1 Jana 4

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Ukochani, przestańcie wierzyć każdemu duchowi,[1] ale badajcie[2] duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. (Pwt 13,2; Pwt 18,15; Jer 23,21; Jer 28,8; Mt 7,15; Mt 24,24; 1 Kor 14,29; 1 Tes 5,21; 2 Tes 2,2; 2 P 2,1; 1 J 2,12; 1 J 2,15; 1 J 2,18; 2 J 1,7; Ap 2,2)2 Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który przyznaje, że Jezus jest Chrystusem, który przyszedł w ciele, jest z Boga,[3] (Jan 1,14; Jan 7,1; Jan 9,22; Rz 8,3; 1 Kor 12,3; 1 Tm 3,16; 1 J 4,3)3 a wszelki duch, który nie przyznaje tego o Jezusie, nie jest z Boga; i jest to [duch] antychrysta, o którym usłyszeliście, że przychodzi, i teraz już jest na świecie. (1 J 2,18; 1 J 2,22; 2 J 1,7)4 Wy z Boga jesteście, dzieci, i zwyciężyliście ich, gdyż Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest w świecie. (2 Krl 6,16; Ps 77,14; Ps 95,3; Ps 135,5; Mt 12,29; Jan 12,31; Jan 17,15; Rz 8,31; Ef 4,6; 1 J 2,13; 1 J 4,13; 1 J 5,19)5 Oni są ze świata; dlatego mówią jak [ludzie] ze świata – i świat ich słucha. (Jan 8,23; Jan 15,19)6 My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym[4] poznajemy Ducha Prawdy[5] i ducha błędu. (Jan 8,47; Jan 10,3; Jan 10,16; Jan 16,13; Jan 18,37; 1 Kor 2,12; 1 Tm 4,1; 1 J 3,24; 1 J 4,1; 1 J 4,4)7 Ukochani, kochajmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto kocha, został zrodzony z Boga i zna Boga. (1 P 4,8; 1 J 2,10; 1 J 2,29; 1 J 3,11; 1 J 3,23)8 Kto nie kocha, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.[6] (Jan 4,24; 1 J 1,5; 1 J 3,6; 1 J 3,10)9 W tym uwidoczniła się miłość Boga do nas, że Bóg posłał swojego Jednorodzonego[7] Syna, na świat – byśmy przez Niego żyli. (Sdz 11,34; Łk 7,12; Łk 8,42; Łk 9,38; Jan 1,14; Jan 1,18; Jan 3,16; Jan 3,18; Jan 10,33; Rz 5,8; Rz 8,3; Ga 2,20; Flp 1,21; Hbr 11,17; 1 J 3,16)10 W tym jest miłość, nie że my pokochaliśmy Boga, lecz że On nas pokochał i posłał swojego Syna jako przebłaganie za nasze grzechy. (1 J 2,2)11 Ukochani, jeśli Bóg nas tak ukochał, i my winniśmy kochać siebie nawzajem. (Mt 18,33)12 Boga nikt nigdy nie widział; jeśli kochamy się nawzajem, Bóg trwa w nas i Jego miłość w nas jest wydoskonalona. (Wj 33,20; Jan 1,18; 1 Tm 6,16; 1 P 1,8; 1 J 2,5)13 Po tym poznajemy, że trwamy w Nim, a On w nas, że udzielił nam ze swojego Ducha. (Rz 8,9; 1 J 3,24)14 A my zobaczyliśmy i świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata. (Łk 2,11; Jan 1,14; Jan 3,17; Jan 4,42; Jan 15,27; 2 P 1,16; 1 J 1,1)15 Ktokolwiek przyzna, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu. (Mt 14,33; 1 J 2,6; 1 J 3,24; 1 J 5,5)16 I my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, którą Bóg ma dla nas.[8] Bóg jest miłością, a kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim. (Jan 6,69)17 W tym wydoskonaliła się[9] miłość u nas,[10] byśmy mieli ufną odwagę w dniu sądu, gdyż jak On jest, tak i my jesteśmy w tym świecie. (Ef 3,12; 1 J 2,5)18 W miłości nie ma strachu, ale doskonała miłość wypiera strach, strach bowiem łączy się z karą; kto zaś się boi, nie wydoskonalił się w miłości. (Rz 8,15)19 My kochamy, ponieważ On sam pierwszy nas pokochał.20 Jeśliby ktoś mówi: Kocham Boga, a nienawidzi swojego brata, jest kłamcą; kto bowiem nie kocha swojego brata, którego widzi, nie jest w stanie kochać Boga, którego nie widzi.[11] (Mt 5,23; 1 J 2,4; 1 J 2,9)21 A to przykazanie mamy od Niego, aby ten, kto kocha Boga, kochał też swojego brata. (Mt 22,37; Mk 12,29; Jan 13,34; Jan 14,21; Jan 14,23; Jan 15,12; Jan 21,15; 1 J 2,7; 1 J 2,10)