1Тогава ГОСПОД каза на Самумуил: Докога ще плачеш за Саул, тъй като Аз съм го отхвърлил да не царува над Израил? Напълни рога си с миро и иди; Аз те изпращам при витлеемеца Есей; защото Си промислих цар измежду неговите синове. (1 Цар 9:16; 1 Цар 15:23; 1 Цар 15:35; 4 Цар 9:1; Пс 78:70; Пс 89:19; Пс 89:20; Д А 13:22)2А Самуил отвърна: Как да ида? Ако чуе Саул, ще ме убие. И ГОСПОД каза: Вземи със себе си телица и кажи: Дойдох да пожертвам на ГОСПОДА; (Изх 4:15; 1 Цар 9:12; 1 Цар 9:16; 1 Цар 20:29)3и покани Есей на жертвата. Тогава Аз ще ти покажа какво да правиш; и ще помажеш този, когото ти посоча по име.4Самуил направи каквото каза ГОСПОД и отиде във Витлеем. А градските старейшини го посрещнаха разтреперани и го запитаха: С мир ли идваш? (1 Цар 21:1; 3 Цар 2:13; 4 Цар 9:22)5Той отговори: С мир. Идвам да пожертвам на ГОСПОДА. Осветете се и елате с мене на жертвата. И той освети Есей и синовете му и ги покани на жертвата. (Изх 19:10; Изх 19:14)6И когато те влизаха и Самуил видя Елиав, си каза: Със сигурност този е помазаникът, когото ГОСПОД е избрал. (1 Цар 17:13; 3 Цар 12:26; 1 Лет 27:18)7Но ГОСПОД каза на Самуил: Не гледай на лицето му, нито на високия му ръст, понеже съм го отхвърлил. Защото не гледам, както гледа човек; понеже човек гледа на лице, а ГОСПОД гледа на сърце. (3 Цар 8:39; 1 Лет 28:9; Пс 7:9; Пс 147:10; Пс 147:11; Ис 55:8; Ер 11:20; Ер 17:10; Ер 20:12; Д А 1:24; 2 Кор 10:7)8Тогава Есей повика Авинадав и го накара да мине пред Самуил. А Самуил каза: И този не е избрал ГОСПОД. (1 Цар 17:13)9Тогава Есей накара Сама да мине; но Самуил каза: Нито пък този е избраникът на ГОСПОД. (1 Цар 17:13; 2 Цар 13:3; 1 Лет 2:13)10И Есей накара да минат и седемте му сина пред Самуил; но Самуил каза на Есей: ГОСПОД не е избрал тези.11Тогава Самуил запита Есей: Всичките ти синове ли присъстват тук? Есей отговори: Остава само най-младият. Той пасе овцете. А Самуил му каза: Прати да го доведат; защото няма да седнем около трапезата, докато той не дойде тук. (1 Цар 17:12; 2 Цар 7:8; Пс 78:70)12И Есей изпрати и го доведоха. Той беше рус, с хубави очи и красив наглед. И ГОСПОД каза: Стани, помажи го, защото това е той. (1 Цар 9:17; 1 Цар 17:42; П П 5:10)13Тогава Самуил взе рога с мирото и го помаза пред братята му; и ГОСПОДНИЯТ Дух дойде със сила върху Давид от същия ден и нататък. Тогава Самуил стана и си отиде в Рама. (Чис 27:18; Съд 11:29; Съд 13:25; Съд 14:6; 1 Цар 10:1; 1 Цар 10:6; 1 Цар 10:10; Пс 89:20)
Злият дух в Саул
14А ГОСПОДНИЯТ Дух се беше оттеглил от Саул и зъл дух от ГОСПОДА го смущаваше. (Съд 9:23; Съд 16:20; 1 Цар 11:6; 1 Цар 18:10; 1 Цар 18:12; 1 Цар 19:9; 1 Цар 28:15; Пс 51:11)15И така, слугите на Саул му казаха: Ето, смущава те зъл дух от Бога;16затова нека господарят ни заповяда на слугите си, които са пред него, за да потърсят човек, който знае да свири на арфа. И когато злият дух от Бога е на тебе, този човек ще свири с ръцете си и ще ти стане по-добре. (Бит 41:46; 1 Цар 16:21; 1 Цар 16:22; 1 Цар 16:23; 3 Цар 10:8; 4 Цар 3:15)17И Саул каза на слугите си: Намерете ми човек, който свири добре, и го доведете при мене.18Тогава един от слугите му проговори: Видях един от синовете на витлеемеца Есей, който знае да свири и е силен и храбър военен мъж. В слово е разумен и е красив човек. И ГОСПОД е с него. (1 Цар 3:19; 1 Цар 17:32; 1 Цар 17:34; 1 Цар 18:12; 1 Цар 18:14)19Тогава Саул проводи пратеници до Есей да кажат: Изпрати ми сина си Давид, който пасе овцете. (1 Цар 16:11; 1 Цар 17:15; 1 Цар 17:34)20И така, Есей взе един осел, натовари го с хляб и с един мях с вино, и едно яре, и ги прати на Саул със сина си Давид. (Бит 43:11; 1 Цар 10:27; 1 Цар 17:18; Пр 18:16)21Давид дойде при Саул и остана да служи при него. Саул го обикна много и Давид му стана оръженосец. (Бит 41:46; 3 Цар 10:8; Пр 22:29)22А Саул изпрати да кажат на Есей: Нека Давид остане при мене, защото придоби моето благоволение.23И когато злият дух от Бога идваше на Саул, Давид вземаше арфата и свиреше с ръцете си. Тогава Саул се освежаваше и му ставаше добре, и злият дух се оттегляше от него. (1 Цар 16:14; 1 Цар 16:16)
1L'Eternel dit à Samuel: «Quand cesseras-tu de pleurer sur Saül? Je l'ai rejeté afin qu'il ne règne plus sur Israël. Remplis ta corne d'huile et pars! Je t'envoie chez Isaï, le Bethléhémite, car j'ai vu parmi ses fils celui que je désire pour roi.»2Samuel dit: «Comment pourrais-je y aller? Saül l'apprendra et me tuera.» L'Eternel dit: «Tu prendras une génisse avec toi et tu diras: ‘Je viens pour offrir un sacrifice à l'Eternel.’3Tu inviteras Isaï au sacrifice. Je te préciserai ce que tu dois faire et tu désigneras par onction pour moi celui que je t'indiquerai.»4Samuel fit ce que l'Eternel avait dit et se rendit à Bethléhem. Les anciens de la ville accoururent effrayés à sa rencontre et demandèrent: «Ton arrivée annonce-t-elle quelque chose d'heureux?»5Il répondit: «Oui, je viens pour offrir un sacrifice à l'Eternel. Consacrez-vous et venez avec moi au sacrifice.» Il fit aussi consacrer Isaï et ses fils et les invita au sacrifice.6Lorsqu'ils entrèrent, il se dit, en voyant Eliab: «Certainement, celui que l'Eternel désigne par onction est ici devant lui.»7Mais l'Eternel dit à Samuel: «Ne prête pas attention à son apparence et à sa grande taille, car je l'ai rejeté. En effet, l'Eternel n'a pas le même regard que l'homme: l'homme regarde à ce qui frappe les yeux, mais l'Eternel regarde au cœur.»8Isaï appela Abinadab et le fit passer devant Samuel. Samuel dit: «L'Eternel n'a pas non plus choisi celui-ci.»9Isaï fit passer Shamma et Samuel dit: «L'Eternel n'a pas non plus choisi celui-ci.»10Isaï fit passer sept de ses fils devant Samuel et Samuel dit à Isaï: «L'Eternel n'a choisi aucun d'eux.»11Puis Samuel dit à Isaï: «Tous tes fils sont-ils là?» Il répondit: «Il reste encore le plus jeune, mais il garde les brebis.» Alors Samuel dit à Isaï: «Envoie quelqu'un le chercher, car nous ne prendrons pas place avant qu'il ne soit arrivé.»12Isaï envoya quelqu'un le chercher. Il était roux, avec de beaux yeux et une belle apparence. L'Eternel dit à Samuel: «Lève-toi, verse de l'huile sur lui, car c'est lui!»13Samuel prit la corne d'huile et le consacra par onction au milieu de ses frères. L'Esprit de l'Eternel vint sur David, à partir de ce jour et par la suite. Samuel se leva et partit à Rama.14L'Esprit de l'Eternel se retira de Saül, et celui-ci fut tourmenté par un mauvais esprit envoyé par l'Eternel.15Les serviteurs de Saül lui dirent: «Voici qu'un mauvais esprit envoyé par Dieu te tourmente.16Que notre seigneur parle! Tes serviteurs sont à ta disposition. Ils chercheront un homme qui sache jouer de la harpe. Quand le mauvais esprit envoyé par Dieu sera sur toi, il en jouera et tu seras soulagé.»17Saül répondit à ses serviteurs: «Trouvez-moi donc un homme qui joue bien et amenez-le-moi.»18L'un des serviteurs prit la parole et dit: «J'ai vu un fils d'Isaï, le Bethléhémite, qui sait jouer. C'est aussi un homme fort et vaillant, un guerrier. Il parle bien, a une belle apparence et l'Eternel est avec lui.»19Saül envoya des messagers à Isaï pour lui dire: «Envoie-moi ton fils David, celui qui est avec les brebis.»20Isaï prit un âne qu'il chargea de pain, d'une outre de vin et d'un chevreau, et il envoya tout cela à Saül par l'intermédiaire de son fils David.21David arriva vers Saül et se présenta devant lui. Il plut beaucoup à Saül et il fut désigné pour porter ses armes.22Saül fit dire à Isaï: «Je t'en prie, laisse David à mon service, car il a trouvé grâce à mes yeux.»23Lorsque le mauvais esprit envoyé par Dieu était sur Saül, David prenait la harpe et en jouait. Saül se calmait alors et se sentait mieux, et le mauvais esprit s'éloignait de lui.