Rzymian 8

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Teraz jednak nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.[1] (Rz 8,4)2 Bo prawo Ducha [odnoszące się do] życia w Chrystusie Jezusie[2] uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci. (Dz 14,22; Rz 3,27; Rz 7,23; Rz 7,24; Rz 8,11; 1 Kor 5,4; 2 Kor 5,1; 2 Kor 5,17; Ga 5,1; Ef 1,19; Ef 2,1; Kol 3,10)3 Co[3] do niemocy Prawa,[4] w której niedomagało z powodu ciała, Bóg, przez posłanie swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała[5] oraz za grzech, potępił grzech w ciele,[6] (Dz 15,10; Rz 3,27; Rz 7,12; Rz 7,22; 2 Kor 5,21; Ga 2,16; Ga 2,21; Ga 3,12; Ga 3,13; Ga 4,4; Ga 4,5; Flp 2,7; Kol 2,14; Hbr 2,17; Hbr 4,15; Hbr 7,18; Hbr 9,12; Hbr 10,1; Hbr 10,2; Hbr 10,10; 1 P 2,24; 1 J 4,2)4 aby słuszna norma Prawa[7] została wypełniona w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.[8] (Rz 1,32; Rz 5,16; Rz 13,8; 1 Kor 2,16; 1 Kor 6,17; 1 Kor 15,10; Ga 2,20; Ga 5,3; Ga 5,5; Ga 5,6; Ga 5,14; Ga 5,16; Ga 5,25; Ef 1,17; 1 P 4,10)5 Ci bowiem, którzy są według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, [którzy są] według Ducha – o tym, co od Ducha.[9] (Mk 7,21; 1 Kor 2,14; Ga 5,19; Ga 5,22)6 Gdyż zamysł ciała to śmierć, a zamysł Ducha – to życie i pokój. (Rz 6,21; Rz 7,5; Rz 8,13)7 Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem Prawu Bożemu, bo też nie jest w stanie. (Mt 12,34; Jk 4,4)8 Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie są w stanie.9 Wy jednak nie jesteście w ciele, lecz w Duchu[10] – skoro Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego. (Rz 8,12; 1 Kor 3,16; 1 Kor 12,3)10 Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, duch jest żywy dzięki sprawiedliwości. (Ga 2,20)11 Jeśli zaś Duch Tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, to Ten, który Jezusa Chrystusa wzbudził z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który mieszka w was.12 Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała. (Rz 6,7; Rz 6,18)13 Jeśli bowiem według ciała żyjecie,[11] przyjdzie wam umrzeć;[12] jeśli jednak Duchem[13] sprawy ciała uśmiercacie – będziecie żyli.[14] (Rz 6,1; Ga 6,8; Ef 5,18)14 Bo wszyscy, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. (Ga 5,18; 1 J 3,2)15 Nie wzięliście przecież Ducha niewoli, by znowu [pogrążać się] w lęku, lecz wzięliście Ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! (Mk 14,36; Ga 3,26; Ga 4,6; 2 Tm 1,7)16 Ten to Duch świadczy wraz z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Boga. (2 Kor 1,22; 2 Kor 5,5; Ef 1,13; Ef 4,30)17 A jeśli dziećmi, to i dziedzicami – dziedzicami Boga, a [jednocześnie] współdziedzicami Chrystusa, skoro[15] razem [z Nim] cierpimy, aby również razem [z Nim] móc dostąpić[16] chwały.[17] (2 Kor 1,5; Ga 4,7; Flp 3,10; Kol 1,24; 2 Tm 2,12; Ap 21,7)18 Uważam bowiem,[18] że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w związku z chwałą, która ma nam zostać objawiona.[19] (Rz 3,23; Rz 3,24; Rz 5,2; Rz 8,21; Rz 8,23; Rz 8,30; 1 Kor 15,42; 1 Kor 15,43; 2 Kor 4,17; Ga 3,24; Kol 3,4)19 Stworzenie bowiem z tęsknotą oczekuje objawienia się synów Boga,[20] (Rz 9,27; Kol 3,4)20 gdyż stworzenie zostało poddane marności, nie z własnej chęci, lecz przez Tego, który je poddał, w nadziei,21 że i to stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia[21] [i wprowadzone] w [pełną] chwały wolność dzieci Boga.[22] (Mt 6,19; Dz 3,21; Rz 8,22; 1 Kor 15,42; 2 Kor 4,17; 2 P 3,13; 1 J 3,2; Ap 21,1; Ap 21,4)22 Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem wzięte aż dotąd wzdycha i przeżywa bóle rodzenia.[23]23 Ale nie tylko [to], również my sami, którzy posiadamy pierwszy owoc, Ducha,[24] wzdychamy i my w sobie samych, oczekując synostwa, odkupienia naszego ciała.[25] (Łk 21,28; Rz 6,3; Rz 6,11; Rz 8,9; Rz 8,10; Rz 8,14; 1 Kor 15,51; 2 Kor 1,22; 2 Kor 4,16; 2 Kor 5,1; 2 Kor 5,2; 2 Kor 5,4; 2 Kor 5,5; 2 Kor 5,6; 2 Kor 5,7; Ga 5,5; Ga 5,17; Ef 1,5; Ef 1,14)24 W tej bowiem nadziei zbawieni jesteśmy;[26] a nadzieja, którą się ogląda, nie jest nadzieją, bo kto widzi, po co ma mieć nadzieję? (2 Kor 5,7)25 Jeśli jednak spodziewamy się tego, czego nie widzimy, wytrwale [na to] czekamy.[27]26 Podobnie zaś i Duch wspiera [nas] w naszej słabości;[28] nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się [za nami] w niewysłowionych westchnieniach.[29] (Mk 16,17; Dz 2,4; Dz 2,11; Rz 8,9; 1 Kor 12,30; 1 Kor 14,14; 1 Kor 14,17; 1 Kor 14,27; Jk 4,3)27 Ten zaś, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo po [myśli] Bożej wstawia się za świętymi. (Łk 16,15; Dz 1,24; 1 Kor 4,5)28 Wiemy też, że kochającym Boga[30] wszystko współdziała ku dobremu[31] – tym, którzy są powołani zgodnie z [Jego] postanowieniem.[32] (1 Kor 8,3; 1 Kor 10,13; Ef 1,11; Ef 3,11; Hbr 12,6)29 Bo tych, których wcześniej poznał,[33] przeznaczył[34] – współdzielących kształt obrazu Jego Syna – do tego, by On był pierworodnym pośród wielu braci;[35] (Mt 22,1; Mt 28,10; Dz 17,30; Kol 1,18; 1 Tm 2,4; Hbr 1,6; 2 P 3,9)30 których zaś przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił,[36] a których usprawiedliwił, tych też uwielbił. (Rz 4,25)31 Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?[37] (1 Kor 11,23; Hbr 13,6)32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże nie miałby wraz z Nim podarować[38] nam wszystkiego? (Rz 5,8; Rz 6,22; Rz 8,18; Rz 8,21; 1 Kor 15,45; Ga 3,13; Ef 1,3; Flp 1,6; Kol 2,14; Kol 2,16; Kol 2,20; Jk 1,18; 1 P 1,23; 2 P 1,3; 1 J 3,9)33 Kto będzie oskarżał wybranych Bożych?[39] Bóg [przecież] usprawiedliwia.[40] (1 Kor 6,11; Tt 3,7)34 Kto będzie potępiał? Chrystus Jezus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, On przecież wstawia się za nami.[41] (Dz 2,34; Hbr 7,25; Hbr 10,12; 1 P 3,22; 1 J 2,1)35 Kto nas odłączy od miłości Chrystusowej?[42] Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? (Flp 2,29; 1 P 2,21)36 Jak napisano: Z powodu ciebie cały dzień nas zabijają, uważani jesteśmy za owce [przeznaczone] na rzeź.[43] (2 Kor 4,11)37 Ale w tym wszystkim wyraźnie zwyciężamy przez Tego, który nas ukochał.[44] (Dz 1,8; Rz 1,17; 1 Kor 9,24; 1 Kor 13,1; Ef 1,19; Ef 3,20; Ef 4,27; Ef 6,12; Ef 6,19; Flp 4,13; Kol 1,29; Kol 3,13; 2 Tm 2,3; 2 Tm 2,5; 1 P 5,8)38 Gdyż jestem tego pewien,[45] że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, (Dz 9,16)39 ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie[46] nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej,[47] która jest w Chrystusie Jezusie,[48] naszym Panu.[49] (Mt 28,18; Rz 5,5; Rz 8,32; 1 Kor 3,16; Ef 3,17; Ef 6,12; Hbr 12,29; Jk 4,6; 1 J 4,8)