1Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całym Sanhedrynem[1] odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.[2] (Mt 26,4; Mt 27,1; Mt 27,11; Mk 3,6; Mk 10,33; Mk 14,18; Łk 22,66; Łk 23,1; Łk 23,3; Dz 3,13; Dz 4,26)2I zapytał Go Piłat: Czy Ty jesteś królem Żydów? A On odpowiedział mu: Sam mówisz.[3] (Mt 2,2; Mk 15,9; Mk 15,12; Mk 15,18; Mk 15,26)3Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy.[4] (Łk 23,2)4Wtedy Piłat znów Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak bardzo Cię oskarżają.5Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił. (Mk 14,61)
Jezus i Barabasz
6Na święta jednak uwalniał im jednego więźnia, tego, o którego prosili.[5] (Mt 27,15; Łk 23,17)7I był tam pewien [człowiek], imieniem Barabasz,[6] uwięziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa. (Dz 3,14; Dz 5,36)8Wówczas wystąpił tłum i zaczął prosić o to, aby uczynił im to, co zawsze.9Piłat zaś odezwał się do nich: Czy chcecie, abym wypuścił wam króla Żydów? (Mk 15,2)10Przekonywał się bowiem [coraz bardziej], że arcykapłani wydali Go z zawiści.11Ale arcykapłani podburzyli tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza. (Dz 3,14)12Na to Piłat odezwał się ponownie: Co więc chcecie, abym zrobił z tym, którego nazywacie królem Żydów?13A oni znowu zakrzyknęli: Ukrzyżuj Go!14Piłat jednak nie przestawał pytać: Co więc złego uczynił? Ale oni tym bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj Go!15Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość tłumowi, uwolnił im Barabasza, a Jezusa po ubiczowaniu[7] wydał, by został ukrzyżowany. (Mk 10,34; Łk 18,33)16Żołnierze zatem odprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, to jest do pretorium,[8] i zwołali cały oddział.[9]17Ubrali Go w purpurę[10] i nałożyli Mu wieniec upleciony z cierni.18I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów![11] (Mk 15,2)19Bili Go przy tym trzciną po głowie i pluli na Niego, a zginając kolana, kłaniali Mu się. (Mk 10,34; Mk 14,65)20A kiedy wyśmiali Go, zdjęli z Niego purpurę i ubrali Go w Jego szaty. I wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować. (Mk 15,31)21I przymusili przechodzącego [tamtędy] niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra[12] i Rufusa,[13] który szedł z pola, aby poniósł Jego krzyż. (Mt 5,41; Mt 27,32; Łk 23,26; Rz 16,13)
Ukrzyżowanie Jezusa
22Tak przyprowadzili Go na miejsce Golgota,[14] co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki. (Mt 27,33; Łk 23,33; Łk 23,44)23Dawali Mu wino zmieszane z mirrą,[15] ale On nie przyjął. (Mt 2,11)24Wtedy ukrzyżowali Go i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma zabrać.25A gdy Go ukrzyżowali, była godzina trzecia.[16] (Mk 9,1)26Był też napis z powodem Jego skazania, głoszący: Król Żydów. (Mk 15,2)27Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch zbójców, jednego po prawicy, a drugiego po Jego lewicy.[17]28W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I został zaliczony do przestępców.[18] (Łk 22,37)29A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili Mu, kiwając głowami i mówiąc: Hej, Ty, który burzysz przybytek i odbudowujesz go w trzy dni, (Mt 12,31; Mk 14,58)30zejdź z krzyża i uratuj siebie!31Podobnie arcykapłani drwili między sobą wraz ze znawcami Prawa i mówili: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może. (Mk 15,20; Łk 4,23; Łk 23,39)32Chrystus, król Izraela! Niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim zostali ukrzyżowani.[19] (Łk 23,39; Łk 23,40)
Rozdarcie zasłony
33A gdy nadeszła godzina szósta, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.[20] (Mt 27,45; Mk 12,1; Mk 15,1; Łk 23,44)34O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachtani? To w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś? (Hbr 5,7)35A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, mówili: Spójrzcie, woła Eliasza!36Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę winnym octem,[21] zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć.37Jezus zaś zawołał donośnym głosem i oddał ostatnie tchnienie.[22]38Wtedy zasłona przybytku została rozdarta na dwoje, od góry do dołu. (Ef 2,14; Hbr 10,19)39A setnik, który stał naprzeciw, gdy zobaczył, że w taki sposób oddał ostatnie tchnienie, powiedział: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.[23] (Mt 27,40; Mt 27,43)40Były [tam] też kobiety, które przyglądały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Jozesa, oraz Salome. (Mk 15,47; Mk 16,1; Mk 16,9; Łk 8,2)41One, gdy był w Galilei, chodziły za Nim i usługiwały Mu; lecz było też wiele innych, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy. (Łk 8,3)
Pogrzeb Jezusa
42Gdy zaś nastał wieczór, a było to Przygotowanie, to jest przed szabatem, (Mt 27,57; Łk 23,50)43przyszedł Józef z Arymatei, szanowany radny, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa. (Mt 3,2; Mk 1,15; Mk 15,15; Łk 2,25; Łk 2,38)44Piłat zdziwił się, że już nie żyje, przywołał jednak setnika i zapytał go, czy dawno umarł. (Mk 15,39)45Upewniony przez setnika, podarował zwłoki Józefowi.46Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w prześcieradło, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień. (Mk 16,3)47Maria Magdalena zaś i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono. (Mk 15,40)