Filipian 2

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jeśli jakiś bodziec miłości,[1] jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i zmiłowanie,[2]2 dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie jednomyślni, odczuwający tę samą miłość, zgodni, jednego zdania[3] (Rz 12,16; Rz 15,5; 2 Kor 13,11; Flp 4,2; 1 P 3,8)3 [nie czyniący] nic z samolubstwa[4] ani dla [zaspokojenia] próżnej chwały,[5] ale w pokorze[6] uważający jedni drugich za wyższych od siebie, (Łk 18,14; Dz 20,19; Rz 12,10; Ga 5,26; Kol 2,18; Kol 2,23)4 nie doglądający każdy swego, ale też każdy tego, co innych. (1 Kor 10,24; 1 Kor 10,33; 1 Kor 13,6)5 Bądźcie względem siebie tacy jak Chrystus Jezus. (1 P 2,21)6 On, będąc w tej postaci, co Bóg, nie poczytywał sobie za zdobycz bycia równym Bogu, (Kol 1,15; Hbr 1,3)7 ale wyparł się[7] siebie, przyjmując postać sługi, stając się podobny ludziom;[8] a gdy znalazł się w takim stanie jak człowiek,[9] (Mt 20,28; Rz 8,3; 2 Kor 8,9; Flp 2,6; Hbr 2,14; Hbr 2,17)8 uniżył samego siebie, stając się posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci na krzyżu. (Hbr 5,8; Hbr 12,2)9 Dlatego też Bóg wielce Go wywyższył i obdarzył[10] imieniem, które jest ponad wszelkie imię,[11] (Dz 2,33; Ef 1,21; Hbr 1,3; Hbr 1,4)10 aby na imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano [bytów] niebieskich, ziemskich i podziemnych11 i [aby] wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, na chwałę Boga Ojca. (Rz 14,11)12 Dlatego, moi ukochani, tak jak zawsze byliście posłuszni – nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność – z bojaźnią i drżeniem pełnijcie[12] swoje zbawienie, (2 Kor 12,12; Ef 6,13; 1 P 1,17)13 gdyż to Bóg jest Tym, który sprawia w was chcenie i wykonanie ze względu na dobrą wolę.[13] (Rz 9,16; 1 Kor 12,6; 1 Kor 15,10; 2 Kor 3,5; 1 Tes 2,13)14 Czyńcie wszystko bez szemrania i powątpiewania, (1 Kor 10,10; 1 P 4,9)15 abyście stali się nienaganni i szczerzy – byli dziećmi Boga bez skazy pośród wykolejonego i wynaturzonego pokolenia, w którym świecicie jak światła na świecie, (Mt 5,14; Mt 12,39; Mt 17,17; Dz 2,40; Ef 5,8; Flp 1,10)16 zachowując Słowo życia na moją chlubę, na dzień Chrystusa, [na dowód], że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem. (1 Kor 1,8; Ga 2,2; Flp 1,6; Flp 1,10; 1 Tes 2,19)17 Ale nawet jeśli mam być wylany na ofiarę[14] i w posłudze waszej wiary, raduję się i współraduję się z wami wszystkimi – (2 Tm 4,6)18 tak samo i wy radujcie się i wpółradujcie się ze mną. (Rz 12,12; 2 Kor 13,11; Flp 3,1; Flp 4,4; 1 Tes 5,16)19 Mam zaś nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was Tymoteusza, abym i ja podbudował się, wiedząc, co się z wami dzieje. (Dz 16,1; Dz 17,14; Dz 18,5; Dz 19,22; Dz 20,4; Rz 16,21; 1 Kor 4,17; 1 Kor 16,10; 2 Kor 1,1; 2 Kor 1,19; Flp 1,1; Kol 1,1; 1 Tes 1,1; 1 Tes 3,2; 1 Tes 3,6; 2 Tes 1,1; 1 Tm 1,2; 1 Tm 1,18; 1 Tm 6,20; 2 Tm 1,2; Hbr 13,23)20 Nie mam bowiem nikogo podobnie myślącego,[15] kto by tak szczerze troszczył się o to, co się z wami dzieje.[16]21 Wszyscy bowiem szukają tego, co własne, a nie tego, co Jezusa Chrystusa. (1 Kor 10,24; 2 Tm 4,10; 2 Tm 4,16)22 A jakiej próby to [człowiek], o tym wiecie, bo jak syn[17] ojcu służył ze mną dla ewangelii.23 Jego to więc mam nadzieję posłać zaraz, gdy się dowiem, co ze mną będzie;24 jestem zaś przekonany w Panu, że i sam wkrótce do was przyjdę. (Flp 1,26)25 Uznałem zaś za potrzebne posłać do was Epafrodytosa, mojego brata, współpracownika i współbojownika, a waszego wysłannika[18] i sługę,[19] [któremu powierzyliście usłużenie] mi w potrzebie. (Flp 4,18)26 Tęsknił on bowiem do was wszystkich i martwił się, bo usłyszeliście, że zachorował.27 A rzeczywiście zachorował – tak, że bliski był śmierci. Ale Bóg zmiłował się nad nim; a nie tylko nad nim, lecz również nade mną, abym nie miał smutku za smutkiem.28 Pilnie więc go posyłam,[20] abyście widząc go, znów się uradowali, a ja bym był spokojniejszy.29 Przyjmijcie go zatem w Panu z wszelką radością i miejcie takich [ludzi] w poszanowaniu, (1 Kor 16,16; 1 Kor 16,18; 1 Tes 5,12; 1 Tm 5,17; Hbr 13,17)30 gdyż ze względu na dzieło Chrystusa bliski był śmierci, narażając swoją duszę, aby wypełnić wasz niedostatek w posłudze względem mnie.