Apokalipsa 5

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I zobaczyłem w prawicy Tego, który siedział na tronie, zwój[1] zapisany wewnątrz i na zewnątrz, opieczętowany siedmioma pieczęciami.[2] (Ap 4,2; Ap 4,9; Ap 5,7; Ap 5,13; Ap 6,16; Ap 7,10; Ap 7,15; Ap 21,5)2 Zobaczyłem też potężnego anioła ogłaszającego donośnym głosem: Kto jest godny otworzyć zwój i zerwać jego pieczęcie? (Ap 5,9)3 I nikt w niebie ani na ziemi, ani pod ziemią nie mógł otworzyć zwoju ani do niego zajrzeć. (Flp 2,10; Ap 5,13)4 I bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny otworzyć zwoju ani do niego zajrzeć.5 Wtedy jeden ze starszych zwrócił się do mnie: Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z plemienia Judy,[3] Korzeń Dawida,[4] aby otworzyć zwój i siedem jego pieczęci.[5] (Rz 15,12; Hbr 7,14; Ap 5,6; Ap 17,14; Ap 22,16)6 I zobaczyłem Baranka[6] jakby zabitego, stojącego między tronem i czterema stworzeniami oraz między starszymi. Miał On siedem rogów i siedmioro oczu, które są siedmioma duchami Boga, rozesłanymi na całą ziemię.[7] (Mt 28,18; Ap 1,4; Ap 3,1; Ap 4,5; Ap 5,7; Ap 5,8; Ap 5,9; Ap 5,11; Ap 5,12; Ap 6,1; Ap 6,16; Ap 7,9; Ap 7,14; Ap 7,17; Ap 12,11; Ap 13,8; Ap 14,1; Ap 14,4; Ap 14,10; Ap 15,3; Ap 17,14; Ap 19,7; Ap 19,9; Ap 21,9; Ap 21,14; Ap 21,22; Ap 21,23; Ap 21,27; Ap 22,1; Ap 22,3)7 Podszedł [On] i wziął [zwój] z prawicy Tego, który siedział na tronie,8 a gdy wziął zwój, cztery stworzenia i dwudziestu czterech starszych upadło przed Barankiem, a każdy z nich miał cytrę i złotą czaszę pełną wonności, którymi są modlitwy świętych. (Łk 1,10; Ap 4,4; Ap 4,6; Ap 4,10; Ap 8,3; Ap 8,5; Ap 14,2)9 I zaśpiewali nową pieśń[8] tej treści: Godny jesteś[9] wziąć zwój i zdjąć jego pieczęcie, gdyż byłeś zabity i swoją krwią kupiłeś Bogu [ludzi][10] z każdego plemienia, języka, ludu i narodu, (1 Kor 6,20; Hbr 9,12; 1 P 1,18; Ap 1,5; Ap 4,11; Ap 5,2; Ap 5,6; Ap 13,7; Ap 14,3)10 i uczyniłeś ich naszemu Bogu królestwem i kapłanami – i będą królować na ziemi.[11] (1 Kor 6,3; 2 Tm 2,12; 1 P 2,5; 1 P 2,9; Ap 1,6; Ap 2,26; Ap 20,4; Ap 20,6; Ap 22,5)11 I zobaczyłem i usłyszałem głos wielu aniołów otaczających tron i stworzenia, i starszych, a ich liczba wynosiła miriady[12] miriad i tysiące tysięcy;[13] (Hbr 12,22)12 i mówili donośnym głosem: Godny jest Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. (Rz 11,33; Ap 1,6; Ap 4,11; Ap 5,6; Ap 7,12; Ap 13,8)13 I słyszałem, jak wszelkie stworzenie w niebie, na ziemi, pod ziemią i na morzu – wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków. (Flp 2,10)14 A cztery stworzenia mówiły: Amen. Starsi zaś upadli i złożyli pokłon. (Ap 4,10; Ap 7,12; Ap 19,4)