12A jeśli się o Chrystusie głosi, że został z martwych wzbudzony, jak mogą niektórzy między wami mówić, że nie ma zmartwychwstania umarłych?[4] (Mt 22,23; 1 Kor 15,4)13Bo jeśli nie ma zmartwychwstania umarłych, to i Chrystus nie został wzbudzony;14a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, to daremne jest nasze poselstwo i daremna jest wasza wiara; (1 Kor 15,2; 1 Kor 15,58; Ga 4,11; Flp 2,16)15okazujemy się też fałszywymi świadkami Boga, że świadczyliśmy o Bogu, że wzbudził Chrystusa, którego nie wzbudził, skoro rzeczywiście umarli nie są wzbudzani. (Dz 1,22; Dz 2,24; Dz 4,10; Dz 4,33; Dz 13,30; Dz 13,34)16Jeśli bowiem umarli nie są wzbudzani, to i Chrystus nie został wzbudzony;17a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, bezcelowa jest wasza wiara; nadal jesteście w swoich grzechach,18ponadto i ci, którzy zasnęli w Chrystusie – poginęli. (1 Tes 4,15; Ap 14,13)19Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. (Ef 1,12)20Tymczasem Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwszym owocem [zmartwychwstania] tych, którzy zasnęli. (Mt 28,5; Mk 16,6; Łk 24,5; Rz 6,4; 1 Kor 11,30; 1 Kor 15,23; Ef 2,6; Ef 5,14; Kol 1,18; 2 Tm 2,8; 1 P 1,3; Ap 1,5)21Skoro bowiem przez człowieka jest śmierć, przez człowieka też jest zmartwychwstanie umarłych. (Rz 5,12; Rz 5,15; Rz 5,17)22Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (Rz 5,14; Rz 5,18; Rz 5,21; Ef 2,5; Kol 2,13)23Każdy zaś we własnym porządku:[5] jako pierwszy owoc – Chrystus; potem, w czasie Jego przyjścia,[6] ci, którzy są Chrystusowi, (Łk 14,14; Dz 26,23; 1 Tes 2,19; 1 Tes 3,13; 1 Tes 4,15; 1 Tes 4,16; 1 Tes 5,23; 2 Tes 2,1; Ap 20,4)24następnie [nastanie] koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy usunie wszelką zwierzchność, wszelką władzę i moc.25Trzeba bowiem, aby On królował, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. (Mt 22,44; Dz 2,35; 2 Tm 2,12; Hbr 10,13; 1 P 3,22; Ap 20,4; Ap 20,6)26A jako ostatni wróg usunięta będzie[7] śmierć. (2 Tm 1,10; Ap 20,14; Ap 21,4)27Wszystko bowiem poddał pod Jego stopy. Gdy zaś powiedział, że wszystko zostało poddane, jasne jest, że poza Tym, który Mu wszystko poddał. (Mt 28,18; Ef 1,22; Hbr 2,8)28Gdy zaś wszystko będzie Mu poddane, wówczas i sam Syn będzie poddany Temu, który Mu wszystko poddał, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.[8] (1 Kor 3,23; 1 Kor 11,3; Ef 1,23; Flp 3,21; 1 P 3,22)29W przeciwnym razie co robią ci, którzy chrzczą[9] się ze względu na umarłych? Jeśli umarli w ogóle nie bywają wzbudzeni, to po co się ze względu na nich chrzczą?[10]30Po co i my każdej godziny podejmujemy ryzyko? (Rz 8,36; 2 Kor 11,26)31Codziennie umieram, bracia, [zapewniam] na waszą chlubę,[11] którą mam w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. (Łk 9,23; 2 Kor 1,14; 2 Kor 4,11; 2 Kor 9,3; Flp 2,16; 1 Tes 2,19)32Jeśli po ludzku walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie,[12] jaka moja korzyść? Jeśli umarli nie są wzbudzani, jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy.[13] (Łk 12,19; Dz 19,23; 1 Kor 15,29; 1 Kor 16,8; 2 Kor 1,8)33Nie łudźcie się: Złe więzi towarzyskie psują dobre obyczaje.[14] (1 Kor 3,18; 1 Kor 5,6; 1 Kor 6,9)34Otrzeźwiejcie naprawdę i przestańcie grzeszyć; niektórym bowiem [z was] brak zrozumienia Boga – mówię dla zawstydzenia was. (Rz 13,11; 1 Kor 4,14; 1 Kor 6,5; Ef 5,14)
Zmartwychwstałe ciało
35Ale powie ktoś: Jak wzbudzani są umarli? I w jakim ciele przychodzą?[15]36Niemądry! To, co ty siejesz, nie zostaje ożywione, jeśli nie umrze.37A [jeśli chodzi o] to, co siejesz, nie siejesz ciała, które ma powstać, lecz gołe ziarno, może pszeniczne lub jakieś inne;38Bóg zaś daje mu ciało, jakie zaplanował, a każdemu z nasion jego własne ciało.39Nie każde ciało jest takim samym ciałem, lecz inne jest ciało ludzi, inne ciało zwierząt, jeszcze inne ciało ptaków, a inne ryb.40Są też ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inna jest chwała ciał niebieskich, a inna ziemskich.41Inna chwała słońca, a inna chwała księżyca i inna chwała gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się chwałą.42Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych: zasiewane jest w zniszczalności, wzbudzane jest w niezniszczalności; (Mt 13,43; Łk 14,14)43zasiewane jest w pogardzie, wzbudzane jest w chwale; zasiewane jest w słabości, wzbudzane jest w mocy; (Flp 3,21; Kol 3,4)44zasiewane jest ciało duszewne,[16] wzbudzane jest ciało duchowe. Jeśli jest ciało duszewne – jest także duchowe. (1 Kor 2,14; 1 Kor 2,15; Flp 3,21)45Jak też napisano: Pierwszy człowiek, Adam, powstał, by być[17]duszą żyjącą,[18] ostatni Adam – by być duchem ożywiającym.[19] (Rz 8,2; Rz 8,11; 2 Kor 3,6; 2 Kor 3,17)46Nie duchowe jednak jest pierwsze, lecz duszewne – potem duchowe.47Pierwszy człowiek jest z ziemi, ziemski, drugi człowiek – z nieba.48Jaki ziemski, tacy i ziemscy, a jaki niebieski, tacy i niebiescy.[20] (Flp 3,20)49I jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nośmy[21] obraz niebieskiego. (Rz 8,29; 2 Kor 3,18; 1 J 3,2)50Mówię zaś, bracia, że ciało i krew nie są w stanie odziedziczyć Królestwa Bożego ani zniszczalność nie odziedziczy niezniszczalności. (Mt 16,17; Dz 2,27; Dz 2,31; Dz 13,34; Rz 2,7; Rz 8,21; 1 Kor 6,13; 1 Kor 9,25; Ga 1,16; Ef 6,12; Hbr 2,14; 1 P 1,4; 1 P 1,23)51Oto oznajmiam wam tajemnicę: Nie wszyscy zaśniemy, wszyscy natomiast będziemy przemienieni (1 Kor 11,30; Flp 3,21)52w jednej chwili, w mgnieniu oka, na [dźwięk] ostatniej trąby; zabrzmi bowiem i umarli zostaną wzbudzeni niezniszczalni,[22] a my zostaniemy przemienieni. (Mt 24,31; Łk 20,36; 1 Tes 4,15)53Trzeba bowiem, aby to, co zniszczalne, przyoblekło niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblekło nieśmiertelność. (Rz 6,12; Rz 8,11; 2 Kor 4,11; 2 Kor 5,4)54Gdy zaś to, co zniszczalne, przyoblecze niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyoblecze nieśmiertelność, wtedy stanie się Słowo, które zostało napisane: Połknięta jest śmierć w zwycięstwie! (Hbr 2,14)55Gdzie jest, o śmierci, twe zwycięstwo? Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło?56A żądłem śmierci jest grzech, mocą zaś grzechu Prawo; (Rz 3,20; Rz 4,15; Rz 5,12; Rz 5,13; Rz 5,14; Rz 6,14; Rz 7,5; Rz 7,8; Rz 7,13; Rz 7,17; Rz 7,20)57Bogu zaś dzięki, który [nieustannie] daje nam zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. (Rz 7,25; Rz 8,37; 2 Kor 2,14; 1 J 5,5)58Dlatego, bracia moi ukochani, bądźcie stali, niewzruszeni, zawsze obfitujący w dziele Pana, pewni, że wasz trud w Panu nie jest daremny. (1 Kor 3,8; 1 Kor 16,13; Flp 1,27; 1 Tes 3,5; Ap 14,13)