Mateusza 24

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny

Mowa o czasach końca

1 A gdy Jezus wyszedł ze świątyni i szedł, podeszli do Niego Jego uczniowie, aby Mu pokazać zabudowania świątyni. (Mk 13,1; Łk 21,5) 

2 On zaś odpowiedział im: Widzicie to wszystko? Zapewniam was, na pewno nie zostanie tu zostawiony kamień na kamieniu, którego by nie zwalono. (Łk 19,44) 

3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie na osobności i zapytali: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak Twojego przyjścia i końca wieku? (Mt 13,39; Mt 13,49; Mt 21,1; Mt 24,27; Mt 24,30; Mt 24,37; Mt 24,39; Mt 26,30; Mt 28,20; Mk 13,3; Łk 21,7; Łk 22,39; Dz 1,12) 

4 A Jezus odpowiedział im: Uważajcie, aby was ktoś nie zwiódł. (Ef 5,6; 2 Tes 2,3; 2 J 1,7) 

5 Gdyż wielu przyjdzie w moim imieniu, mówiąc: Ja jestem Chrystus – i wielu zwiodą. (Mt 24,11; Mt 24,23) 

6 Będziecie zaś słyszeć o wojnach i wieści z wojen. Uważajcie, nie bądźcie przerażeni, bo to musi się stać, lecz to jeszcze nie koniec. (Mt 24,14; 1 J 2,18) 

7 Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą głody, a miejscami trzęsienia ziemi. (Ap 6,4; Ap 6,8; Ap 6,12) 

8 Wszystko to zaś będzie początkiem bólów porodowych. 

9 Wtedy wydawać was będą na udrękę i będą was zabijać, i będziecie nienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mojego imienia. (Mt 10,17; Mt 10,22; Mt 23,34; Ap 2,10) 

10 I wówczas wielu zostanie zrażonych i nawzajem będą się wydawać, i nawzajem nienawidzić. (Mt 10,21; Mt 10,35) 

11 Powstanie też wielu fałszywych proroków i wielu zwiodą. (Mt 7,15; Mt 24,5; Mt 24,24; 1 J 4,1) 

12 A z powodu rozszerzenia się bezprawia oziębnie miłość wielu. (2 Tm 3,1; Ap 2,4) 

13 Kto zaś wytrwa do końca, ten będzie ocalony. (Mt 10,22; Ap 13,10) 

14 A ta ewangelia Królestwa będzie głoszona po całym zamieszkałym świecie na świadectwo wszystkim narodom – i wtedy nadejdzie koniec. (Mt 4,23; Mt 9,35; Mt 10,18; Mt 28,19; Mk 11,17; Mk 13,37; Łk 1,3; Dz 11,18; Dz 17,6; Rz 10,18; Ap 3,10; Ap 7,9; Ap 16,14) 

15 Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, zapowiedzianą przez proroka Daniela, stojącą w miejscu świętym – kto czyta, niech rozumie – (Mk 13,14) 

16 wtedy ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry; 

17 kto jest na górnym tarasie, niech nie schodzi, aby zabrać coś ze swojego domu; (Łk 17,31) 

18 a kto na roli, niech nie wraca, by zabrać swój płaszcz. 

19 W tych dniach zaś biada kobietom w ciąży i karmiącym. (Łk 23,29) 

20 Módlcie się zaś, aby wasza ucieczka nie wypadła zimą albo w szabat. 

21 Nastanie bowiem wtedy wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż do teraz, i na pewno nie będzie. (Mt 24,29; Ap 7,14) 

22 I gdyby te dni nie zostały skrócone, nie ocalałoby żadne ciało, jednak ze względu na wybranych dni te będą skrócone. (Mt 24,24; Mt 24,31) 

23 Gdyby wam wówczas ktoś powiedział: Oto tu jest Chrystus, albo: Tu – nie wierzcie. (Mt 24,26) 

24 Powstaną bowiem fałszywi chrystusowie i fałszywi prorocy i dokonywać będą wielkich znaków i cudów, aby zwieść – jeśli możliwe – także wybranych. (Mt 24,5; Mt 24,11; Mt 26,39; Dz 20,16; 2 Tes 2,9; Ap 13,13; Ap 19,20) 

25 Oto przepowiedziałem wam. 

26 Gdyby więc powiedzieli wam: Oto jest na pustkowiu – nie wychodźcie; oto jest w kryjówce – nie wierzcie. (Mt 6,6) 

27 Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i świeci aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (Mt 24,37; Mt 24,39; Łk 17,24; 1 Tes 2,19; 1 Tes 3,13; 1 Tes 4,15; 1 Tes 5,23; 2 Tes 2,1; 2 P 3,4; 2 P 3,12; 1 J 2,28) 

28 Gdzie jest padlina, tam zlatują się sępy. (Łk 17,37; Ap 4,7; Ap 12,14) 

29 A zaraz po ucisku tych dni słońce zostanie zaćmione i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy spadać będą z nieba i moce niebios zostaną poruszone. (2 P 3,10; Ap 6,12; Ap 8,12) 

30 I wtedy zostanie ukazany na niebie znak Syna Człowieczego, wtedy też będą bić się w pierś wszystkie plemiona ziemi i zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą; (Mt 16,27; Mt 24,3; Mt 26,64; Ap 1,7; Ap 14,14) 

31 i pośle swoich aniołów z wielką trąbą i zgromadzą Jego wybranych z czterech wiatrów świata, z jednego krańca nieba aż po drugi. (Mt 13,41; 1 Kor 15,52; 1 Tes 4,16; Ap 8,2) 

32 Od figowca zaś nauczcie się podobieństwa: Gdy jego gałąź staje się już miękka i wypuszcza liście, wiecie, że lato blisko. 

33 Tak i wy, gdy zobaczycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest – u drzwi. (Mk 13,28; Łk 21,29; Jk 5,9) 

34 Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. (Mt 16,28; Mt 23,36) 

35 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą. (Mt 5,18; Łk 16,17) 

36 O tym dniu zaś ani godzinie nikt nie wie: ani aniołowie niebios, ani Syn, tylko sam Ojciec. (Mt 25,13; Mk 13,32; Dz 1,7; 1 Tes 5,1; 2 P 3,10) 

37 Jak bowiem było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (Mt 24,3; Mt 24,27; Mt 24,39) 

38 Bo jak w tamtych dniach, przed potopem, jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali, aż do tego dnia, gdy Noe wszedł do arki, (Łk 17,26) 

39 i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i uniósł wszystkich, tak też będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 

40 Wtedy dwóch będzie na roli, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. 

41 Dwie mleć będą na żarnach, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. (Mk 13,33; Łk 12,39; Łk 17,34) 

42 Czuwajcie więc, gdyż nie wiecie, którego dnia wasz Pan przyjdzie. (Mt 25,13; Łk 21,36; 1 Tes 5,6) 

43 To zaś wiedzcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której straży przyjdzie złodziej, czuwałby i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. (1 Tes 5,2; 2 P 3,10; Ap 3,3; Ap 16,15) 

44 Dlatego i wy bądźcie gotowi, gdyż nie domyślacie się godziny, w której przyjdzie Syn Człowieczy. (Mt 25,10) 

45 Kto więc jest tym wiernym i roztropnym sługą, którego pan postawił nad swoją służbą, aby im wydawał żywność we właściwym czasie? (Mt 25,21; Mt 25,23; Łk 16,10; 1 Kor 4,1) 

46 Szczęśliwy ten sługa, którego jego pan, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. 

47 Zapewniam was, że postawi go nad całym swoim mieniem. (Mt 25,21; Mt 25,23) 

48 Jeśliby jednak ten zły sługa powiedział w swoim sercu: Mój pan zwleka, (Mt 25,5; Hbr 10,37; 2 P 3,4; 2 P 3,8) 

49 i zacząłby bić swoje współsługi, jeść i pić z pijakami, (1 Tes 5,7) 

50 przyjdzie pan tego sługi w dniu, w którym nie czeka, i o godzinie, której nie zna, 

51 i przetnie go na pół, i wyznaczy mu dział z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. (Mt 8,12; Mt 22,13; Mt 25,30) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).