1I przyszedł jeden z siedmiu aniołów mających siedem czasz i tak się do mnie odezwał: Chodź, ukażę ci sąd nad wielką nierządnicą,[1] która siedzi nad wielu wodami, (Mt 25,10; Ef 5,25; Ef 5,32; Ap 15,1; Ap 16,1; Ap 17,15; Ap 19,2; Ap 19,7; Ap 21,2; Ap 21,9)2z którą uprawiali nierząd królowie ziemi i której winem nierządu upili się mieszkańcy ziemi. (Ap 2,20; Ap 2,22; Ap 14,8; Ap 18,3; Ap 18,9)3I przeniósł mnie w duchu na pustkowie. I zobaczyłem kobietę siedzącą na szkarłatnym[2] zwierzęciu, pełnym bluźnierczych imion,[3] mającym siedem głów i dziesięć rogów. (Dz 8,39; Ap 2,20; Ap 13,1; Ap 17,7; Ap 21,10)4A kobieta była odziana w purpurę i szkarłat, przyozdobiona złotem, drogocennymi kamieniami i perłami; w swojej ręce miała złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości jej nierządu. (Ap 18,2; Ap 18,6; Ap 18,16)5Na jej czole zaś wypisane było imię, tajemnica: Wielki Babilon,[4] matka nierządnic i obrzydliwości ziemi. (Ap 13,11; Ap 14,8; Ap 16,19; Ap 18,2; Ap 19,7; Ap 21,2; Ap 21,9)6I zobaczyłem tę kobietę upitą[5] krwią świętych i krwią świadków Jezusa.[6] Gdy to zobaczyłem, wpadłem w wielkie zdumienie.[7] (Mt 26,28; Mt 26,39; 1 Kor 10,16; Ap 2,13; Ap 16,6; Ap 18,24; Ap 19,2)7Wtedy anioł powiedział do mnie: Dlaczego się zdziwiłeś? Ja ci wyjaśnię tajemnicę kobiety i zwierzęcia, które ją nosi i które ma siedem głów oraz dziesięć rogów.8Zwierzę, które zobaczyłeś, było i go nie ma, i ma wyjść z Abysu, aby pójść na zagładę; i zdziwią się mieszkańcy ziemi, których imiona nie są zapisane na Zwoju życia od założenia świata, gdy zobaczą zwierzę, że było, nie ma go, lecz będzie. (Łk 8,31; Flp 4,3; Ap 3,5; Ap 9,1; Ap 11,7; Ap 13,8; Ap 19,20; Ap 20,1; Ap 20,3; Ap 20,10; Ap 20,12; Ap 20,14; Ap 21,27)9Tu trzeba umysłu mającego mądrość. Siedem głów to siedem gór, na których siedzi kobieta,[8] i siedmiu jest królów: (Ap 13,17)10pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, krótko trzeba mu będzie pozostać.11Zwierzę zaś, które było i go nie ma, samo jest ósmym i jest z tych siedmiu – i idzie na zagładę.[9] (Ap 19,20)12A dziesięć rogów, które zobaczyłeś, to jest dziesięciu królów, którzy królestwa jeszcze nie wzięli, lecz władza, którą obejmą jako królowie, [obejmą] wraz ze zwierzęciem[10] na jedną godzinę.[11] (Ap 18,10; Ap 18,17; Ap 18,19)13Ci są jednej myśli, a swoją moc i władzę dają zwierzęciu. (Ap 17,17)14Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek ich zwycięży, gdyż jest Panem panów i Królem królów, a z Nim ci, którzy są powołani i wybrani, i wierni. (Mt 22,14; 1 Tm 6,15; Ap 2,10; Ap 2,13; Ap 3,21; Ap 5,5; Ap 5,6; Ap 19,14; Ap 19,16; Ap 19,19)15Do mnie zaś mówi: Wody, które zobaczyłeś i nad którymi siedzi nierządnica, to są ludy i tłumy, narody i języki. (Ap 5,9; Ap 17,1)16A dziesięć rogów, które zobaczyłeś, i zwierzę – ci znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i jej ciała będą jedli i spalą ją w ogniu. (Ap 17,3; Ap 17,12; Ap 18,8; Ap 18,17; Ap 18,19; Ap 19,3)17Bóg bowiem dał to w ich serca,[12] aby wykonali Jego zamysł i wykonali jeden zamysł, i dali swoje królestwo zwierzęciu, aż się wypełnią słowa Boga. (Rz 9,28; 2 Kor 8,16; Flp 2,13; Ap 16,10; Ap 17,13)18A kobieta, którą zobaczyłeś, to wielkie miasto, mające władzę królewską nad królami ziemi.[13] (Ap 18,10; Ap 18,16; Ap 18,18)