Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Każdy, kto wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, został zrodzony z Boga, a każdy, kto kocha Tego, który zrodził, kocha też tego, który został z Niego zrodzony. (Mt 16,16; Jan 20,31; 1 Kor 4,15; 1 J 2,22; 1 J 4,15; 1 J 4,21)2Po tym poznajemy, że kochamy dzieci Boga, gdy kochamy Boga i spełniamy Jego przykazania. (Jan 1,12; Rz 8,16; 1 J 2,5; 1 J 3,24; 1 J 4,13; 2 J 1,4; 2 J 1,6)3To bowiem jest miłość Boga, że zachowuje się Jego przykazania, a Jego przykazania nie są uciążliwe. (Pwt 30,11; Mt 11,30; Jan 14,15; Jan 14,23; 1 J 2,3; 2 J 1,6)4Gdyż wszystko, co zostało zrodzone z Boga, zwycięża świat. Tym zwycięstwem, które pokonało świat, jest nasza wiara. (Jan 16,33; Rz 8,37; 1 Kor 15,54; 1 Kor 15,57; 1 J 2,13)5Kim zaś jest ten, który zwycięża świat, jeśli nie tym, który wierzy, że Jezus jest Synem Boga? (Ef 6,16; 1 J 4,4)6On jest tym, który przyszedł przez wodę i krew[1] – Jezus Chrystus; nie tylko w wodzie, ale w wodzie i we krwi, a Duch jest tym, który poświadcza, ponieważ Duch jest prawdą. (Mt 3,11; Mt 3,16; Mt 26,28; Jan 6,53; Jan 19,34; Dz 5,32)7Trzej bowiem składają świadectwo:[2]8Duch, woda i krew, a ci trzej są zgodni. (Jan 15,26)9Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi, to świadectwo Boga jest większe, gdyż jest to świadectwo Boga, [jako] że złożył świadectwo o swoim Synu. (Mt 3,17; Mt 17,5; Jan 1,6; Jan 3,33; Jan 5,32; Jan 5,33; Jan 5,34; Jan 5,36; Jan 5,37; Jan 8,18; 2 P 1,17)10Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie.[3] Kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą, gdyż nie uwierzył w świadectwo, które Bóg złożył o swoim Synu. (Jan 3,36; Jan 5,38; Rz 8,16; 1 J 1,10)11A takie jest to świadectwo, że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. (Jan 1,4; Jan 5,24; Jan 5,26; Jan 11,25; Jan 14,6; 1 J 1,2)12Kto ma Syna, ma to[4] życie; kto nie ma Syna Bożego – nie ma tego życia. (Jan 3,36; Jan 10,10; Kol 3,4)13To napisałem wam,[5] którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście dowiedzieli się, że macie życie wieczne. (Mt 25,46; Jan 1,12; Jan 20,31; 1 J 3,23)14A to jest ta ufna odwaga, którą mamy względem Niego, że jeśli o coś prosimy zgodnie z Jego wolą, słucha nas. (Ef 3,12; 1 J 3,21)15A skoro wiemy, że nas słucha, gdy o coś prosimy, wiemy, że mamy od Niego [odpowiedź] na prośby, które zanieśliśmy. (Mt 7,7; Jan 14,13; Jan 15,7; Jan 15,16; Jan 16,23; 1 J 3,22)