2 Piotra 1

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Szymon[1] Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy w sprawiedliwości[2] naszego Boga i Zbawcy, Jezusa Chrystusa,[3] otrzymali[4] wiarę równą naszej: (Łk 1,9; Łk 5,8; Dz 15,14; Rz 1,1; Rz 3,21; Tt 2,13; 1 P 1,3; 1 P 1,7; 1 P 1,9; 2 P 1,5; 2 P 3,2)2 Oby łaska i pokój[5] zostały wam pomnożone w [dogłębnym] poznaniu[6] Boga i Jezusa, naszego Pana. (Rz 1,7; Flp 3,8; 1 P 1,2; 2 P 1,3; 2 P 1,8; 2 P 2,20; 2 P 2,21; 2 P 3,18; Jud 1,2)3 Jak wszystko, [co należy do] Boskiej Jego mocy, zostało nam do życia i pobożności[7] darowane przez [dogłębne] poznanie Tego, który nas powołał przez własną[8] chwałę i cnotę,[9] (Dz 11,18; Rz 1,20; Rz 1,23; Rz 3,23; Rz 5,2; Rz 5,10; Rz 5,17; Rz 5,21; Rz 6,4; Rz 8,18; Rz 8,28; Rz 9,23; 1 Kor 1,5; 1 Kor 2,7; 2 Kor 4,17; Ef 1,17; Ef 3,16; Kol 1,27; Kol 3,4; 1 Tes 2,12; 2 Tes 2,14; 1 Tm 2,2; 1 Tm 3,16; 1 Tm 4,7; 1 Tm 6,3; 1 Tm 6,11; 1 Tm 6,12; 1 Tm 6,19; 2 Tm 1,9; 2 Tm 3,12; Tt 1,1; Tt 1,2; Tt 2,12; Hbr 2,10; 1 P 2,9; 1 P 3,1; 1 P 3,9; 1 P 5,10; 2 P 1,6; 2 P 1,10; 2 P 2,16; 1 J 1,2; 1 J 5,12; Ap 2,7; Ap 2,10; Ap 22,1; Ap 22,14; Ap 22,19)4 przez które dane nam zostały drogocenne[10] i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury,[11] jako ci, którzy umknęli zepsuciu [obecnemu] na tym świecie w żądzach,[12] (Rz 11,21; 2 Kor 7,1; Ga 2,15; Ef 2,3; Ef 4,24; Hbr 3,1; Hbr 6,4; Hbr 6,12; Hbr 12,10; Jk 3,7; Jk 4,4; 1 P 1,7; 1 P 1,19; 1 P 4,2; 2 P 2,10; 2 P 2,18; 2 P 2,20; 2 P 3,13; 1 J 2,15; 1 J 5,4; 1 J 5,19)5 tak też dlatego, dokładając wszelkiego starania, uzupełnijcie[13] waszą wiarę[14] cnotą, cnotę poznaniem,[15] (Rz 11,33; 1 Kor 8,1; Ga 5,6; Flp 1,9; Flp 3,8; Flp 4,8; Kol 2,3; Jk 2,22; 2 P 1,1; 2 P 1,2; 2 P 1,3; 2 P 1,8; 2 P 1,10; 2 P 3,18; Jud 1,3)6 poznanie opanowaniem,[16] opanowanie wytrwałością,[17] wytrwałość pobożnością,[18] (Dz 24,25; Rz 5,3; Rz 12,1; Ga 5,23; 1 Tm 3,2; 1 Tm 3,11; 1 Tm 3,16; 1 Tm 6,11; Tt 2,2; Hbr 10,36; Jk 1,3; 2 P 1,3)7 pobożność braterstwem,[19] a braterstwo miłością.[20] (Rz 12,10; Ga 5,22; Ga 6,10; 1 Tes 3,12; 1 Tes 4,9; Hbr 13,1; 1 P 1,22)8 Bo gdy te będą u was obecne i pomnażane,[21] to nie dopuszczą, abyście byli bezczynni i bezowocni w [dogłębnym] poznaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. (Rz 1,13; Rz 6,22; Rz 7,4; Rz 15,28; 2 Kor 9,10; Ga 5,22; Ef 5,9; Flp 1,22; Flp 4,17; Kol 1,6; Kol 1,10; Tt 3,14; Hbr 12,11; Hbr 13,15; Jk 3,18; 2 P 1,2; Ap 22,2)9 Komu zaś ich brak, ten jest ślepy, krótkowzroczny – zapomniał,[22] że został oczyszczony od dawnych swoich grzechów. (Mt 1,21; Ef 5,26; Tt 2,14; 1 J 2,9; 1 J 2,11; Ap 3,17)10 Dlatego tym bardziej, bracia, pośpieszcie czynić[23] wasze pewne[24] powołanie i wybranie; bo te czyniąc,[25] nigdy[26] się nie potkniecie, (Dz 27,18; Rz 4,16; Rz 8,28; Ef 1,18; Ef 4,1; Ef 4,4; 2 Tes 1,11; Hbr 3,1; Hbr 3,6; Hbr 3,14; 1 P 1,1; 1 P 2,8; 2 P 1,3; 2 P 1,5; 2 P 1,19; 2 P 3,17; Jud 1,24)11 dzięki temu bowiem zostanie wam szeroko otwarte wejście do wiecznego Królestwa[27] naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa. (Mt 5,20; Mt 7,21; Mt 25,21; Mt 25,23; Dz 14,22; 1 Kor 6,9; Ga 5,21; Ef 5,5; Flp 3,7; 2 Tm 4,18)12 Dlatego zamierzam wciąż wam przypominać o tych [sprawach], chociaż zostaliście uświadomieni i utwierdzeni w obecnej prawdzie. (Rz 1,11; Rz 15,15; Flp 3,1; 1 Tes 3,2; 1 Tm 2,4; 1 Tm 4,3; 1 Tm 6,5; 2 Tm 2,18; Tt 1,1; Tt 1,14; 2 P 3,1; 1 J 2,21; 2 J 1,2; Jud 1,5)13 Za słuszne zaś uważam, dopóki jestem w tym namiocie,[28] pobudzać was przez przypominanie, (2 Kor 5,1; Flp 1,7; 1 P 1,1; 1 P 2,11; 2 P 3,1)14 świadomy, że zwinięcie mojego namiotu jest rychłe, jak mi to i nasz Pan Jezus Chrystus wyraźnie zaznaczył. (2 Tm 4,6)15 A dołożę też starań, abyście po moim odejściu stale sobie o tych sprawach przypominali. (Jud 1,17)16 Bo nie jako ci, którzy poszli za wymyślnymi mitami, zapoznaliśmy was z mocą i przybyciem[29] naszego Pana Jezusa Chrystusa, ale jako ci, którzy stali się naocznymi świadkami Jego wielkości. (Mt 28,18; Mk 5,30; Mk 13,26; Mk 14,62; Łk 6,19; Łk 8,46; Łk 24,19; 1 Kor 2,5; 2 Kor 7,6; 1 Tm 1,4; 1 Tm 6,16; 2 Tm 1,10; Tt 1,14; 2 P 2,3; 2 P 3,4; 2 P 3,12; 1 J 1,1)17 Wziął bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki głos doszedł Go od Majestatu chwały: Ten jest moim Synem, moim ukochanym, w którym Ja znalazłem upodobanie. (Mt 3,17; Mt 17,5; Mk 9,7; Łk 9,35)18 Ten właśnie głos pochodzący z nieba my usłyszeliśmy, będąc wraz z Nim na świętej górze. (Mt 17,1; Mk 9,2; Łk 9,28)19 I mamy jeszcze mocniejsze, prorockie słowo – wspaniale czynicie trzymając się go jak lampy świecącej w ciemnym[30] miejscu, dopóki nie zaświta dzień i gwiazda poranna nie wzejdzie w waszych sercach, (Łk 1,70; Łk 1,78; Rz 13,12; 1 Tes 5,4; 1 Tes 5,8; 1 P 1,10; 2 P 3,2; Ap 2,28; Ap 22,16)20 to wiedząc przede wszystkim, że żadne proroctwo Pisma nie pochodzi z własnego wyjaśnienia;[31] (Dz 1,16; 2 Tm 3,16; 2 P 3,16)21 gdyż proroctwo nie było nigdy przyniesione z woli człowieka, lecz wypowiadali [je] ludzie od Boga, niesieni[32] przez Ducha Świętego.