1Wysławiajcie JHWH, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki! (Ps 100,5; Ps 106,1; Ps 118,1; Ps 136,1)2Niech powiedzą [to] odkupieni[1] przez JHWH, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela, (Iz 62,12)3Zebrał z [przeróżnych] ziem: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa!4Błądzili po pustyni, po pustkowiu, Nie znajdowali drogi do zamieszkałego miasta. (Lb 14,33; Job 12,24)5Byli głodni i spragnieni, Omdlewała w nich dusza,6Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli – [A On] wyzwolił ich z pognębienia. (Ps 50,15)7Poprowadził ich prostą drogą, Aby doszli do zamieszkałego miasta.8Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,9Gdyż nasycił duszę spragnioną[2] I duszę wygłodniałą[3] napełnił dobrem! (Łk 1,53)10Siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, Więźniów nędzy i żelaza – (Iz 42,22; Jer 38,6; Za 9,11)11Ponieważ zbuntowali się przeciwko słowom Boga I pogardzili radą Najwyższego –12Upokorzył ich serce mozołem; Potykali się – i nie było pomocnika.13Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli – [A On] wybawił ich z pognębienia.14Wyprowadził[4] ich z ciemności oraz cienia śmierci – I skruszył ich kajdany.15Niech wysławiają[5] JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,16Gdyż pokruszył wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy. (Iz 45,2)17Głupcy – przez swe występne drogi i przez swoje winy cierpieli.[6] (Ps 32,1; Ps 38,3; Ps 39,12; Ps 103,3; Przyp 13,15; Iz 1,5)18Wszelki pokarm obrzydł ich duszy I zbliżyli się do bram śmierci. (Job 33,20)19Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli, [A On] wybawił ich z pognębienia –20Posłał swoje Słowo i uleczył ich, I uratował ich przed dołem. (Ps 147,15; Iz 55,11; Mt 8,17; Jan 1,1; Dz 20,32; Ap 19,13)21Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich,[7]22Niech składają ofiary dziękczynne, Niech z radością głoszą Jego czyny! (Ps 116,17)23Ci, którzy zeszli na statkach na morze, Którzy prowadzili handel na wielkich wodach –24Ci widzieli dzieła JHWH I Jego cuda na głębinach.[8]25Powiedział – i powstał wiatr burzy, Podniosły się jej fale![9]26Szli w górę, ku niebu, Schodzili w otchłanie; Ich dusza[10] truchlała w nieszczęściu.[11]27Zataczali się i chwiali jak pijani, A cała ich mądrość przepadła.28Wtedy zawołali do JHWH w swej niedoli, [A On] wyprowadził ich[12] z pognębienia.29Sprowadził burzę do ciszy I uspokoiły się jej fale.[13] (Ps 65,8; Ps 89,10; Mt 8,26)30Ucieszyli się, że stanęły – I zaprowadził ich do upragnionej przystani.[14] (Dz 27,44)31Niech wysławiają JHWH – Jego łaskę i Jego cuda dla synów ludzkich!32Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu I chwalą Go w radzie starszych!33Zamienił rzeki w pustynię I źródła wód w suchą ziemię. (Iz 50,2)34Żyzną ziemię w ugór Z powodu zła mieszkających w niej. (Rdz 19,24; Pwt 29,22)35Zamienił pustynię w stawy [pełne] wody, A ziemię suchą[15] w źródła wód.[16] (Iz 41,18; Iz 43,19)36Osadził tam głodnych[17] I założyli miasto[18] dla zamieszkania.37Obsiali pola i zasadzili winnice I zrobili obfite zbiory.38Błogosławił im i bardzo się rozmnożyli, Nie umniejszył też ich bydła. (Pwt 7,15)39Zmaleli jednak[19] i podupadli[20] Przez ucisk, nieszczęście i rozpacz.40Wylał pogardę na dostojnych I doprowadził do ich błądzenia po pustkowiach bez drogi, (Job 12,21; Job 12,24)41Lecz podniósł z nędzy[21] ubogiego I uczynił[22] [ich] rodziny jak stada owiec. (1 Sm 2,8; Ps 113,7)42Prawi to widzą i cieszą się – I wszelkie bezprawie zamyka swe usta.[23] (Job 5,16; Job 22,19)43Kto mądry, niech tego przestrzega, Niech się zastanowi nad łaską JHWH! (Dn 12,10)