1W tym czasie, gdy liczba uczniów rosła, helleniści zaczęli zarzucać Hebrajczykom, że przy codziennej posłudze lekceważą ich wdowy.2Wówczas Dwunastu zwołało pozostałych uczniów i wystąpiło z taką propozycją: Byłoby rzeczą niepożądaną, gdybyśmy zaniedbali Słowo Boga, a zajęli się usługiwaniem przy stołach.3Dlatego znajdźcie sobie, bracia, siedmiu mężczyzn cieszących się powszechnym uznaniem, pełnych Ducha i mądrości, którym moglibyśmy zlecić ten obowiązek,4a sami poświęcić się modlitwie oraz głoszeniu Słowa.5Rada ta spodobała się całemu zgromadzeniu. Wybrali zatem Szczepana, człowieka pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochorosa, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii.6Tych przedstawili apostołom, którzy pomodlili się o nich i włożyli na nich ręce.7W ten sposób Słowo Boga krzewiło się i liczba uczniów w Jerozolimie niezmiernie rosła. Liczna też rzesza kapłanów dawała posłuch wierze.
Historia Szczepana
8Co do Szczepana, to pełen łaski i mocy czynił cuda i wielkie znaki wśród ludu.9Wówczas zebrali się niektórzy z tak zwanej synagogi wyzwoleńców, do której należeli też Cyrenejczycy, Aleksandryjczycy oraz ludzie pochodzący z Cylicji i Azji, i rozprawiali ze Szczepanem.10Nie mogli jednak sprostać jego mądrości ani Duchowi, pod wpływem którego przemawiał.11Podstawili zatem osoby, które zeznały: Usłyszeliśmy, jak wypowiada bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi oraz Bogu.12W ten sposób podburzyli lud, starszych oraz znawców Prawa, zebrali się przeciwko niemu, schwytali go i zawlekli przed Wysoką Radę.13Tam również podstawili fałszywych świadków. Utrzymywali oni: Ten człowiek bez przerwy wypowiada się przeciwko temu świętemu miejscu oraz przeciwko Prawu.14Słyszeliśmy, jak mówi, że ten Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje przekazane nam przez Mojżesza.15A gdy wszyscy, którzy zasiadali w Wysokiej Radzie, utkwili w nim wzrok, uderzyło ich, że jego twarz przypomina oblicze anioła.
Dzieje Apostolskie 6
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
8Szczepan[6] zaś, pełen łaski i mocy, czynił cuda i wielkie znaki wśród ludu. (Mk 16,17; Dz 1,8; Dz 2,43; Dz 3,4; Dz 4,33; Dz 5,12; Dz 6,1; Dz 8,6; Dz 14,3; Dz 15,12)9Powstali zaś niektórzy z tak zwanej synagogi wyzwoleńców,[7] Cyrenejczyków, Aleksandryjczyków oraz tych z Cylicji[8] i Azji, i rozprawiali ze Szczepanem. (Mt 27,32; Dz 15,23; Dz 15,41; Dz 22,3; Dz 23,34)10Lecz nie mogli sprostać mądrości i Duchowi, w którym przemawiał. (Łk 21,15; Dz 6,3; Dz 6,5)11Wówczas podstawili mężczyzn mówiących: Usłyszeliśmy, jak wypowiada bluźniercze słowa przeciwko Mojżeszowi i Bogu. (Mt 26,59; Mk 14,55)12Podburzyli więc lud, starszych oraz znawców Prawa, powstali, porwali go i zaprowadzili do Sanhedrynu.13Postawili też fałszywych świadków, którzy mówili: Ten człowiek nie przestaje mówić rzeczy przeciw temu świętemu miejscu oraz [przeciw] Prawu; (Mt 26,59; Dz 7,58; Dz 21,28; Dz 25,8)14usłyszeliśmy go bowiem, jak mówi, że ten Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje, które przekazał nam Mojżesz. (Dz 15,1; Dz 21,21; Dz 28,17)15A gdy wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, utkwili w nim wzrok, zauważyli, że jego oblicze jest niczym oblicze anioła.