1Nie chciałbym bowiem, bracia, abyście byli nieświadomi, że wszyscy nasi ojcowie byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze.2Wszyscy też zostali ochrzczeni w Mojżesza — w obłoku oraz w morzu.3Ponadto wszyscy jedli ten sam duchowy pokarm.4Wszyscy pili ten sam duchowy napój, bo pili z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus.5A jednak większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich — jak wiemy — zaległy pustynię.6Wszystko to może nam służyć za przykład, abyśmy nie pożądali złych rzeczy, tak jak to było w ich przypadku.7Nie bądźcie też bałwochwalcami, tak jak niektórzy z nich. Czytamy bowiem: Usiadł lud, aby jeść i pić, po czym powstał, aby się bawić.8I nie oddawajmy się nierządowi, tak jak niektórzy z nich, przez co jednego dnia padły dwadzieścia trzy tysiące ludzi.9Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, tak jak niektórzy z nich, za co skończyli życie pokąsani przez węże.10Ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich, przez co poginęli z ręki niszczyciela.11Wszystko to dla przykładu dotknęło tamtych ludzi i zostało opisane, by służyć za przestrogę nam, żyjącym u kresu wieków.12Dlatego kto myśli, że stoi, niech uważa, aby nie upadł.13Dotychczas nie spotkała was próba przekraczająca siły ludzkie. Bóg jest wierny. On nie dopuści, aby was doświadczano ponad wasze siły. W czasie próby wskaże wam wyjście, abyście mogli ją znieść.14Dlatego, moi ukochani, uciekajcie od bałwochwalstwa.15Przemawiam jak do rozsądnych, sami oceńcie to, co mówię:16Czy kielich duchowych dóbr, za który jesteśmy tak wdzięczni, nie oznacza udziału we krwi Chrystusa? Czy chleb, który łamiemy, nie oznacza udziału w Jego ciele?17Ponieważ jest jeden chleb, my, choć liczni, stanowimy jedno ciało, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę pochodzącą z jednego chleba.18Przyjrzyjcie się Izraelowi jako ludowi: Ci, którzy spożywają ofiary, stają się uczestnikami ołtarza.19Co chcę przez to wszystko powiedzieć? Czy to, że ofiara składana bóstwom ma jakieś znaczenie? Albo że samo bóstwo coś znaczy?20Otóż chcę przez to powiedzieć, że to, co składają w ofierze, ofiarują demonom, a nie Bogu. Ja natomiast nie chcę, abyście mieli coś wspólnego z demonami.21Nie możecie pić z kielicha Pańskiego i z kielicha demonów. Nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów.22Czy chcemy wzbudzić w Panu zazdrość? Czy jesteśmy mocniejsi niż On?23Wszystko wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje.24Nie zabiegajcie tylko o to, co służy wam, ale również o to, co służy innym.25Jedzcie wszystko, co się sprzedaje na targu mięsnym. Dla spokoju sumienia w nic nie wnikajcie,26gdyż własnością Pana jest ziemia i to, co ją wypełnia.27Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią. O nic — ze względu na sumienie — nie pytajcie.28Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który zwrócił na to uwagę, a także ze względu na sumienie.29Mówię jednak nie o twoim sumieniu, lecz tej drugiej osoby, bo dlaczego moja wolność miałaby być sądzona przez cudze sumienie?30Jeśli ja z wdzięcznością uczestniczę w posiłku, dlaczego ktoś ma mnie obrażać za to, za co ja dziękuję?31A zatem cokolwiek jecie lub pijecie, albo cokolwiek czynicie, wszystko to czyńcie na chwałę Boga.32Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani Kościołowi Bożemu,33podobnie jak ja staram się zadowolić wszystkich we wszystkim, dbając nie o to, co mi służy, lecz co służy innym, bo zależy mi na ich zbawieniu.
1 Koryntian 10
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Nie chcę bowiem, abyście byli nieświadomi, bracia, że nasi ojcowie wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przeszli przez morze.2Wszyscy też w Mojżesza byli ochrzczeni w obłoku i w morzu, (Rz 6,3; Ga 3,27)3wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli4i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z towarzyszącej im duchowej skały, a tą skałą był Chrystus.5Ale większość z nich nie spodobała się Bogu, ciała ich bowiem zostały rozrzucone po pustkowiu. (Hbr 3,17; Hbr 11,6; Jud 1,5)6Rzeczy te stały się dla nas wzorcami,[1] abyśmy my nie byli pożądającymi złych rzeczy, jak tamci pożądali. (1 Kor 10,11)7Nie stawajcie się też bałwochwalcami, jak niektórzy z nich; jak napisano: Usiadł lud, aby jeść i pić, i powstali, aby się bawić. (1 Kor 5,11; 1 Kor 10,14)8Ani nie oddawajmy się nierządowi, jak niektórzy z nich się oddawali i jednego dnia padło dwadzieścia trzy tysiące. (1 Kor 5,1; Ap 2,14)9Nie wystawiajmy też na próbę Chrystusa, jak niektórzy z nich wystawiali i poginęli od wężów, (Mt 4,7)10ani nie szemrajcie, tak jak niektórzy z nich szemrali i zostali pobici przez niszczyciela. (Flp 2,14)11Rzeczy te spadły na tamtych wzorcowo i zostały spisane, by być przestrogą dla nas, których dosięgnął koniec wieków. (Rz 4,23; Rz 4,24; 1 Kor 10,6; 1 P 4,7)12Dlatego kto myśli, że już stanął, niech uważa, by nie upadł. (Rz 5,2; Rz 11,20; 1 Kor 3,18; 2 Kor 1,24)13Próba was nie dopadła, za wyjątkiem ludzkiej;[2] Bóg jednak jest wierny; On nie dopuści, aby was próbowano ponad to, na co was stać, ale wraz z próbą da wyjście, abyście mogli przetrwać. (Mt 6,13; 1 Kor 1,9; 1 Tes 5,24; Jk 1,13; 2 P 2,9)14Dlatego, ukochani moi, uciekajcie od bałwochwalstwa. (1 Kor 10,7; 1 J 5,21)15Przemawiam jak do rozsądnych; sami rozsądźcie, co mówię. (1 Kor 11,13)16Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest wspólnotą krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czy nie jest wspólnotą[3] ciała Chrystusa? (Mt 20,22; Mt 26,26; Mt 26,27; Mk 14,22; Mk 14,23; Łk 22,19; Łk 22,20; Dz 2,42; Dz 20,7; 1 Kor 10,21; 1 Kor 11,23; 1 Kor 11,25; Hbr 9,14; Hbr 10,5; Hbr 10,10; 1 P 1,19; 1 P 2,24; Ap 14,10)17Ponieważ jest jeden chleb, my, liczni, jesteśmy jednym ciałem, wszyscy bowiem bierzemy cząstkę z jednego chleba. (Rz 12,5; 1 Kor 12,12; 1 Kor 12,13; 1 Kor 12,20; 1 Kor 12,27; Ef 2,16; Ef 4,4; Ef 4,16; Kol 3,15)18Przyjrzyjcie się Izraelowi według ciała; czy ci, którzy spożywają ofiary, nie są uczestnikami ołtarza?19Co zatem mówię? Czy to, że ofiara składana bóstwom jest czymś? Albo że bóstwo jest czymś? (1 Kor 8,4)20Raczej że to, co ofiarują, ofiarują demonom,[4] a nie Bogu; nie chcę natomiast, abyście stawali się wspólnikami demonów. (2 Kor 6,15; 1 Tm 4,1; Ap 9,20)21Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie brać cząstki ze stołu Pańskiego i stołu demonów. (1 Kor 10,16; 2 Kor 6,15)22Czy pobudzamy [tu] Pana do zazdrości? Czy jesteśmy mocniejsi niż On? (2 Kor 11,2)23Wszystko wolno,[5] ale nie wszystko niesie korzyść; wszystko wolno, ale nie wszystko buduje. (1 Kor 6,12)24Niech nikt nie szuka swego, lecz tego, co bliźniego.[6] (Rz 15,2; 1 Kor 10,33; 1 Kor 13,5)25Wszystko, co jest sprzedawane na targu mięsnym,[7] jedzcie, o nic z powodu sumienia nie pytając;[8] (1 Kor 8,4; 1 Kor 10,27; 1 Tm 4,3)26gdyżPańska jest ziemia oraz [cała] jej pełnia.27Jeśli zaprasza was ktoś z niewierzących, a chcecie pójść, jedzcie wszystko, co przed wami postawią, o nic z powodu sumienia nie pytając. (Łk 10,8; 1 Kor 8,7; 1 Kor 10,25)28Jeśli jednak ktoś powiedziałby wam: To jest ofiara złożona bóstwom, nie jedzcie ze względu na tego, który to wyjawił, a także na sumienie; (Rz 14,15; Rz 14,21)29o sumieniu zaś mówię nie twoim, lecz bliźniego; bo dlaczego moja wolność ma być sądzona przez czyjeś sumienie? (1 Kor 8,7)30Jeśli ja uczestniczę z wdzięcznością, dlaczego mam być obrażany za to, za co ja dziękuję? (Dz 27,35; Rz 14,6; 1 Tm 4,3)31Cokolwiek zatem jecie czy pijecie, cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Boga. (Rz 14,17; 1 Kor 6,20; Kol 3,17; 1 P 4,11)32Bądźcie ludźmi, którzy nie dają powodu do potknięć ani Żydom, ani Grekom, ani zgromadzeniu Boga, (Rz 14,13; Rz 14,20; Rz 14,21; 1 Kor 8,9; 1 Kor 8,13)33jak i ja wszystkich we wszystkim zadawalam, nie szukając własnej korzyści, lecz wielu, aby byli zbawieni. (Rz 11,14; Rz 15,2; 1 Kor 9,20; 1 Kor 9,22; 1 Kor 10,24; 1 Kor 13,5)