Zapisz się darmowo

Apokalipsa 7

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Potem zobaczyłem[1] czterech aniołów stojących na czterech narożach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi,[2] aby nie wiał wiatr na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (Lb 16,5; Lb 16,26; Iz 11,12; Iz 26,13; Iz 28,16; Jer 49,36; Ez 37,9; Dn 7,2; Mt 24,31; Jan 10,14; Jan 10,16; 2 Tm 2,19; Ap 14,1; Ap 20,8) 2 Zobaczyłem też innego anioła, jak wznosił się od wschodu słońca, a miał [przy sobie] pieczęć Boga żywego. Zawołał [on] donośnym głosem w stronę czterech aniołów, którym zezwolono szkodzić ziemi i morzu: (Jer 10,10; Dn 6,20; Mt 16,16; 1 Tm 3,15; Hbr 3,12; Hbr 9,14; Ap 16,12) 3 Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opieczętujemy sług naszego Boga na ich czołach.[3] (Ez 9,4; Mt 22,3; Mt 22,10; Rz 9,27; Rz 11,4; Rz 11,25; Rz 15,8; Ap 9,4; Ap 13,16; Ap 14,1; Ap 14,9; Ap 20,4; Ap 22,4) 4 I usłyszałem liczbę opieczętowanych – sto czterdzieści cztery tysiące[4] opieczętowanych ze wszystkich[5] plemion synów Izraela: (Rdz 49,16; Sdz 1,34; Sdz 18,1; Ap 14,1; Ap 14,3; Ap 14,4) 5 z plemienia Judy[6] dwanaście tysięcy opieczętowanych, z plemienia Rubena dwanaście tysięcy, z plemienia Gada dwanaście tysięcy, 6 z plemienia Aszera dwanaście tysięcy, z plemienia Naftalego dwanaście tysięcy, z plemienia Manassesa dwanaście tysięcy, 7 z plemienia Symeona dwanaście tysięcy, z plemienia Lewiego dwanaście tysięcy, z plemienia Issachara dwanaście tysięcy, 8 z plemienia Zebulona dwanaście tysięcy, z plemienia Józefa dwanaście tysięcy, z plemienia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. 9 Potem zobaczyłem, a oto tłum wielki, którego nikt nie zdołał policzyć, stał przed tronem i przed Barankiem, z każdego narodu, plemienia, ludu i języka.[7] Stali odziani w białe szaty, z palmami[8] w swoich rękach. (Kpł 23,40; Jan 12,13; Ap 3,5; Ap 3,18; Ap 4,4; Ap 5,6; Ap 5,9; Ap 6,11; Ap 7,13; Ap 19,14) 10 I wołali donośnym głosem: Zbawienie w Bogu naszym, który siedzi na tronie, i w Baranku. (Ps 3,9; Ps 27,1; Ap 5,6; Ap 12,10; Ap 19,1) 11 A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu, starszych i czterech stworzeń, i upadli przed tronem na swe twarze, i pokłonili się Bogu, (Ap 4,4; Ap 4,6) 12 mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, mądrość i wdzięczność, cześć i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (Rz 11,36; Ap 1,6; Ap 4,9; Ap 4,11; Ap 5,12; Ap 5,14; Ap 19,1) 13 I odezwał się do mnie jeden ze starszych: Kim są ci ubrani w białe szaty i skąd przychodzą?[9] (Ap 3,5; Ap 3,18; Ap 4,4; Ap 6,11; Ap 7,9; Ap 19,14) 14 Odpowiedziałem mu: Panie mój, ty wiesz. A on do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku[10] i wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi Baranka. (Dn 12,1; Mt 24,21; Mk 10,29; Mk 13,19; Jan 16,33; Dz 14,22; 1 Kor 15,19; 2 Tm 3,12; Hbr 9,14; 1 J 1,7; Ap 1,5; Ap 1,9; Ap 2,9; Ap 22,14) 15 Dlatego są przed tronem Boga i służą Mu w Jego świątyni[11] dniami i nocami, a Ten, który siedzi na tronie, rozciągnie nad nimi namiot. (Jan 1,14; Ap 3,12; Ap 21,3; Ap 21,22; Ap 22,3) 16 Nie będą już głodni ani nie będą spragnieni, nie padnie na nich słońce ani żaden upał, (Ps 121,5; Iz 49,10; Jan 4,14; Jan 6,35) 17 gdyż Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził ich do źródeł wód żywych; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu. (Ps 23,1; Ps 23,2; Ps 36,10; Iz 25,8; Iz 35,10; Iz 40,11; Iz 49,10; Iz 51,11; Iz 65,19; Jer 2,13; Ez 34,23; Jan 4,10; Jan 4,14; Jan 10,11; Jan 10,14; Hbr 13,20; 1 P 5,4; Ap 5,6; Ap 21,4; Ap 21,6; Ap 22,1; Ap 22,17) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).