Apokalipsa 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Do anioła[1] zgromadzenia[2] w Efezie[3] napisz: Oto, co mówi[4] Ten, który w swojej prawicy trzyma siedem gwiazd,[5] który przechadza się pośród siedmiu złotych świeczników: (Mt 4,9; Mt 16,8; Dz 18,19; Dz 19,1; 1 Kor 11,32; 1 Kor 13,1; Ef 1,1; Kol 3,14; Ap 1,12; Ap 1,16; Ap 1,19; Ap 1,20; Ap 3,1)2 Wiem o twoich czynach, o trudzie i o twojej wytrwałości, i o tym, że nie możesz znieść złych, i że poddałeś próbie[6] tych, którzy się podają za apostołów, a nimi nie są, i odkryłeś, że są kłamcami. (1 Kor 14,29; 2 Kor 11,13; 1 Tes 5,21; 1 J 4,1; Ap 3,1; Ap 3,8; Ap 3,10; Ap 3,15; Ap 14,12)3 Masz też wytrwałość i zniosłeś [przeciwności] dla mojego imienia – i nie uległeś zmęczeniu.[7]4 Lecz mam przeciw tobie to, że porzuciłeś swoją pierwszą miłość. (Mt 24,12; Ef 3,17; Ef 6,24; 1 Tm 5,12; Ap 2,14; Ap 2,20)5 Pamiętaj więc, skąd spadłeś, opamiętaj się i podejmuj czyny pierwsze;[8] bo jeśli nie, przyjdę do ciebie i ruszę twój świecznik[9] z jego miejsca – jeśli się nie opamiętasz. (2 P 3,9; Ap 2,16; Ap 2,21; Ap 3,3; Ap 3,19)6 Ale to masz,[10] że brzydzisz się postępkami nikolaitów,[11] którymi i Ja się brzydzę.[12] (Łk 14,26; Rz 9,13; Rz 14,17; 1 Kor 9,19; 1 Kor 10,14; Ga 4,13; Ap 2,15)7 Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zgromadzeniom. Temu, który zwycięży, jemu pozwolę spożyć z drzewa życia, które jest w raju[13] Boga.[14] (Mt 11,15; Mt 13,9; Mt 13,14; Łk 23,43; Dz 7,51; Dz 28,27; 1 Kor 3,13; 1 Kor 4,5; 1 Kor 10,3; 2 Kor 12,4; 2 Tm 4,8; Hbr 3,7; Hbr 9,8; Hbr 10,15; Ap 2,1; Ap 2,11; Ap 2,17; Ap 2,26; Ap 3,5; Ap 3,12; Ap 3,20; Ap 21,7; Ap 22,2; Ap 22,14; Ap 22,19)8 A do anioła zgromadzenia[15] w Smyrnie[16] napisz: Oto, co mówi Pierwszy i Ostatni, który był umarły, a ożył. (Ap 1,17; Ap 1,18; Ap 22,13)9 Wiem o twoim ucisku i ubóstwie – choć ty jesteś bogaty – i o bluźnierstwie ze strony tych, którzy podają się za Żydów, a nie są, lecz [są] synagogą szatana.[17] (Mt 5,11; Rz 2,28; 2 Kor 6,8; 2 Kor 6,10; 2 Kor 8,9; 2 Kor 11,14; 2 Tm 3,12; Jk 2,5; Ap 1,9; Ap 2,13; Ap 2,24; Ap 3,9; Ap 12,9; Ap 20,2)10 Nic się nie bój tego, co masz wycierpieć. Oto diabeł wtrąci niektórych z was do więzienia, abyście zostali poddani próbie,[18] i przez dziesięć dni[19] będziecie mieli ucisk.[20] Bądź wierny aż do śmierci,[21] a dam ci wieniec życia.[22] (Mt 10,17; Mt 10,28; Mk 14,34; Łk 6,26; Łk 21,12; Dz 5,25; Dz 8,3; Dz 12,4; Dz 14,22; Dz 16,23; Dz 22,4; Dz 26,10; 1 Kor 9,25; 2 Kor 11,23; Flp 2,8; 2 Tm 3,12; 2 Tm 4,8; Hbr 2,18; Hbr 13,3; Jk 1,12; 1 P 5,4; Ap 2,13; Ap 3,11; Ap 12,9; Ap 12,11; Ap 12,12; Ap 17,14; Ap 20,2; Ap 20,10)11 Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zgromadzeniom. Temu, który zwycięży, druga śmierć nie wyrządzi szkody.[23] (Ap 2,7; Ap 20,6; Ap 20,14; Ap 21,8)12 A do anioła zgromadzenia[24] w Pergamonie[25] napisz: Oto, co mówi Ten, który ma ostry obosieczny miecz. (Hbr 4,12; Ap 1,16; Ap 2,16; Ap 19,15)13 Wiem, gdzie mieszkasz – tam, gdzie tron szatana[26] – a jednak trzymasz się mego imienia i nie zaparłeś się swojej[27] wiary we Mnie, nawet w dniach, [gdy] Antypas,[28] mój świadek, mój wierny, został zabity u was, tam, gdzie mieszka szatan. (Mt 4,10; Mt 24,9; Dz 1,8; Dz 22,20; Ap 1,5; Ap 2,9; Ap 2,10; Ap 3,8; Ap 11,3; Ap 12,9; Ap 13,2; Ap 14,12)14 Lecz mam nieco przeciw tobie, [mianowicie], że masz tam trzymających się nauki Balaama, który nauczał Balaka,[29] jak zastawiać sidła na synów Izraela,[30] by spożywali z ofiar składanych bóstwom i uprawiali nierząd. (Dz 15,29; 1 Kor 6,13; 2 Kor 6,14; 2 P 2,15; Jud 1,11; Ap 2,4; Ap 2,15; Ap 2,20)15 Tak i ty masz takich, którzy podobnie trzymają się nauki nikolaitów. (Ap 2,6)16 Opamiętaj się więc; bo jeśli nie, wkrótce przyjdę do ciebie i będę z nimi walczył mieczem moich ust. (Hbr 4,12; Ap 1,16; Ap 2,5; Ap 2,12; Ap 3,3; Ap 3,11; Ap 3,19; Ap 19,15; Ap 22,7; Ap 22,12; Ap 22,20)17 Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zgromadzeniom. Temu, który zwycięży, dam nieco z ukrytej manny i dam mu biały kamyk,[31] a na kamyku wypisane nowe imię, nieznane nikomu poza tym, który je otrzymuje. (1 Kor 3,11; Hbr 9,4; Ap 2,7; Ap 3,12; Ap 14,1; Ap 19,12; Ap 22,4)18 A do anioła zgromadzenia[32] w Tiatyrze[33] napisz: Oto, co mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a Jego stopy są podobne do mosiądzu.[34] (Mt 4,3; Dz 16,14; Hbr 1,2; Ap 1,14; Ap 1,15; Ap 19,12)19 Wiem o twoich czynach, o miłości, wierze, służbie i o twojej wytrwałości, i o twoich czynach ostatnich, lepszych od początkowych. (Ap 2,2)20 Lecz mam przeciw tobie to, że pobłażasz tej kobiecie Jezabel,[35] która się podaje za prorokinię i naucza, i zwodzi moje sługi, aby uprawiali nierząd i spożywali z ofiar składanych bóstwom. (Dz 15,20; Ga 5,19; Ef 5,3; Hbr 13,4; Ap 2,4; Ap 2,14; Ap 14,8; Ap 17,1; Ap 17,4; Ap 18,3; Ap 18,9)21 Dałem jej czas na opamiętanie, lecz nie chce się opamiętać w swoim nierządzie. (Rz 2,4; 2 P 3,9; Ap 2,5; Ap 9,20; Ap 16,9; Ap 16,11)22 Oto rzucę ją na łoże boleści,[36] a tych, którzy z nią cudzołożą, w wielki ucisk – jeśli nie opamiętają się w swoich uczynkach – (1 Kor 11,29; Ap 17,2; Ap 18,3; Ap 18,9)23 a jej dzieci zabiję śmiercią;[37] i poznają wszystkie zgromadzenia, że Ja jestem tym, który bada nerki i serca – i oddam każdemu z was według waszych czynów. (Rz 2,6; Rz 8,27; 2 Tm 4,14; 1 P 1,17; Ap 18,6; Ap 20,12)24 Wam natomiast, pozostałym[38] w Tiatyrze, wszystkim tym, którzy nie macie tej nauki, którzy – jak powiadają – nie poznaliście szatańskich głębi,[39] mówię: Nie nakładam na was innego ciężaru; (Mt 16,27; Dz 15,28; Rz 2,6; 1 Kor 2,10; Ap 2,9; Ap 2,13; Ap 3,4; Ap 3,9; Ap 18,6; Ap 20,12; Ap 22,12)25 jednak dopóki nie przyjdę, pozostańcie przy tym, co posiadacie. (Ap 3,11)26 Temu, który zwycięży, oraz temu, kto zachowa aż do końca moje dzieła, dam władzę nad narodami (Mt 10,22; 1 Kor 6,2; Hbr 3,6; Ap 2,7; Ap 12,5; Ap 20,4)27 i będzie nimi rządził żelazną laską[40] – zostaną pokruszone jak gliniane naczynia – (Ap 12,5; Ap 19,15)28 podobnie jak Ja otrzymałem [władzę] od mojego Ojca; dam mu też gwiazdę poranną. (Mt 2,2; Mt 2,9; Łk 22,29; 2 P 1,19; Ap 11,15; Ap 12,10; Ap 22,16)29 Kto ma uszy, niech wysłucha, co Duch ogłasza zgromadzeniom. (Ap 2,7)