2 Piotra 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Proroctwo jako Słowo Boże na tle nadużyć fałszywych nauczycieli

1 Pojawili się jednak w ludzie również fałszywi prorocy, jak i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy po kryjomu^[1] wprowadzać będą zgubne herezje i zapierać się Władcy, który ich wykupił, sprowadzając na samych siebie rychłą zgubę – (Mt 7,15; Mt 10,33; Mt 24,11; Mt 26,34; Mt 26,69; Łk 12,9; Dz 20,28; 1 Kor 6,20; 1 Kor 7,23; 2 Kor 11,13; 2 Kor 11,26; Ga 2,4; 1 Tm 4,1; 2 Tm 2,12; 1 J 2,22; 1 J 4,1; Jud 1,4; Ap 5,9; Ap 14,3)

Mt 7,15Mt 10,33Mt 24,11Mt 26,34Mt 26,69Łk 12,9Dz 20,281 Kor 6,201 Kor 7,232 Kor 11,132 Kor 11,26Ga 2,41 Tm 4,12 Tm 2,121 J 2,221 J 4,1Jud 1,4Ap 5,9Ap 14,3

2 a wielu pójdzie za ich rozwiązłością – i przez nich droga prawdy będzie obrzucana bluźnierstwami; (Rz 2,24; 2 P 2,7; 2 P 2,18; Jud 1,4)

Rz 2,242 P 2,72 P 2,18Jud 1,4

3 z chciwości będą was oszukiwać fałszywymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny,^[2] a ich zguba nie drzemie. (Dz 20,33; Rz 16,18; Kol 2,4; 1 Tes 2,5; Tt 1,11; 2 P 1,16; 2 P 2,14; Jud 1,4; Jud 1,16)

Dz 20,33Rz 16,18Kol 2,41 Tes 2,5Tt 1,112 P 1,162 P 2,14Jud 1,4Jud 1,16

4 Skoro bowiem Bóg nie oszczędził aniołów, gdy zgrzeszyli, lecz rzuciwszy w więzach^[3] w gęste mroki Tartaru,^[4] wydał jako zachowanych na sąd;^[5] (Mt 25,41; Łk 8,31; Rz 10,7; 2 P 2,9; 2 P 3,7; Jud 1,6; Ap 9,1; Ap 9,2; Ap 9,11; Ap 20,1; Ap 20,3)

Mt 25,41Łk 8,31Rz 10,72 P 2,92 P 3,7Jud 1,6Ap 9,1Ap 9,2Ap 9,11Ap 20,1Ap 20,3

5 nie oszczędził też starożytnego świata, choć Noego, herolda sprawiedliwości, jako ósmego ocalił, gdy zesłał potop na świat bezbożnych; (Hbr 11,7; 1 P 3,20; 2 P 3,6) 6 również miasta Sodomę i Gomorę potępił, obróciwszy w proch przez zagładę,^[6] postawiwszy za przykład tego, co ma spotkać bezbożność,^[7] (Mt 10,15; Mt 11,23; Rz 9,29; Jud 1,7)

Mt 10,15Mt 11,23Rz 9,29Jud 1,7

7 a uratował sprawiedliwego Lota, udręczonego postępowaniem^[8] nieprawych w rozwiązłości,^[9] (2 P 2,2; 2 P 3,17) 8 gdyż sprawiedliwy ten, mieszkając wśród nich dzień po dniu, trapił^[10] sprawiedliwą duszę widokiem bezprawnych czynów i wieścią [o nich] – (Hbr 11,4) 9 [skoro tak],^[11] to umie Pan wyrywać pobożnych z próby, bezbożnych zaś zachowywać poskromionych^[12] na dzień sądu, (1 Kor 10,13; 1 P 4,12; 2 P 2,4; 2 P 3,7; Jud 1,6; Ap 3,10)

1 Kor 10,131 P 4,122 P 2,42 P 3,7Jud 1,6Ap 3,10

10 szczególnie zaś tych, którzy w żądzy zepsucia idą za ciałem i pogardzają panowaniem. Zuchwali, samowolni, nie drżą, gdy bluźnią chwałom,^[13] (2 Kor 7,1; Tt 1,7; 1 P 4,2; 2 P 2,20; 2 P 3,3; 1 J 2,16; Jud 1,8; Jud 1,16; Jud 1,18)

2 Kor 7,1Tt 1,71 P 4,22 P 2,202 P 3,31 J 2,16Jud 1,8Jud 1,16Jud 1,18

11 podczas gdy aniołowie, przewyższając ich siłą i mocą, nie wnoszą przeciw nim bluźnierczego wyroku przy Panu.^[14] 12 Ci zaś jak nierozumne zwierzęta, urodzone z natury na schwytanie i zabicie, bluźnią temu, czego nie znają, w zagładzie ich też zostaną zgubione, (Jud 1,9) 13 karząc się zapłatą niesprawiedliwości, za rozkosz uważając rozpustę za dnia, pławiąc się – jako zakały i plugawcy – w swoich oszustwach, współucztują z wami, (Łk 8,14; Dz 1,18; Rz 13,13; 1 Kor 11,20; Tt 3,3; Jk 4,3; Jk 5,5; 2 P 2,15; Jud 1,12)

Łk 8,14Dz 1,18Rz 13,131 Kor 11,20Tt 3,3Jk 4,3Jk 5,52 P 2,15Jud 1,12

14 oczy mając pełne cudzołóstwa^[15] i nienasyconego grzechu, nęcąc niespokojne dusze, mając serce wyćwiczone w chciwości, dzieci przekleństwa.^[16] (Rz 6,2; Ga 1,8; Ef 2,3; Jk 1,8; Jk 1,14; 1 P 4,1; 2 P 2,3; 2 P 2,18; 2 P 3,16)

Rz 6,2Ga 1,8Ef 2,3Jk 1,8Jk 1,141 P 4,12 P 2,32 P 2,182 P 3,16

15 Opuściwszy^[17] prostą drogę, zbłądzili i poszli drogą Balaama, syna Bosora, który pokochał zapłatę niesprawiedliwości, (2 P 2,11; 2 P 2,13; Jud 1,11; Ap 2,14)

2 P 2,112 P 2,13Jud 1,11Ap 2,14

16 został jednak skarcony za własne przestępstwa; nieme, juczne bydlę, przemówiwszy ludzkim głosem, zapobiegło szaleństwu proroka. 17 Ci są bezwodnymi źródłami i chmurami gnanymi przez huragan, dla [nich] zachowany został mrok ciemności. (Jud 1,12) 18 Wygadują bowiem pyszałkowate próżności^[18] i nęcą żądzami ciała to, co zmysłowe u tych, którzy ledwie^[19] uszli [ludziom] żyjącym^[20] w błędzie, (1 P 2,11; 1 P 4,2; 2 P 1,4; 2 P 2,10; 2 P 2,20; Jud 1,16)

1 P 2,111 P 4,22 P 1,42 P 2,102 P 2,20Jud 1,16

19 obiecując im wolność, sami są niewolnikami zepsucia; czemu bowiem ktoś został poddany, tego stał się niewolnikiem. (Rz 6,16; Ga 5,1; Ga 5,13; Jk 1,25; 1 P 2,16)

Rz 6,16Ga 5,1Ga 5,13Jk 1,251 P 2,16

20 Bo jeśli po poznaniu naszego^[21] Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, [kiedy to] uciekli od nieczystości świata, znów w nie uwikłani poddają im się, ich koniec stał się gorszy od początków. (Mt 12,45; 2 Tm 2,4; Hbr 6,6; Hbr 12,1; Jk 4,4; 2 P 1,2; 2 P 1,4; 1 J 2,15; 1 J 5,19)

Mt 12,452 Tm 2,4Hbr 6,6Hbr 12,1Jk 4,42 P 1,22 P 1,41 J 2,151 J 5,19

21 Lepiej bowiem byłoby dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż po jej poznaniu odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania. (Łk 12,47; Rz 7,12; Hbr 6,4; Hbr 10,26)

Łk 12,47Rz 7,12Hbr 6,4Hbr 10,26

22 Spełniła się na nich prawdziwość przysłowia: Pies wraca do swoich wymiocin, oraz: Świnia po umyciu – do tarzania się w błocie.