Rzymian 9

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Oddanie Pawła względem Izraela

1 Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, poświadcza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, 

2 że mój smutek jest wielki, a ból w moim sercu nieustanny. 

3 Otóż ja sam życzyłem sobie wyklętym być od Chrystusa w zamian za moich braci, moich krewnych według ciała, 

4 którymi są Izraelici, których jest usynowienie i chwała, przymierza i nadanie Prawa, służba [świątynna] i obietnice, (Dz 3,13; Dz 7,32; Rz 3,23; Rz 8,15; Hbr 9,1; Hbr 9,6; Jk 2,1) 

5 których są ojcowie i od których pochodzi Chrystus według ciała, będący ponad wszystkim Bóg błogosławiony na wieki. Amen. (Mt 1,1; Łk 3,23; Rz 1,25) 

Izrael w Bożym planie zbawienia

6 Nie jest jednak tak, że zawiodło Słowo Boże. Bo nie wszyscy, którzy [pochodzą] z Izraela, są Izraelem, (Rz 2,28) 

7 ani, choć z nasienia Abrahama, nie wszyscy są dziećmi, ale od Izaaka będzie nazwane twoje nasienie. (Hbr 11,18) 

8 To znaczy: Nie ci, którzy są dziećmi ciała, są dziećmi Boga, ale dzieci obietnicy liczą się jako nasienie. (Ga 4,23) 

9 Słowo obietnicy brzmi bowiem tak: Przyjdę [znów] o tym czasie i Sara będzie miała syna. 

10 Nie tylko to, ale i Rebeka, która poczęła z łoża jednego, Izaaka, naszego ojca; 

11 jeszcze bowiem nie urodziły się ani nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby według wybrania pozostawał plan Boga – 

12 nie z uczynków, lecz z [woli] powołującego – powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu, 

13 jak napisano: Jakuba pokochałem, a Ezawa znienawidziłem. 

14 Co zatem powiemy? Czy u Boga jest niesprawiedliwość? W żadnym razie. 

15 Do Mojżesza bowiem mówi: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, i zlituję się, nad kim się zlituję. 

16 A zatem nie [zależy to od] chcącego ani od zabiegającego, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. (Ef 2,8) 

17 Mówi bowiem Pismo faraonowi: Po to tylko cię wzbudziłem, bym mógł na tobie okazać swoją moc i aby po całej ziemi sławiono moje imię. 

18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, i kogo chce, zatwardza. 

19 Powiesz mi zatem: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Czy ktokolwiek oparł się Jego woli? 

20 O człowieku! Przeciwnie, kim ty jesteś, że spierasz się z Bogiem? Czy rzeźba pyta rzeźbiarza: Dlaczego mnie tak wyrzeźbiłeś? 

21 Albo czy garncarz nie ma władzy nad gliną, by z tego samego zaczynu zrobić jedno naczynie do celów zaszczytnych, a drugie do niezaszczytnych? (2 Tm 2,20) 

22 [A co,] jeśli Bóg, chcąc ukazać gniew i dać poznać swą moc, zniósł z wielką cierpliwością naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie, 

23 a też aby dać poznać bogactwo swojej chwały nad naczyniami zmiłowania, które z góry przygotował do chwały, (Ef 1,3) 

24 które też powołał – [to jest] nas – nie tylko z Żydów, ale i z narodów? 

25 Jak i u Ozeasza mówi: Nie mój lud nazwę moim ludem i niekochaną – ukochaną; (1 P 2,10) 

26 i stanie się w miejscu, gdzie im powiedziano: Nie jesteście wy moim ludem, że zostaną tam nazwani synami Boga żywego. 

27 Izajasz z kolei woła w związku z Izraelem: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, [tylko] reszta będzie zbawiona; 

28 Słowo bowiem wypełniając i nie odwlekając spełni Pan na ziemi. 

29 A tak przepowiedział Izajasz: Gdyby Pan Zastępów nie pozostawił nam nasienia, stalibyśmy się jak Sodoma i przypominalibyśmy Gomorę. 

30 Co zatem powiemy? Że narody, które nie dążyły do sprawiedliwości, pozyskały sprawiedliwość, to jest sprawiedliwość z wiary, (Rz 10,20) 

31 Izrael zaś, dążący do Prawa sprawiedliwości, do Prawa sprawiedliwości nie doszedł. (Rz 10,2; Rz 11,7) 

32 Dlaczego? Dlatego, że nie [było to] z wiary, ale jakby z uczynków. Zawadzili o kamień potknięcia, 

33 jak napisano: Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę skandalu, a ten, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. (Rz 10,11; 1 P 2,6; 1 P 2,8) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).