Łukasza 1

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Witaj, Teofilu!

1 Ponieważ wielu podjęło się ułożenia opowiadania o dziełach dopełnionych wśród nas, 

2 tak jak nam to przekazali ci, którzy od początku byli ich naocznymi świadkami oraz sługami Słowa, (Dz 1,3; Dz 1,8; Dz 1,21; Dz 6,1; Dz 26,16; 1 Kor 4,1; Hbr 2,3; 1 P 5,1; 2 P 1,16; 1 J 1,1) 

3 postanowiłem także ja – po uważnym zbadaniu wszystkiego od początku – po kolei ci to, dostojny Teofilu, opisać, (Dz 1,1; Dz 23,26) 

4 tak byś mógł się przekonać o wiarygodności wyłożonych ci słów. (Dz 2,42; Dz 17,11) 

Historia narodzin Jana Chrzciciela

5 Za dni Heroda, króla Judei, był pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany [kapłańskiej] Abiasza, i jego żona, z córek Aarona, której na imię było Elżbieta. (Mt 2,1) 

6 Oboje zaś byli sprawiedliwi wobec Boga, nienaganni, postępujący według wszystkich przykazań i ustaw Pana. (Łk 1,75; Ef 5,27; Flp 3,6) 

7 Nie mieli jednak dziecka, jako że Elżbieta była niepłodna, a oboje byli już posunięci w swoich dniach. (Łk 1,36) 

8 I stało się, gdy posługiwał przed Bogiem w kolejności swojej zmiany, 

9 że według zwyczaju kapłaństwa wylosował kadzenie w przybytku Pana. (Łk 9,1; Łk 15,1; Dz 1,26) 

10 Cały zaś tłum ludu modlił się na zewnątrz w godzinie kadzenia. 

11 Jemu natomiast ukazał się anioł Pana, stojący po prawej stronie ołtarza kadzidlanego. (Łk 1,19; Dz 5,19) 

12 Zachariasz zląkł się, gdy [go] zobaczył, i padł na niego strach. (Łk 2,9; Dz 10,4) 

13 Anioł zaś powiedział do niego: Przestań się bać, Zachariaszu, gdyż twoja modlitwa została wysłuchana; twoja żona Elżbieta urodzi ci syna i nadasz mu imię Jan. (Mt 14,27; Łk 1,30; Łk 1,60; Łk 1,63; Dz 10,31; Ap 1,17) 

14 Nastanie ci radość i wesele, i wielu ucieszy się z jego narodzin. 

15 Będzie bowiem wielki przed Panem; nie będzie pił wina ani sikery i będzie napełniony Duchem Świętym już od łona swojej matki. (Mt 11,9; Mt 11,11; Łk 1,41; Łk 7,33; Dz 2,4; Dz 4,8; Dz 4,31; Dz 6,3; Dz 9,17; Dz 10,44; Ga 1,15; Ef 5,18) 

16 Wielu też synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga. 

17 On sam pójdzie też przed Nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych do rozsądku sprawiedliwych – by przygotować Panu lud przysposobiony. (Mt 11,14; Mt 17,11; Łk 1,76; Rz 10,21) 

18 Wtedy Zachariasz zapytał anioła: Po czym to poznam? Ja bowiem jestem stary i moja żona posunięta w swych dniach. (Rz 4,19) 

19 W odpowiedzi anioł powiedział do niego: Ja jestem Gabriel, ten, który staje przed Bogiem. Zostałem posłany, aby do ciebie przemówić i ucieszyć cię tymi [wieściami]. (Łk 1,26; Hbr 1,14) 

20 Lecz oto będziesz niemy, nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, za to, że nie uwierzyłeś moim słowom, które zostaną wypełnione w swoim czasie. (Łk 1,45; Łk 1,61) 

21 Lud natomiast czekał na Zachariasza i dziwił się jego zwlekaniu w przybytku. 

22 On zaś po wyjściu nie mógł im nic powiedzieć i poznali, że oglądał widzenie w przybytku; on sam też dawał im znaki, wciąż jednak pozostawał niemy. 

23 Następnie, po wypełnieniu się dni jego urzędowania, odszedł do swojego domu. 

24 Po tych dniach Elżbieta, jego żona, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, powtarzając: 

25 Tak mi uczynił Pan w dniach, kiedy [na mnie] wejrzał, aby zdjąć moją hańbę wśród ludzi. 

Zapowiedź narodzin Jezusa

26 Natomiast w szóstym miesiącu anioł Gabriel został posłany przez Boga do galilejskiego miasta o nazwie Nazaret, (Mt 2,23; Łk 1,19) 

27 do dziewicy przyrzeczonej mężowi o imieniu Józef, z domu Dawida – a dziewicy tej było na imię Maria. (Mt 1,16; Mt 1,18; Mt 1,20; Łk 1,69; Łk 2,4; Łk 3,23) 

28 Po wejściu do niej powiedział: Witaj, obdarzona łaską, Pan z tobą! Błogosławiona jesteś między kobietami. (Łk 1,42; Łk 1,66) 

29 Lecz ona przeraziła się z powodu tego słowa i zaczęła się zastanawiać, co by to przywitanie mogło znaczyć. 

30 A anioł powiedział do niej: Przestań się bać, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. (Mt 14,27; Łk 1,13; Dz 7,46; Hbr 4,16) 

31 Oto poczniesz w łonie i urodzisz syna, i nadasz Mu imię Jezus. (Mt 1,21; Mt 1,23; Mt 1,25; Łk 2,21) 

32 Ten będzie wielki i nazwą Go Synem Najwyższego. Da Mu też Pan Bóg tron Jego ojca Dawida (Mt 28,18; Mk 5,7; Mk 10,47; Łk 1,35; Łk 1,69; Łk 1,76; Łk 6,35; Dz 7,48; Rz 1,4; Hbr 1,2; Hbr 1,5) 

33 i będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a Jego Królestwu nie będzie końca. (Hbr 1,8; Ap 11,15) 

34 Wtedy Maria zapytała anioła: Jak to się stanie, skoro nie znam męża? 

35 W odpowiedzi anioł powiedział do niej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię; Dlatego też Święte, które się urodzi, będzie nazwane Synem Boga. (Mt 1,18; Mt 14,33; Mk 1,1; Mk 1,24; Łk 1,15; Łk 1,32; Dz 8,37) 

36 A oto Elżbieta, twoja krewna, ona także poczęła syna w swojej starości i jest to [już] szósty miesiąc tej, którą nazywano niepłodną, (Łk 1,24) 

37 gdyż u Boga żadne słowo nie jest niemożliwe. (Mt 18,16; Mt 26,75; Mt 27,14; Łk 1,20; Łk 5,5; Łk 7,1; Dz 6,13) 

38 Wtedy Maria powiedziała: Oto jestem służącą Pana, niech mi się stanie według twego słowa. I anioł odszedł od niej. 

Odwiedziny Marii u Elżbiety

39 W tych dniach Maria wstała i pośpiesznie wybrała się w górskie strony, do pewnego miasta w Judei, (Łk 1,65) 

40 i weszła do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę. 

41 A gdy Elżbieta usłyszała przywitanie Marii, podskoczył płód w jej łonie i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym. (Łk 1,1; Łk 1,15; Łk 2,12; Rz 9,11; 2 Tm 3,15; 1 P 2,2) 

42 Wówczas zawołała donośnym głosem i powiedziała: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony owoc twojego łona! 

43 I skąd mi to, że matka mojego Pana przyszła do mnie? (Łk 20,42) 

44 Bo oto, gdy głos twojego pozdrowienia dotarł do moich uszu, płód w moim łonie podskoczył z radości. 

45 Szczęśliwa [jest] też [ta], która uwierzyła, że nastąpi wypełnienie [słów] wypowiedzianych do niej przez Pana. (Łk 1,20) 

Modlitwa Marii

46 Wtedy Maria powiedziała: Moja dusza wywyższa Pana (Dz 10,46; Dz 19,17) 

47 i mój duch rozradował się z powodu Boga, mojego Wybawcy, (Rz 1,9; 1 Tes 5,23; 1 Tm 1,1; 1 Tm 2,3; 1 Tm 4,10; Tt 1,3; Tt 2,10; Tt 3,4; Jud 1,24) 

48 gdyż wejrzał na pokorę swojej służącej. Gdyż oto odtąd wszystkie pokolenia uważać mnie będą za szczęśliwą, (Łk 1,38; Łk 11,27; Jk 4,6) 

49 ponieważ Potężny uczynił mi wielkie rzeczy. Święte jest Jego imię, (Mk 5,19) 

50 a i Jego miłosierdzie na pokolenia i pokolenia dla tych, którzy się Go boją. (Dz 10,35) 

51 Okazał moc swoim ramieniem, rozproszył szczycących się zamysłami swoich serc; 

52 władców zrzucił z tronów, a pokornych – wywyższył, (Łk 1,48) 

53 głodnych nasycił dobrami a bogatych odprawił z niczym. (Łk 6,24; Łk 6,25) 

54 Ujął się za swoim sługą Izraelem, wspomniał na miłosierdzie, (Łk 1,72) 

55 jak powiedział naszym ojcom – Abrahamowi i jego nasieniu – na wieki. (Ga 3,16) 

56 Maria zaś pozostała z nią około trzech miesięcy, po czym wróciła do swojego domu. 

Narodziny Jana Chrzciciela

57 Dla Elżbiety natomiast wypełnił się czas jej rozwiązania i urodziła syna. 

58 I usłyszeli jej sąsiedzi i krewni, że Pan okazał jej swoje wielkie miłosierdzie, i cieszyli się razem z nią. 

59 A gdy ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecko, chcieli nazwać go imieniem jego ojca Zachariasza. (Łk 2,21; Flp 3,5) 

60 Jednak jego matka odezwała się i powiedziała: O nie! Ale będzie nazwany Jan. (Łk 1,13; Łk 1,63) 

61 Wówczas powiedzieli do niej: Nie ma nikogo pośród twoich krewnych, kto byłby nazwany tym imieniem. 

62 Zaczęli zatem gestykulować do jego ojca, jak chciałby je nazwać. 

63 A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan ma być jego imię. I wszyscy się zdziwili. 

64 I natychmiast zostały mu otwarte usta i [rozwiązany] język, i przemówił, wielbiąc Boga. (Mk 7,35; Łk 1,20) 

65 I wszystkich jego sąsiadów ogarnął strach, a po całej górskiej okolicy Judei omawiano wszystkie te sprawy. (Łk 2,9; Łk 5,26; Dz 2,43) 

66 Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, składali to sobie w sercu i mówili: Kim więc będzie to dziecko? Była z nim bowiem ręka Pana. (Dz 11,21) 

Proroctwo Zachariasza

67 A Zachariasz, jego ojciec, został napełniony przez Ducha Świętego i tak prorokował: (Łk 1,15) 

68 Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził swój lud i dokonał [jego] odkupienia, (Mt 15,31; Łk 7,16) 

69 i wzniósł nam Róg Zbawienia w domu swego sługi Dawida, (Łk 1,32; Łk 1,77; Łk 2,30; Dz 4,12) 

70 tak jak zapowiedział przed wiekami przez usta swoich świętych proroków, (Dz 3,21; Rz 1,2) 

71 zbawienie od naszych wrogów i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą, (Łk 1,74; Rz 8,31) 

72 dla okazania miłosierdzia naszym ojcom i z uwagi na swoje święte przymierze – (Łk 1,54; Łk 1,55; Rz 15,8) 

73 przysięgę, którą złożył naszemu ojcu Abrahamowi – że da nam, (Hbr 6,13) 

74 ocalonym z ręki wrogów, bez lęku służyć Mu (Hbr 9,14; 1 J 4,18) 

75 z poświęceniem i w sprawiedliwości przed Nim po wszystkie nasze dni. (Łk 1,6; Ef 4,24; Kol 1,22; Tt 2,12) 

76 A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, gdyż pójdziesz przed Panem, aby przygotować Jego drogi, (Mt 3,3; Mt 11,9; Mt 11,10; Łk 1,17; Łk 1,32; Łk 1,35; Łk 7,26; Łk 20,6) 

77 dać Jego ludowi poznanie zbawienia w odpuszczeniu ich grzechów, (Mt 1,21; Mk 1,4; Łk 1,69; Łk 2,30; Łk 3,3; Łk 3,6; Dz 2,38; Dz 5,31) 

78 przez litość miłosierdzia naszego Boga, w którym nawiedzi nas jutrzenka z wysokości, (Ef 5,14; Kol 1,12) 

79 by ukazać się tym, którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, i skierować nasze nogi na drogę pokoju. (Mt 4,16; Łk 2,14; Łk 7,50; Dz 26,18; Rz 3,17; Kol 1,13) 

80 A dziecko rosło, wzmacniało się w duchu i przebywało na pustkowiach aż do dnia swego wystąpienia wobec Izraela. (Mt 3,1; Mt 11,7; Łk 1,15; Łk 2,40; Łk 2,52) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).