Apokalipsa 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pieśń żałobna nad Babilonem

1 Potem zobaczyłem innego anioła zstępującego z nieba, mającego wielką władzę – a od jego chwały rozjaśniła się ziemia. (Ez 43,2; Ap 7,2; Ap 8,3; Ap 10,1)

Ez 43,2Ap 7,2Ap 8,3Ap 10,1

2 I zawołał potężnym głosem, mówiąc:^[1] Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedzibą demonów i kryjówką wszelkiego ducha nieczystego, kryjówką^[2] wszelkiego ptactwa nieczystego, kryjówką wszelkiego zwierzęcia nieczystego i ohydnego, (Iz 13,21; Iz 21,9; Iz 34,11; Jer 50,39; Jer 51,1; Jer 51,8; Jer 51,37; Ap 14,8; Ap 18,8)

Iz 13,21Iz 21,9Iz 34,11Jer 50,39Jer 51,1Jer 51,8Jer 51,37Ap 14,8Ap 18,8

3 gdyż winem szaleństwa jego nierządu zostały upojone wszystkie narody, królowie ziemi uprawiali z nim nierząd, a kupcy ziemi wzbogacili się na mocy jego przepychu.^[3] (Iz 23,17; Jer 51,7; Ez 27,9; Na 3,4; Ap 14,8; Ap 17,2; Ap 18,7; Ap 18,9; Ap 18,11; Ap 18,15; Ap 18,19; Ap 18,23)

Iz 23,17Jer 51,7Ez 27,9Na 3,4Ap 14,8Ap 17,2Ap 18,7Ap 18,9Ap 18,11Ap 18,15Ap 18,19Ap 18,23

4 I usłyszałem inny głos z nieba, mówiący: Wyjdźcie z niego, mój ludu,^[4] abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i abyście nie otrzymali z jego plag, (Rdz 19,15; Iz 48,20; Iz 52,11; Jer 50,8; Jer 51,6; Jer 51,9; Jer 51,45; 2 Kor 6,17; Ap 17,18; Ap 19,1)

Rdz 19,15Iz 48,20Iz 52,11Jer 50,8Jer 51,6Jer 51,9Jer 51,452 Kor 6,17Ap 17,18Ap 19,1

5 gdyż jego grzechy nałożyły się [na siebie], aż [dosięgły] nieba i Bóg wspomniał na jego niesprawiedliwe [czyny]. (Rdz 18,20; 2 Krn 28,9; Ezd 9,6; Jer 51,9; Oz 7,2; Oz 8,13; Oz 9,9; Ap 16,19)

Rdz 18,202 Krn 28,9Ezd 9,6Jer 51,9Oz 7,2Oz 8,13Oz 9,9Ap 16,19

6 Oddajcie mu tak, jak on oddawał, i podwójcie odpłatę według jego uczynków – w kielichu, w którym mieszał, zmieszajcie mu podwójnie. (Ps 137,8; Jer 50,15; Jer 50,29; 2 Tes 1,6; Ap 17,4)

Ps 137,8Jer 50,15Jer 50,292 Tes 1,6Ap 17,4

7 Ile się sam wychwalał i rozkoszował przepychem, tyle zadajcie mu udręki i bólu, gdyż mówi w swoim sercu: Siedzę jak królowa, nie jestem wdową, bólu na pewno nie zobaczę. (Ps 10,6; Iz 13,19; Iz 47,7; Iz 47,8; So 2,15; Ap 18,3; Ap 18,9)

Ps 10,6Iz 13,19Iz 47,7Iz 47,8So 2,15Ap 18,3Ap 18,9

8 Dlatego w jednym dniu nadejdą jego plagi, śmierć, ból i głód, i spłonie w ogniu; bo potężny jest Pan, Bóg, który go osądził. (Iz 47,7; Jer 50,34; Ap 17,16; Ap 19,2)

Iz 47,7Jer 50,34Ap 17,16Ap 19,2

9 I zapłaczą nad nim, i uderzą się w pierś królowie ziemi, którzy uprawiali z nim nierząd i rozkoszowali się przepychem,^[5] gdy ujrzą dym jego pożaru. (Iz 23,17; Ez 26,16; Ez 27,30; Ap 14,11; Ap 17,2; Ap 18,3; Ap 18,11; Ap 18,19; Ap 19,3)

Iz 23,17Ez 26,16Ez 27,30Ap 14,11Ap 17,2Ap 18,3Ap 18,11Ap 18,19Ap 19,3

10 Stojąc z dala, ze strachu przed jego męką, powiedzą: Biada, biada, miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne, gdyż w jednej godzinie przyszedł twój sąd! (Jer 51,8; Ez 26,17) 11 A kupcy ziemi płaczą i boleją nad nim, bo już nikt nie kupuje od nich towaru, (Ez 27,36) 12 towaru ze złota, srebra, drogiego kamienia, pereł, bisioru, purpury, jedwabiu, szkarłatu, żadnego [towaru z] drzewa tujowego, żadnego przedmiotu z kości słoniowej, żadnego sprzętu z najdroższego drzewa, z miedzi, z żelaza, marmuru, 13 ani cynamonu, korzeni, pachnideł, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej mąki, pszenicy, bydła, owiec, koni, wozów, ani ciał, ani dusz ludzkich. (Ez 27,12; Ez 27,22; Mt 16,26; 1 Tm 1,10)

Ez 27,12Ez 27,22Mt 16,261 Tm 1,10

14 I odszedł od ciebie dojrzały owoc pożądań twojej duszy, przepadło ci wszystko, co tłuste i lśniące – wcale już tego nie znajdą. 15 Kupcy tych [towarów], ci, którzy wzbogacili się na nim, stanęli z dala, ze strachu przed jego męką, z płaczem i żalem, (Ez 27,36) 16 mówiąc: Biada, biada, miasto wielkie, ubrane w bisior, purpurę i szkarłat, ozdobione złotem, drogim kamieniem i perłą, (Ap 17,4) 17 że w jednej godzinie zostało spustoszone tak wielkie bogactwo! I każdy sternik oraz każdy żeglujący przez to miejsce, marynarze i wszyscy pracujący na morzu, stanęli z dala (Ez 27,27) 18 i patrząc na dym jego pożaru, zaczęli krzyczeć: Co jest podobne do tego wielkiego miasta? (Ez 27,32; Ap 18,9) 19 I rzucali proch na swoje głowy i krzyczeli z płaczem i żalem: Biada, biada, miasto wielkie, w którym – na jego cennym towarze – wzbogacili się wszyscy, którzy mają okręty na morzu! Bo w jednej godzinie zostało spustoszone! (Joz 7,6; Lm 2,10; Ez 27,30) 20 Rozwesel się nad nim, niebo i święci, apostołowie i prorocy, gdyż Bóg rozstrzygnął na jego szkodę wasz pozew przeciw niemu. (Pwt 32,43; Ps 96,11; Iz 14,7; Iz 44,23; Iz 49,13; Jer 51,48; Ap 6,10; Ap 12,12; Ap 19,2; Ap 19,7)

Pwt 32,43Ps 96,11Iz 14,7Iz 44,23Iz 49,13Jer 51,48Ap 6,10Ap 12,12Ap 19,2Ap 19,7

21 A jeden potężny anioł podniósł kamień, wielki jak młyński, i wrzucił do morza, mówiąc: W ten sposób, z rozmachem, zostanie rzucone wielkie miasto Babilon i już go nawet nie znajdą. (Jer 51,63; Ez 26,21) 22 I nie usłyszą już w tobie głosu harfiarzy ani muzyków, flecistów ani trębaczy, nie znajdą też żadnego rzemieślnika jakiegokolwiek rzemiosła ani już nie usłyszą w tobie odgłosów z młyna; (Kazn 12,4; Iz 24,8; Jer 25,10; Ez 26,13)

Kazn 12,4Iz 24,8Jer 25,10Ez 26,13

23 i nie zabłyśnie już w tobie światło lampy, nie usłyszą już w tobie głosu pana młodego ani panny młodej; gdyż twoi kupcy byli możnymi ziemi, gdyż twoimi czarami zostały zwiedzione wszystkie narody. (Iz 23,8; Jer 7,34; Jer 16,9; Jer 25,10; Ap 6,15; Ap 9,21)

Iz 23,8Jer 7,34Jer 16,9Jer 25,10Ap 6,15Ap 9,21

24 W nim też znaleziono krew proroków i świętych, i wszystkich zabitych na ziemi. (Ez 24,7; Mt 23,35; Ap 6,10; Ap 16,6; Ap 17,6; Ap 19,2)

Ez 24,7Mt 23,35Ap 6,10Ap 16,6Ap 17,6Ap 19,2