8Wtedy Filip wtrącił: Panie, ukaż[4] nam Ojca, a [to] nam wystarczy. (Jan 1,43)9Jezus odpowiedział mu: Tyle czasu jestem z wami i nie poznałeś Mnie, Filipie? Kto Mnie zobaczył, zobaczył Ojca. Jak możesz mówić: Ukaż nam Ojca? (Jan 12,45; Kol 1,15; Hbr 1,3)10Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów, które do was kieruję, nie wypowiadam od siebie; to Ojciec, który mieszka we Mnie, dokonuje swoich dzieł. (Jan 7,16; Jan 10,30; Jan 10,38; Jan 12,49; Jan 14,20; Jan 14,24; Jan 16,13; Jan 17,21)11Wierzcie mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie; a jeśli nie, to wierzcie ze względu na same dzieła. (Jan 5,36; Jan 10,25; Jan 10,38)
27Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży wasze serce i niech się nie boi. (Lb 6,26; Ps 85,9; Mt 14,27; Łk 2,14; Łk 24,36; Jan 14,1; Jan 16,33; Rz 16,20; Flp 4,7; Kol 3,15)28Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę, lecz przyjdę do was. Gdybyście Mnie kochali, cieszylibyście się, że[9] idę do Ojca, gdyż Ojciec większy jest niż Ja.[10] (Mt 16,27; Jan 10,29; Jan 14,2; Jan 14,12; Jan 14,18; Jan 16,16; Jan 20,17)29Teraz też mówię wam [o tym], zanim to nastąpi, abyście, gdy nastąpi – uwierzyli. (Jan 13,19; Jan 16,4)30Nie będę już długo z wami rozmawiał, nadchodzi bowiem władca świata, ale we Mnie[11] nic [on] nie ma. (Jan 12,31; Jan 16,11; Ef 2,2)31Niech[12] jednak świat pozna, że kocham Ojca i czynię tak, jak Mi Ojciec polecił. Wstańcie, chodźmy stąd. (Jan 10,18; Jan 12,49)