1Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, naszego Pana? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu?2Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was jestem. Wy właśnie jesteście pieczęcią mojego apostolstwa w Panu.3Moja obrona wobec tych, którzy mnie oskarżają, jest taka:4Czy nie mamy prawa jeść i pić?5Czy nie mamy prawa zabierać z sobą siostry, kobiety,[1] jak to czynią pozostali apostołowie i bracia Pana oraz Kefas?6Czy tylko ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować?7Kto kiedykolwiek służył w wojsku na własny koszt? Kto sadzi winnicę i nie korzysta z jej owocu? Albo kto wypasa stado i nie spożywa mleka z udoju?8Czy mówię to tylko po ludzku? Czy Prawo nie mówi podobnie?9Bo przecież w Prawie Mojżesza znajdujemy słowa: Młócącemu bydlęciu nie zawiązuj pyska. Czy Bóg ma na uwadze tylko bydlęta?10Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? To w odniesieniu do nas jest napisane, że oracz powinien orać w nadziei, a młocarz młócić w nadziei, że będą mieli udział w plonach.11Jeśli posialiśmy wam dobra duchowe, to cóż wielkiego, jeśli skorzystamy z materialnych?12Skoro inni korzystają z tego prawa względem was, to dlaczego tym bardziej nie my? Nie skorzystaliśmy z niego jednak. Wszystko znosimy, by nie stawiać żadnych przeszkód Chrystusowej dobrej nowinie.13Czy nie wiecie, że ci, którzy pracują przy składaniu ofiar, żyją ze świątyni, a ci, którzy krzątają się przy ołtarzu, korzystają z ołtarza?14Podobnie Pan ustalił, aby ci, którzy głoszą dobrą nowinę, z dobrej nowiny żyli.15Ja jednak nie skorzystałem z tego prawa. Nie piszę też dlatego, że chciałbym skorzystać, bo wolałbym raczej umrzeć niż zostać pozbawionym mojej chluby.16Bo jeśli głoszę dobrą nowinę, nie mam czym się szczycić — taka spoczywa na mnie odpowiedzialność. I biada mi, jeślibym dobrej nowiny nie głosił.17Jeśli jednak czynię to jako ochotnik, mam zapłatę. Gdybym nie czynił tego jako ochotnik, to po prostu wywiązywałbym się z powierzonego mi zadania.18Więc za co mam mieć nagrodę? Za to, że głosząc dobrą nowinę, czynię to za darmo, nie korzystając z prawa, do którego mnie głoszenie upoważnia.19Chociaż jestem wolny wobec wszystkich, stałem się niewolnikiem wszystkich, aby pozyskać jak najliczniejsze grono ludzi.20Dla Żydów stałem się jak Żyd, aby pozyskać Żydów. Dla tych, którzy podlegają Prawu, stałem się jak ten, który podlega Prawu — choć sam nie podlegam Prawu — aby pozyskać tych, którzy podlegają Prawu.21Dla tych, którzy nie podlegają Prawu, stałem się jak ten, który nie podlega Prawu — choć nie żyję bez Prawa Bożego, lecz podlegam Prawu Chrystusa — aby pozyskać tych, którzy nie podlegają Prawu.22Dla słabych stałem się słaby, aby pozyskać słabych — dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby zbawić przynajmniej niektórych.23A czynię to wszystko dla dobrej nowiny, aby stać się jej współuczestnikiem.24Czy nie wiecie, że biegacze na stadionie wprawdzie wszyscy biegną, ale tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście ją zdobyli.25Każdy zawodnik odmawia sobie wszystkiego, tamci wprawdzie, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny.26Ja zatem biegnę nie jakbym nie znał celu, walczę nie jak ten, kto uderza w próżnię.27Raczej, surowy dla siebie, trzymam swe ciało w ryzach, abym czasem, głosząc innym, sam nie okazał się niewypróbowany.
1 Koryntian 9
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, naszego Pana? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu? (Dz 9,3; Dz 9,17; Dz 22,17; Dz 23,11; Dz 26,16; 1 Kor 1,1; 1 Kor 3,6; 1 Kor 4,15; 1 Kor 9,19; 1 Kor 15,8; 2 Kor 12,12; 1 Tm 2,7; 2 Tm 1,11)2Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was jestem; pieczęcią mojego apostolstwa wy jesteście w Panu. (2 Kor 3,2)3Moja obrona przeciw tym, którzy mnie oskarżają, jest taka:4Czy nie mamy prawa jeść i pić? (Łk 10,8; 1 Kor 9,13)5Czy nie mamy prawa brać z sobą siostry – kobiety,[1] jak i pozostali apostołowie i bracia Pana oraz Kefas?6Czy tylko ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować? (Dz 13,2; Ga 2,1; Ga 2,9; 2 Tes 3,9)7Kto kiedy pełni służbę żołnierską na własny koszt? Kto zasadza winnicę i nie je jej owocu? Albo kto pasie stado i nie spożywa mleka ze stada? (1 Kor 3,6; 1 Kor 9,13; 1 Tm 1,18; 2 Tm 2,3)8Czy mówię to tylko po ludzku? Czy i Prawo tego nie mówi? (Rz 3,5)9Bo to w Prawie Mojżesza jest napisane: Młócącemu bydlęciu nie zawiążesz pyska. Czy Bóg troszczy się tylko o bydlęta? (1 Tm 5,18)10Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? Ze względu na nas bowiem jest napisane, że oracz winien orać w nadziei, a młocarz [młócić] w nadziei udziału [w plonach]. (2 Tm 2,6)11Jeśli my wam posialiśmy [dobra] duchowe, to cóż wielkiego, jeśli my wasze cielesne zbierzemy? (Rz 15,27; Ga 6,6)12Jeśli inni w waszym prawie uczestniczą, dlaczego nie tym bardziej my? Nie skorzystaliśmy jednak z tego prawa, ale wszystko znosimy, aby żadnej przeszkody nie czynić ewangelii Chrystusa. (Dz 20,34; 1 Kor 9,15; 1 Kor 9,18; 1 Kor 13,7; 2 Kor 6,3; 2 Kor 11,7; 2 Kor 12,13; 1 Tes 2,9; 2 Tes 3,8)13Czy nie wiecie, że ci, którzy przy poświęconych pracują, to, co ze świątyni, jedzą, [a] ci, którzy przy ołtarzu służą, w ołtarzu mają udział?14Tak też i Pan zarządził, aby ci, którzy ewangelię głoszą, z ewangelii żyli. (Mt 10,10; Łk 10,7; 1 Kor 9,4; Ga 6,6)15Ja jednak nie skorzystałem z żadnej z tych rzeczy. Nie piszę[2] zaś tego, aby tak stało się ze mną; bo wolałbym raczej umrzeć, niż… – mojej chluby nikt mnie nie pozbawi. (Dz 18,3; 2 Kor 11,10)16Jeśli bowiem głoszę ewangelię, nie jest to moją chlubą – spoczywa na mnie powinność;[3] biada mi bowiem, jeślibym ewangelii nie głosił. (Dz 4,20)17Bo jeśli czynię to ochotniczo, mam zapłatę; jeśli zaś nieochotniczo, to sprawuję powierzony mi zarząd. (Łk 17,7; 1 Kor 3,8; 1 Kor 3,14; Ga 2,7; Ef 3,2; Kol 1,25)18W czym więc ta moja zapłata? [W tym], że głosząc za darmo, czynię wkład[4] w tę ewangelię przez niekorzystanie z mojego prawa [do udziału] w ewangelii.19Bo jako wolny od wszystkich, uczyniłem się niewolnikiem wszystkich, abym tym liczniejsze grono pozyskał. (Mt 18,15; Mt 20,26; 1 Kor 9,1; 1 Kor 10,29; 2 Kor 4,5; Ga 5,13; 1 P 3,1)20I stałem się dla Żydów jak Żyd, aby Żydów pozyskać; dla tych, którzy są pod Prawem, jak ten, który jest pod Prawem – choć sam nie jestem pod Prawem – aby tych, którzy są pod Prawem, pozyskać. (Dz 16,3; Dz 21,20; Rz 3,19; Rz 6,14; Rz 11,14; Ga 2,19)21Dla tych, którzy są bez Prawa, jak ten, który jest bez Prawa – choć nie jestem bez Prawa Bożego, lecz pod Prawem Chrystusa – aby tych, którzy są bez Prawa, pozyskać. (Rz 2,12; Rz 2,14; Ga 2,3; Ga 6,2)22Dla słabych stałem się słaby, aby słabych pozyskać; dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby przynajmniej niektórych zbawić. (Rz 11,14; Rz 15,1; 1 Kor 7,16; 1 Kor 10,33; 2 Kor 11,29)23A wszystko to czynię dla ewangelii, aby stać się jej współuczestnikiem.[5] (Flp 1,7)24Czy nie wiecie, że biegacze na stadionie[6] wprawdzie wszyscy biegną, ale tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście [ją] zdobyli. (Dz 20,24; Ga 2,2; Ga 5,7; Flp 2,16; Flp 3,14; 2 Tm 4,7; Hbr 12,1)25A każdy zawodnik wszystko w sobie opanowuje,[7] tamci wprawdzie, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny. (2 Tm 2,5; 2 Tm 4,8; Jk 1,12; 1 P 1,4; 1 P 5,4; Ap 2,10; Ap 3,11)26Ja – zgodnie z tym – tak biegnę, nie jakby bez celu, tak boksuję, nie jakbym okładał powietrze; (Ga 2,2; 2 Tm 4,7)27ale podbijam[8] moje ciało i biorę je w niewolę, abym w jakiś sposób ogłosiwszy innym, sam nie okazał się niewypróbowany.[9] (Rz 8,13; Rz 13,14; 2 Kor 13,5; 2 Tm 3,8; Tt 1,16; Hbr 6,8)