Psalm 106

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

1 Alleluja. Wysławiajcie JHWH, gdyż jest dobry, Gdyż Jego łaska trwa na wieki! (Ps 100,5; Ps 107,1; Ps 118,1; Ps 136,1; Jer 33,11) 

2 Kto wysłowi potężne dzieła JHWH, Rozgłosi całą Jego chwałę? 

3 Szczęśliwi, którzy strzegą prawa, Czynią sprawiedliwość o każdym czasie! 

4 Wspomnij o mnie, JHWH, przez życzliwość dla swego ludu, Przybądź do mnie ze swoim zbawieniem, 

5 Abym oglądał powodzenie Twoich wybranych, Bym radował się radością Twego narodu, Abym szczycił się z Twoim dziedzictwem! 

6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, Zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie. (1 Krl 8,47; Lm 1,18; Lm 3,42; Dn 9,5) 

7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zważali na Twoje cuda, Nie pamiętali o Twojej wielkiej łasce I buntowali się nad morzem – Morzem Czerwonym. (Wj 14,10) 

8 A jednak wybawił ich ze względu na swe imię, Aby okazać swą potęgę. (Wj 14,31; Wj 15,6) 

9 Krzyknął na Morze Czerwone – i wyschło, I przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię. (Wj 14,21; Wj 14,29; Wj 15,19; Ps 78,13) 

10 Wybawił ich też z ręki nienawidzących I wykupił ich z ręki wroga. (Wj 14,30; Wj 15,13) 

11 Wody okryły ich ciemięzców – Nie pozostał ani jeden! (Wj 14,23; Wj 14,30; Wj 15,4; Wj 15,19) 

12 Wtedy uwierzyli Jego Słowu, Śpiewali na Jego chwałę. (Wj 14,31; Wj 15,1) 

13 Szybko jednak zapomnieli o Jego czynach, Nie czekali na Jego radę. (Ps 78,11) 

14 Zapałali żądzą na pustyni I wystawili Boga na próbę na pustkowiu. (Wj 15,24; Wj 16,2; Wj 16,7; Wj 16,12; Wj 17,2; Lb 11,1; Lb 11,4; Ps 78,18; Ps 78,30) 

15 Wówczas dał im to, czego chcieli, I posłał wątłość na ich dusze. (Wj 15,25; Wj 16,13; Wj 17,6; Lb 11,31; Lb 11,33; Ps 78,15; Ps 78,23; Ps 105,40; Rz 1,24) 

16 Potem zazdrościli Mojżeszowi w obozie – I Aaronowi, świętemu JHWH – (Lb 16,1) 

17 Lecz rozwarła się ziemia i połknęła Datana, I pokryła zgraję Abirama. (Lb 16,31; Jud 1,11) 

18 I zapłonął ogień przeciwko ich zgrai, Płomień strawił bezbożnych. (Lb 11,1; Lb 16,35) 

19 Uczynili cielca na Horebie I kłaniali się odlewowi – (Wj 32,4; Wj 32,8; Pwt 9,12; Pwt 9,16; Dz 7,41) 

20 Zamienili swoją Chwałę Na posąg wołu jedzącego trawę. (Rz 1,23) 

21 Zapomnieli o Bogu, swoim Wybawcy, Który dokonał wielkich dzieł w Egipcie, 

22 Cudów w ziemi Chama, Budzących grozę rzeczy nad Morzem Czerwonym. 

23 Dlatego powiedział, że ich wygubi – Gdyby nie Mojżesz, Jego wybrany, Który stanął w wyłomie przed Nim, Aby odwrócić Jego gniew i chęć zniszczenia. (Wj 32,10; Pwt 9,25) 

24 Pogardzili też upragnioną ziemią, Nie uwierzyli Jego Słowu. (Lb 13,31) 

25 Szemrali w swoich namiotach, Nie słuchali głosu JHWH. 

26 Wtedy podniósł na nich swoją rękę, By doprowadzić do ich upadku na pustyni (Lb 14,28) 

27 I by rozrzucić ich nasienie wśród narodów, I rozproszyć ich po [różnych] ziemiach. 

28 Przyłączyli się też do Baal-Peora I jedli z ofiar składanych martwym. (Lb 25,2; Lb 25,3; Lb 25,5; Pwt 26,14) 

29 Rozgniewali Go swoim postępkami, Dlatego spadła na nich plaga. (Lb 25,4; Lb 25,9) 

30 Wówczas powstał Pinechas i dokonał sądu, I plaga została powstrzymana. (Lb 25,7) 

31 Poczytano mu to za sprawiedliwość – Z pokolenia w pokolenie, na wieki. 

32 Potem rozgniewali Go u wód Meriba, Tak że Mojżesz cierpiał z ich powodu, (Wj 17,1; Lb 20,1; Lb 20,13; Ps 95,8) 

33 Ponieważ rozgoryczyli jego ducha, Z jego ust padły nierozważne słowa. (Lb 20,9; Pwt 3,24; Pwt 32,50) 

34 Nie wytępili ludów – Co nakazał im JHWH – (Pwt 7,2; Sdz 1,21) 

35 Ale spowinowacali się z narodami I uczyli się ich czynów. (Sdz 3,5) 

36 Służyli ich bożyszczom, Które stały się dla nich pułapką. (Wj 23,33; Sdz 2,3) 

37 Ofiarowali swych synów I swoje córki demonom. (Kpł 18,21; Kpł 20,2; Pwt 12,31; 2 Krl 16,3; 2 Krl 17,17; 2 Krl 21,6; 2 Krl 23,10; Jer 7,31; Jer 19,5; Jer 32,35) 

38 Wylewali niewinną krew, Krew swoich synów i córek, Które ofiarowali bóstwom Kanaanu – I ziemia została skalana krwią. (Lb 35,33) 

39 Splamili się swoimi czynami I scudzołożyli swoimi postępkami. 

40 Dlatego rozgorzał gniew JHWH na Jego lud I obrzydził sobie swoje dziedzictwo. 

41 Wydał ich w rękę narodów I panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili. (Sdz 2,14) 

42 Gnębili ich wrogowie I upokarzali pod swoją ręką. 

43 Wiele razy ich wybawiał, Lecz oni buntowali się w swoich planach I tonęli w swoich winach. (Sdz 2,16; Sdz 2,18; Sdz 2,19) 

44 Lecz [On] spojrzał na ich niedolę I wysłuchał ich wołania [o pomoc]. 

45 Wspomniał o nich w swoim przymierzu I zlitował się według swej wielkiej łaski. (Pwt 30,1) 

46 Wyjednał im miłosierdzie u wszystkich, którzy ich zniewolili. (2 Krn 36,22; Ezd 1,1) 

47 Wybaw nas, JHWH, nasz Boże, I zgromadź nas spośród narodów, Byśmy dziękowali Twemu świętemu imieniu I szczycili się, że wielbimy Ciebie! (1 Krn 16,35) 

48 Błogosławiony niech będzie JHWH, Bóg Izraela, Od wieków aż na wieki! A cały lud niech powie: Amen! Alleluja! (Ps 41,14; Ps 72,18; Ps 89,53) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny
© 2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).