twój grzech, uczyniłem ci to [wszystko].16Dlatego wszyscy pożerający ciebie będą pożarci, i wszyscy twoi ciemięzcy – wszyscy oni pójdą do niewoli. Twoich grabieżców też spotka grabież, a wszystkich twoich łupieżców wydam na łup. (Iz 33,1; Jer 2,3; Jer 10,25; Ez 39,10)17Bo przyniosę ci uzdrowienie i uleczę cię z twoich ciosów – oświadczenie JHWH. Bo nazwali cię Wypędzoną: Syjon to, o który nikt się nie troszczy. (Iz 62,4; Jer 33,6)18Tak mówi JHWH: Oto Ja odwrócę los namiotów Jakuba i zlituję się nad jego siedzibami, i odbudowane[7] będzie miasto na swoim wzgórzu, a pałac stanie na swym słusznym miejscu. (Ps 126,1)19I wyjdzie od nich podziękowanie i głos roześmianych, i rozmnożę ich, i ich nie ubędzie, i przydam im chwały, i nie utracą znaczenia. (Jer 29,6)20I będzie z jego synami jak dawniej, a jego zgromadzenie[8] będzie ugruntowane przede Mną – i nawiedzę wszystkich jego ciemięzców.21I z niego będzie jego książę,[9] i jego władca wyjdzie spośród niego; i przybliżę go, i będzie przyciągnięty do Mnie,[10] bo kim jest ten, kto zobowiązałby swe serce, by zbliżyło się do Mnie? – oświadczenie JHWH. (Pwt 17,15; Jer 23,5; Mi 5,2)22I będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.[11] (Wj 6,7; Wj 29,45; Kpł 26,12; Pwt 26,17; Pwt 29,10; Jer 24,7; Jer 31,1; Jer 31,33; Jer 32,38; Ez 11,20; Ez 14,11; Ez 36,28; Ez 37,23; Ez 37,27; Za 8,8)23Oto burza JHWH – ona nadciągnęła! Burza rozszalała się, nad głową bezbożnych wiruje! (Jer 23,19; Jer 25,32)24Nie zawróci żar gniewu JHWH, aż wykona i wypełni zamysły Jego serca; zrozumiecie to w dniach ostatecznych. (Jer 23,19)