1I stało się, gdy Jezus zakończył te słowa, że odszedł z Galilei i przyszedł w okolice Judei, po drugiej stronie Jordanu. (Mt 7,28; Mk 10,1)2Poszły też za Nim liczne tłumy – i uzdrowił ich tam. (Mt 4,2)3I podeszli do Niego faryzeusze, którzy wystawiając Go na próbę, zapytali: Czy wolno człowiekowi[1] oddalić swoją żonę z każdej przyczyny? (Mt 5,31; Mt 16,1)4A On odpowiedział, mówiąc: Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich mężczyzną i kobietą?[2] (Mt 5,4; Mt 12,3)5I powiedział: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, połączy się ze swoją żoną i będą ci dwoje [złączeni] w jedno ciało.[3] (1 Kor 6,16; Ef 5,31)6Stąd już nie są dwoje, ale jedno ciało. Co zatem Bóg sprzągł,[4] człowiek niech nie rozdziela.[5] (1 Kor 7,10)7Mówią Mu: Dlaczego więc Mojżesz polecił dać poświadczenie rozwodu[6] i oddalić ją? (Mt 5,31)8Mówi im: Mojżesz przez twardość waszych serc pozwolił wam oddalać wasze żony, od początku jednak tak nie było. (Mk 3,5; Mk 16,14; Hbr 3,8)9Mówię wam zaś: Ktokolwiek oddaliłby swoją żonę nie za nierząd[7] i pojął inną – cudzołoży.[8] (Mt 5,28; Mt 5,32; Mt 19,5; Łk 16,18; Ef 5,31)10Mówią Mu Jego uczniowie: Jeśli taka jest sprawa człowieka z żoną, nie warto się żenić. (1 Kor 7,7)11On zaś powiedział im: Nie wszyscy pojmują to słowo, lecz tylko ci, którym jest dane.12Są bowiem eunuchowie,[9] którzy od łona matki takimi się urodzili, są też eunuchowie, którzy zostali wytrzebieni przez ludzi, i są eunuchowie, którzy wytrzebili się sami dla Królestwa Niebios. Kto jest w stanie to pojąć, niech pojmuje! (1 Kor 7,7; 1 Kor 7,32)
Jezus i dzieci
13Potem przyniesiono Mu dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się; uczniowie zaś zganili ich. (Mt 20,31; Mk 10,13; Łk 18,15)14A Jezus powiedział: Zostawcie dzieci i nie zabraniajcie im przychodzić do Mnie, ponieważ takich jest Królestwo Niebios. (Mt 18,3)15I włożył na nie ręce, po czym odszedł stamtąd.
Zbawienie i bariera bogactwa
16I oto podszedł do Niego jeden i zapytał: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby posiąść życie wieczne? (Mt 19,29; Mt 25,46; Mk 10,17; Łk 10,25; Łk 18,18)17A On mu odpowiedział: Dlaczego Mnie pytasz o to, co dobre? Jeden jest dobry. Jeśli zaś chcesz wejść w życie, zachowuj przykazania. (Mt 7,14; Mt 18,8)18Pyta Go: Które? Jezus zaś powiedział: Te: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz składał fałszywego świadectwa, (Mt 5,21; Mt 5,27)19czcij ojca i matkę, i: Kochaj swojego bliźniego tak, jak samego siebie. (Mt 5,43; Mt 15,4; Mt 22,39; Rz 13,9)20Młodzieniec mówi Mu: Tego wszystkiego dotrzymałem; czego mi jeszcze brak?21Jezus mu powiedział: Jeśli chcesz być doskonały, odejdź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebiosach, i przyjdź – chodź za Mną. (Mt 4,19; Mt 5,48; Mt 6,20; Łk 12,33; Dz 2,45; Dz 4,34)22Gdy młodzieniec usłyszał to słowo, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Bogactwo i życie wieczne
23Jezus zaś powiedział swoim uczniom: Zapewniam was, bogaty z trudnością wejdzie do Królestwa Niebios. (Mt 13,22; Mk 10,23; Łk 18,24; 1 Tm 6,9)24Jeszcze raz mówię wam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igły[10] niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.[11] (Mt 6,19; Mt 12,28; Mt 21,43; Mk 4,19; Mk 10,24; Dz 1,3; Dz 14,22; Rz 14,17; 1 Kor 6,9; Ga 5,21; Ef 5,5; 1 Tm 6,17)25A gdy uczniowie to usłyszeli, dziwili się i mówili: Kto zatem może być zbawiony?26Jezus zaś wpatrzył się w nich i powiedział: U ludzi to jest niemożliwe – u Boga wszystko jest możliwe. (Mk 14,36; Łk 1,37; Rz 4,21)27Wtedy odezwał się Piotr: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą; co za to otrzymamy? (Mt 4,20; Mt 4,22)28A Jezus im powiedział: Zapewniam was, że wy, którzy poszliście za Mną, przy odrodzeniu,[12] gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach, by sądzić dwanaście plemion Izraela. (Mt 17,11; Mt 20,21; Mt 25,31; Łk 22,28; Dz 3,21; 1 Kor 6,2; Ap 3,21; Ap 20,4; Ap 21,5)29I każdy, kto by opuścił domy lub braci, lub siostry, lub ojca, lub matkę, lub dzieci, lub pola z powodu mojego imienia,[13] otrzyma sto razy tyle i odziedziczy życie wieczne. (Mt 19,16; Mt 19,28; Łk 14,26; Hbr 10,34)30Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi. (Mt 20,16; Łk 13,30)