1Powiedziałem wam o tym, abyście nie dali się złamać.2Będą was wyłączać z synagog. Nadchodzi nawet godzina, gdy każdy, kto was zabije, będzie przekonany, że przez to służy Bogu.3A będą to czynić, gdyż nie poznali Ojca ani Mnie.4Lecz mówię wam o tych sprawach, abyście — gdy przyjdzie ich godzina — przypomnieli sobie, że was o nich uprzedziłem. Wcześniej nie mówiłem wam o tym, ponieważ byłem z wami.5Teraz jednak odchodzę do Tego, który Mnie posłał, i nikt z was nie pyta Mnie, dokąd idę.6Ale ponieważ powiedziałem wam o tym, smutek napełnił wasze serce.
Dzieło Ducha Prawdy
7Lecz Ja mówię wam prawdę: Lepiej dla was, abym Ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Opiekun do was nie przyjdzie, natomiast jeśli odejdę — poślę Go do was.8A On, gdy przyjdzie, wykaże, że świat jest w błędzie co do grzechu, sprawiedliwości i sądu:9co do grzechu, gdyż nie wierzą we Mnie;10co do sprawiedliwości, gdyż odchodzę do Ojca i już Mnie nie zobaczycie;11a co do sądu, gdyż na władcę tego świata już zapadł wyrok.12Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie jesteście w stanie tego przyjąć.13Jednak gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, ponieważ nie będzie mówił sam od siebie, lecz powie o wszystkim, co usłyszy, i powiadomi was o tym, co ma nadejść.14On Mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam przekaże.15Wszystko to, co ma Ojciec, jest moje, dlatego powiedziałem, że z mego weźmie i wam przekaże.
Zapowiedź wielkiej radości
16Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie oglądać, i znów chwila — a zobaczycie Mnie.17Wówczas niektórzy z Jego uczniów pytali jedni drugich: Co znaczą te Jego słowa: Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie oglądać, i znów chwila — a zobaczycie Mnie, oraz: Gdyż idę do Ojca?18Zaczęli się więc zastanawiać: Co to za chwila, o której mówi? Nie rozumiemy, o co Mu chodzi.19Jezus rozpoznał, że chcieli Go pytać, i zagadnął: Czy rozważacie między sobą moje słowa: Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie oglądać, i znów chwila — a zobaczycie Mnie?20Ręczę i zapewniam, wy będziecie płakać i rozpaczać, a świat będzie się bawił; wy będziecie smutni, ale wasz smutek zamieni się w radość.21Kobieta, gdy rodzi, przeżywa trudne chwile, gdyż nadeszła godzina jej porodu. Gdy jednak urodzi dziecko, nie pamięta o cierpieniu. Przyćmiewa je radość, że człowiek przyszedł na świat.22Podobnie wy teraz przeżywacie smutek. Znów jednak was zobaczę i będziecie się cieszyć całym sercem, a waszej radości nikt was już nie pozbawi.23W tym dniu o nic też nie będziecie Mnie pytać. Ręczę i zapewniam, o cokolwiek poprosicie Ojca w moim imieniu, da wam.24Dotąd o nic nie prosiliście w moim imieniu. Proście, a otrzymacie, aby wasza radość osiągnęła pełnię.25Powiedziałem wam o tym w przypowieściach. Nadchodzi jednak godzina, gdy już nie będę do was mówił w przypowieściach, lecz wyraźnie opowiem wam o Ojcu.26W tym dniu będziecie prosić w moim imieniu, a Ja nie będę musiał wstawiać się za wami u Ojca.27Sam Ojciec kocha was, dlatego że wy Mnie pokochaliście i uwierzyliście, że Ja wyszedłem od Boga.28Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat, teraz znów opuszczam świat i wracam do Ojca.29Wtedy Jego uczniowie powiedzieli: Tym razem mówisz wyraźnie, nie używasz żadnej przypowieści.30Teraz mamy pewność, że wiesz wszystko i nie musimy Cię o nic pytać; dlatego wierzymy, że wyszedłeś od Boga.31Jezus im odpowiedział: Teraz wierzycie?32Oto nadchodzi godzina, a właściwie już nadeszła, że się rozproszycie, każdy do swoich spraw, a Mnie zostawicie samego. Ja jednak nie jestem sam, gdyż jest ze Mną Ojciec.33Powiedziałem wam o tym, abyście we Mnie mieli pokój. Na świecie będziecie doświadczać ucisku, ale odwagi — Ja odniosłem już zwycięstwo nad światem.
Jana 16
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1To wam powiedziałem, abyście pozostali niezrażeni [do Mnie].[1]2Wyłączać was będą z synagog;[2] nadchodzi nawet godzina, kiedy każdy, kto was zabije, będzie uważał, że wyświadcza posługę Bogu. (Mt 24,9; Dz 26,9; Ap 6,9)3A będą to czynić, ponieważ nie poznali ani Ojca, ani Mnie. (1 J 3,1)4Powiedziałem wam jednak o tym, abyście – gdy przyjdzie ich godzina – przypomnieli sobie, że wam o nich powiedziałem. Nie mówiłem wam zaś o tym od początku, ponieważ byłem z wami.5Teraz jednak odchodzę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: Dokąd idziesz?6Ale ponieważ powiedziałem wam o tym, smutek napełnił wam serce.
Dzieło Ducha Prawdy
7Lecz Ja mówię wam prawdę: Korzystniej jest dla was, żebym Ja odszedł. Bo jeśli nie odejdę, Opiekun do was nie przyjdzie, jeśli zaś odejdę – poślę Go do was.8A On, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, sprawiedliwości i sądzie;9o grzechu,[3] ponieważ nie wierzą we Mnie;[4] (Rz 14,23; Ef 2,1; Ef 2,4; 1 J 3,4; 1 J 5,17)10o sprawiedliwości,[5] gdyż odchodzę do Ojca i już Mnie nie zobaczycie; (Mt 12,37; Dz 5,31; Rz 1,4; Rz 1,17; Rz 4,25; Rz 10,9; Ef 2,8; Tt 3,3)11a o sądzie, gdyż władca tego świata został osądzony.[6] (Łk 4,18; 2 Kor 3,17)12Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie jesteście w stanie tego znieść; (Mk 4,33; 1 Kor 3,1)13jednak gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, ponieważ nie będzie mówił sam od siebie, lecz o czym usłyszy, powie, i oznajmi wam to, co ma nadejść. (1 J 2,27; 1 J 4,6; 1 J 5,6; Ap 1,1; Ap 1,19)14On Mnie uwielbi, gdyż z mojego weźmie i wam oznajmi.15Wszystko, co ma Ojciec, jest moje, dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam oznajmi. (Kol 2,9)
Zapowiedź wielkiej radości
16Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie oglądać, i znów chwila – a zobaczycie Mnie.17Wówczas niektórzy z Jego uczniów pytali jedni drugich: Co znaczy to, o czym nam mówi: Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie oglądać, i znów chwila – a zobaczycie Mnie? Oraz: Gdyż idę do Ojca?18Zaczęli zatem zastanawiać się: Co to za chwila, o której mówi? Nie rozumiemy, o czym mówi.19Jezus rozpoznał, że chcieli Go pytać, i powiedział im: Czy o to wypytujecie siebie nawzajem, że powiedziałem: Jeszcze chwila i nie będziecie Mnie oglądać, i znów chwila – a zobaczycie Mnie?20Ręczę i zapewniam was: Wy będziecie płakać i rozpaczać, a świat będzie się weselił; wy będziecie smutni, ale wasz smutek zamieni się w radość. (Mt 28,8; Mk 16,10; Łk 23,27; Łk 24,41)21Kobieta, gdy rodzi, przeżywa smutek, ponieważ nadeszła jej godzina; gdy jednak urodzi dziecko, już nie pamięta o cierpieniu, z powodu radości, że człowiek został zrodzony na świat. (Dz 13,33; Ga 4,19; 1 Tes 5,3; Hbr 1,5)22Zatem i wy teraz przeżywacie smutek, znów jednak was zobaczę i wasze serce rozraduje się, a waszej radości nikt wam [już] nie odbierze.23A w tym dniu nie będziecie Mnie o nic pytać. Ręczę i zapewniam was: O cokolwiek poprosicie Ojca w moim imieniu, da wam. (Mt 7,7; Mk 11,24; Jk 1,5; 1 J 5,14)24Dotąd o nic nie prosiliście w moim imieniu; proście, a weźmiecie, aby wasza radość była pełna. (1 J 1,4)25Powiedziałem wam o tym w przypowieściach; nadchodzi godzina, gdy już nie będę do was mówił w przypowieściach, lecz wyraźnie oznajmię wam o Ojcu. (Mt 13,34; Mk 4,33)26W tym dniu będziecie prosić w moim imieniu i nie mówię wam, że Ja będę prosił Ojca za wami;27sam Ojciec bowiem kocha was dlatego, że wy Mnie pokochaliście i uwierzyliście, że Ja wyszedłem od Boga. (Rz 5,8)28Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat;[7] znów opuszczam świat i idę do Ojca.29Wtedy Jego uczniowie powiedzieli: Oto teraz mówisz wyraźnie i nie opowiadasz żadnej przypowieści.[8]30Teraz wiemy, że wiesz wszystko i nie potrzebujesz, aby Cię ktoś pytał; dlatego wierzymy, że wyszedłeś od Boga. (Mt 16,16; Mk 15,39)31Jezus odpowiedział im: Teraz wierzycie?32Oto nadchodzi godzina, a nawet nadeszła, że się rozproszycie, każdy do swego, i Mnie pozostawicie samego; ale nie jestem sam, gdyż jest ze Mną Ojciec. (Mt 26,31; Mt 26,56)33To wam powiedziałem, abyście we Mnie mieli pokój. Na świecie będziecie mieć ucisk, ale odwagi, Ja zwyciężyłem świat.[9] (Dz 27,25; Rz 5,1; Rz 8,37; Ef 2,14; Kol 1,20; 1 J 4,4; 1 J 5,4)