1Nakłońcie uszu, niebiosa,[1] bo będę mówił, i niech słucha ziemia mowy moich ust![2] (Ps 50,4; Ps 78,1; Ps 105,1; Ps 106,1; Iz 1,2; Jer 2,4; Mi 6,1)2Niech kropi jak deszcz moja nauka, niech ścieka jak rosa[3] moja mowa, jak krople deszczu na trawę i jak ulewy na ruń.3Gdyż będę głosił imię[4] JHWH, musicie uznać[5] wielkość naszego Boga!4[On jest] Skałą![6] Jego dzieło doskonałe! Tak![7] Wszystkie Jego drogi – prawe! To Bóg wierny, bez fałszu, sprawiedliwy On jest i prawy. (Ps 18,3; Ps 19,15)5Zniszczył[8] go? Nie! Jego synowie! Ich [to] skaza![9] Ród pokrętny i spaczony![10] (Pwt 14,1; Ps 18,27; Oz 1,9; Flp 2,15)6Czy tak odpłacicie JHWH, ludu głupi i niemądry? Czy to nie twój Ojciec? Nabył cię![11] On cię stworzył i utwierdził![12] (Ps 119,73)7Wspomnij[13] dni dawne! Rozważcie lata dawnych pokoleń! Zapytaj swego ojca, niech ci oznajmi, swoich starszych – niech ci powiedzą.8Gdy Najwyższy przydzielał[14] dziedzictwa narodom, gdy rozdzielał synów ludzkich, już wtedy ustalał granice ludów według liczby synów Boga.[15] (Pwt 2,1; Job 1,6; Ps 7,9; Ps 29,1; Ps 89,7; Ps 107,11; Dn 10,13; Oz 2,1)9Tak! Działem JHWH jest Jego lud, Jakub sznurem Jego dziedzictwa.[16] (Pwt 4,20; Pwt 18,1; Ps 78,55; Am 7,17; Mi 2,5; Za 2,5)10Znalazł go[17] na pustynnej ziemi i w bezładnym wyciu[18] pustkowia.[19] Przygarnął go, doglądał go, strzegł go jak źrenicy oka. (Neh 9,25)11Jak orzeł podrywa swe gniazdo, szybuje nad swymi młodymi, bierze je na wyciągnięte skrzydła, niesie je na swoich lotkach, (Wj 19,4; Oz 11,3)12[tak] JHWH sam go prowadził, nie było przy Nim obcego boga,13wiózł go po wzgórzach ziemi i jadł[20] [on] plony pola, i karmił go miodem ze skały i oliwą ze skalnego krzemienia,14krowim serem[21] i owczym mlekiem wraz z tłuszczem jagniąt [i] kóz, baranów Baszanu i kozłów, pszenicą [niczym] tłuszcz nerek[22] – piłeś też wino niczym z krwi winogron.[23] (Kpł 3,17; Kpł 7,23; Am 4,1)15I[24] utył Jeszurun,[25] i wierzga[26] – utyłeś, stałeś się pełny i gruby – i porzucił Boga, co go stworzył, i znieważył Skałę swego zbawienia. (Pwt 33,5; Pwt 33,26; Iz 44,2)16Pobudzili Go do zazdrości[27] obcymi [bogami], rozdrażnili Go obrzydliwościami, (Pwt 4,24; Pwt 32,21)17składali ofiary demonom[28] – [a] to nie Bóg – bogom sobie nieznanym, nowym, [którzy] przyszli z bliska, wasi ojcowie przed nimi nie drżeli. (Ps 106,37; Rz 1,24; Rz 1,26; Rz 1,28; 1 Kor 10,20)18Skałę, która cię powiła, zaniedbałeś,[29] zapomniałeś o Bogu, co cię zrodził.[30]19Gdy JHWH to ujrzał, wzgardził [nimi] z niechęci do swych synów i córek.20Zakryję przed nimi oblicze – powiedział. – Zobaczę,[31] jaka będzie ich przyszłość, gdyż to ród przewrotny,[32] synowie, którym brak wierności.[33] (Rdz 19,29; Ps 30,8; Iz 8,17)21Wzbudzili we Mnie zazdrość nie-bogiem, drażnili Mnie swoimi marnościami,[34] więc ja też wzbudzę w nich zazdrość nie-ludem, podrażnię ich narodem nieokrzesanym![35] (Kazn 1,1; Oz 1,9; Oz 2,25; Rz 10,19; 1 Kor 10,22)22Tak! Przez mój gniew zapłonął ogień i płonie głęboko po szeol, pochłania ziemię i jej plony, wypala posady gór! (Ps 86,13)23Zgarnę na nich nieszczęścia, zużyję[36] na nich me strzały.24Niszczący[37] głód i[38] trawiący żar, i trującą[39] zarazę, i zwierzęce kły poślę na nich – z jadem [węży] pełzających w prochu.25Na zewnątrz osieroci [ich] miecz, a wewnątrz komnat – groza, i młodzieńca, i pannę, [i][40] niemowlę z [człowiekiem] sędziwym!26Powiedziałbym: Porąbię[41] ich, wymażę[42] pamięć o nich u ludzi,27gdybym nie obawiał się pogardy wroga,[43] by nie twierdzili ciemięzcy ich,[44] nie powiedzieli: Nasze ręce[45] górą! To nie JHWH[46] uczynił to wszystko! (Pwt 9,28; Ez 36,21)28Tak, są narodem zgubnej rady[47] i nie ma u nich rozeznania.29Gdyby byli mądrzy, przemyśleliby to,[48] rozsądzili[49] – dla własnej przyszłości!30Jak[50] może jeden ścigać tysiąc, a przed dwoma uciekać dziesięć tysięcy, jeśli nie przez to, że sprzedała ich Skała, że JHWH ich wydał?! (1 Sm 18,7; Iz 30,17)31Bo nie jak ich skała jest nasza Skała, a nasi wrogowie [tego] sędziami.32Tak, z winorośli Sodomy jest winorośl ich, [są one] z pól Gomory. Ich winogrona[51] to grona trujące,[52] są to ich gorzkie kiście. (Rdz 18,20; Rdz 19,4; Iz 1,10; Iz 3,9; Iz 5,1; Jer 23,14; Lm 4,6; Ez 16,44; Mt 10,15; Mt 11,23)33Trucizną gada ich wino, ognistym jadem żmii.34Czy nie jest to u Mnie zamknięte,[53] zapieczętowane w mych skarbcach?35Pomsta należy do Mnie,[54] Ja odpłacę w czasie, gdy zadrży ich noga. Bo bliski jest dzień ich klęski, pośpiesza ich przeznaczenie. (Rz 12,19; Hbr 10,30)36Tak! JHWH osądzi[55] swój lud i zlituje się nad swoimi sługami, gdy zobaczy, że ustaje ręka, że brak niewolnika i wolnego. (Pwt 30,1; 1 Krl 21,21; 2 Krl 9,8; 2 Krl 14,26; Ps 135,14)37Wtedy spyta:[56] Gdzie[57] podział się ich bóg,[58] skała, ku której uciekali?38[Ci], którzy jedli tłuszcz ich rzeźnych ofiar i[59] pijali wino ofiar z płynów?[60] Niech wstaną i niech wam pomogą! Niech będą wam osłoną!39Zobaczcie teraz, że to Ja, Ja Nim jestem i poza Mną nie ma Boga! Ja uśmiercam i ożywiam, ranię i Ja leczę, a z mojej ręki nikt nie uwalnia! (Wj 3,14; Pwt 4,35; Pwt 5,7; Iz 41,4; Iz 43,10; Iz 44,6; Iz 45,5; Iz 45,22; Iz 48,12)40Tak! Wzniosę[61] mą rękę ku niebu[62] i powiem: Jak żyję na wieki!41Gdy wyostrzę błysk mojego miecza i w osądzie chwyci moja ręka, wywrę pomstę na moich wrogach i odpłacę tym, którzy Mnie nienawidzą. (Wj 15,6; Iz 34,5; Jer 47,6)42Upiję[63] krwią moje strzały, a mój miecz naje się mięsa – krwią przebitych i uprowadzonych z włochatych[64] głów wroga. (Sdz 5,1)43Radujcie się z Nim,[65] narody![66] Gdyż[67] pomści krew swoich sług[68] i wywrze pomstę na swoich wrogach,[69] a za swą ziemię, swój lud,[70] dokona przebłagania![71] (Pwt 32,8; Rz 15,10; Ap 19,2)44Mojżesz przyszedł zatem i wypowiedział wszystkie[72] słowa tej pieśni w obecności ludu,[73] on i Jozue,[74] syn Nuna. (Lb 13,8; Lb 13,16)45A gdy Mojżesz skończył przekazywać wszystkie słowa całemu Izraelowi,46powiedział do nich: Przyłóżcie swoje serca do[75] wszystkich tych słów, którymi ja was dziś przestrzegam, które też przekażcie waszym synom, aby pilnowali przestrzegania wszystkich słów tego Prawa.47Nie jest to bowiem dla was słowo puste,[76] gdyż jest ono waszym życiem i przez to Słowo przedłużycie dni na ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją posiąść. (Iz 55,11)
Spojrzenie na ziemię obiecaną
48Tego samego dnia JHWH przemówił do Mojżesza tymi słowy:49Wstąp na tę górę Abarim, górę Nebo,[77] która jest naprzeciw Jerycha, w ziemi moabskiej, i spójrz na ziemię Kanaan, którą Ja daję synom Izraela na własność. (Pwt 34,1)50I umrzesz na górze, na którą wstąpisz, i zostaniesz przyłączony do swoich przodków,[78] jak umarł Aaron, twój brat, na górze Hor i został przyłączony do swoich przodków. (Lb 20,24)51Za to, że sprzeniewierzyliście Mi się wśród synów Izraela przy wodach Meriba w Kadesz, na pustyni Syn, za to, że nie uświęciliście Mnie pośród synów Izraela, (Lb 20,11)52tylko przed sobą zobaczysz tę ziemię, ale tam nie wejdziesz – do tej ziemi, którą Ja daję synom Izraela.[79] (Lb 27,12; Pwt 3,23)